سرپرست مرکز روابط عمومی وزارت بهداشت گفت: درخصوص آبله میمون، خوشبختانه تا کنون مورد مشکوک و خاصی نداشته‌ایم و شبکه بهداشتی کشور هر مورد مشکوکی را بررسی می‌کند.
به گزارش ایسنا، پدرام پاک آیین گفت: آبله میمون، یک بیماری ویروسی و از دسته ویروس آبله انسانی است. در حال حاضر ۱۵ کشور دنیا موارد مشکوک این بیماری را گزارش کرده‌اند. در این ۱۵ کشور، ۱۹۷ مورد مشکوک گزارش شده و ۱۰۸ مورد تشخیص قطعی در دنیا داده شده است. وی با بیان این که فعلاً مشکلی درخصوص این بیماری در کشور وجود ندارد، افزود: وزارت بهداشت، افراد مشکوک را بررسی می‌کند تا از عدم ابتلای آنها به آبله میمون اطمینان حاصل کند،همچنین درباره پیشگیری و درمان این بیماری، متن راهنمایی تدوین شده که در اختیار دانشگاه‌ها قرار می‌گیرد.
پیش‌بینی موارد بیشتر ابتلا به «آبله میمون»
سازمان جهانی بهداشت (WHO) امروز پیش‌بینی کرد که موارد بیشتری از ابتلا به «آبله میمون» در سطح جهان ظاهر می‌شود. آژانس ملل متحد اعلام کرد: تا روز گذشته (شنبه)، مواردی از این بیماری  در ۱۲ کشور عضو سازمان گزارش شده است که ویروس آبله میمون بومی این مناطق نیست. در گزارش این سازمان آمده است: اطلاعات موجود حاکی از آن است که انتقال این بیماری از انسان به انسان تنها در میان افراد علامت دار که در تماس فیزیکی نزدیک با یکدیگر هستند، رخ می‌دهد. آبله میمون یک بیماری عفونی است که معمولاً خفیف است و در بخش‌هایی از غرب و مرکز آفریقا بومی است. این بیماری از طریق تماس نزدیک منتشر می‌شود، بنابراین می‌توان براحتی از طریق اقداماتی مانند خود ایزوله‌سازی و رعایت موارد بهداشتی آن را مهار کرد.
 حدود نیم قرنی که از شناسایی ویروس آبله میمون می‌گذرد، مواردی از ابتلا به آن در امریکا و اروپا مشاهده شده که تمام آنها با سفر به کشورهای غرب و مرکز آفریقا یا تماس با حیوانات وارداتی از آنجا مرتبط بوده است.
عامل ابتلا به آبله میمون ویروسی به نسبت بزرگ از گونه ویروس «واریولا» است که منشأ بیماری آبله به شمار می‌رود و سازمان بهداشت جهانی از سال ۱۹۸۰ آن را ‌ریشه‌کن‌شده ارزیابی می‌کند. برخلاف آبله واقعی، «آبله میمون» می‌تواند بسیاری از جانوران، از جمله‌ پستانداران مختلف مانند جوندگان و میمون‌ها را مبتلا کند.
ویروس «آبله میمون» نه تنها با آبله واقعی هم‌خانواده است بلکه ابتلا به آن هم عوارض مشابهی دارد: اغلب مبتلایان یک تا دو هفته پس از ابتلا تب می‌کنند و همچنین دچار تورم غدد لنفاوی، سر درد، کمر درد، درد عضله‌ و خستگی عمومی می‌شوند. به طور معمول چند روز پس از آغاز تب، جوش‌ها و التهاب‌های پوستی تاول مانندی، اغلب بر صورت، دست، پا و مخاط دهان ایجاد می‌شود که با خارش زیاد و درد همراه هستند. در عین حال نشانه‌های ابتلا به آبله میمون می‌تواند بسیار خفیف باشد و بیمار متوجه مبتلا بودن خود نشود و همین مسأله خطر سرایت آن به انسان‌های دیگر را افزایش دهد.
بنابر اعلام سازمان بهداشت جهانی عوارض ابتلا به آبله میمون در اغلب موارد به‌شدت آبله واقعی نیست و کشندگی و قدرت سرایت آن  کمتر است.