به گزارش خبرنگار ایلنا از مشهد، مراسم تشییع پیکر استاد احمد مهدوی دامغانی از بست نواب صفوی و صحن کوثر حرم مطهر رضوی برگزار شد.

پیکر این دانشمند فرزانه و ادیب فاضل در جوار حرم مطهر امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.

مراسم تشییع پیکر استاد مهدوی دامغانی در حالی با حضور مسئولین، اساتید حوزه و دانشگاه، خانواده و شاگردان استاد دامغانی در رواق کوثر حرم مطهر رضوی برگزار شد که آیت‌الله اشرفی شاهرودی از اساتید عالی حوزه علمیه مشهد بر پیکر این استاد گرانقدر نماز خواند.

مرحوم احمد مهدوی دامغانی در ۱۳ شهریور ۱۳۰۵ در مشهد و در خاندانی اهل دانش و متدین و با اصالت دامغانی دیده به جهان گشود . وی بیست‌ و هفتم خرداد ماه امسال در سن ۹۵ سالگی دور از وطن از دنیا رفت.

وی علوم متداول قدیم و جدید را در مشهد فراگرفت و سپس در تهران اقامت گزید. در سال ۱۳۲۷ از دانشکدهٔ معقول و منقول (الهیات) دانشگاه تهران و در سال ۱۳۳۳ در رشتهٔ ادبیات فارسی از دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران لیسانس گرفت. در سال ۱۳۴۲ از دانشگاه تهران درجه دکتری در زبان و ادبیات فارسی گرفت و موضوع رساله دکتری او تصحیح کتاب "کشف‌الحقایق" عزیزالدین نسفی به راهنمایی محمدتقی مدرس رضوی بود.

پس از گذراندن دوره دکترای زبان و ادبیات فارسی به عنوان استاد دانشگاه تهران به تدریس در دانشکده‌های ادبیات و الهیات دانشگاه تهران پرداخت.او از سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۴ در دانشگاه مادرید به تدریس ادبیات عرب و فارسی و فقه اسلامی اشتغال داشت.مهدوی دامغانی همچنین چندین سال سر دفتر اسناد رسمی در تهران و از سال ۱۳۵۴ رئیس کانون سردفتران اسناد رسمی ایران بود.

احمد مهدوی دامغانی از سال ۱۳۶۶ مقیم آمریکا شد و در دانشگاه هاروارد و دانشگاه پنسیلوانیا مشغول به تدریس در مقطع دکتری و پسا دکتری بود. رشته‌های تدریس او در آمریکا شامل معارف اسلامی، ادبیات عرب، ادبیات فارسی، فقه، تفسیر و برخی علوم اسلامی بود.

وی فرزند آیت‌الله شیخ محمد کاظم مهدوی دامغانی از بزرگان حوزه علمیه مشهد است. از هم دوره‌ای های مهدوی دامغانی در حوزه علمیّه مشهد می‌توان به شیخ کاظم مدیر شانه چی، شیخ محمّد واعظ‌زاده، عبدالجواد فَلاطوری، سید جعفر سیّدان و آیت‌الله سیّد علی حسینی سیستانی اشاره کرد.

از آثار او می‌توان به «از علی آموز اخلاص عمل»، »رساله درباره خضر»، «شاهدخت والاتبار شهربانو»، «در باغ روشنایی» «گزیده حدیقة الحقیقه»، «گزیده‌ای از شعر سعدی به زبان عربی»، «کشف الحقائق نَسَفی _ تحقیق و تحشیه»، «المَجدی فی أنساب الطّالبیّین» (تحقیق)، «نَسمةالسَّحر بذکر من تشیَّع و شعر» (تصحیح،تحقیق)، «دیوان خازن (عبداللّٰه بن احمد خازن)» (تصحیح و تحقیق) و «الوحشیات (ابوتمام)» (تصحیح) اشاره کرد.