«پائول اسمیت» استاد مطالعات فرانسه در دانشگاه ناتینگهام انگلستان، در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در ارزیابی دور نخست انتخابات و پیش‌بینی از دور دوم آن در تاریخ ۲۴ آوریل، گفت: برخی اتفاقات در رابطه با این انتخابات آن‌طور که انتظار داشتیم روی دادند و برخی اتفاق‌های دیگر ما را متعجب کردند. پس از کمپین انتخاباتی که چندان موفق نبود، «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهوری فرانسه توانست نتایج نسبتاً بهتری نسبت به آنچه نظرسنجی‌ها نشان داده بودند به دست آورد و نتایجی که «مارین لوپن» نامزد راستگرای افراطی به دست آورد، از آنچه انتظار داشت از ماکرون پایین‌تر بود.
در اردوگاه چپ‌گرایان، نتایجی که «ژان لوک ملانشن» به دست آورد تعجب‌برانگیز بودند؛ وی نه تنها آرای رأی‌دهندگانی که به ماکرون رأی داده بودند را به خود اختصاص داد بلکه، آرایی که به احزاب چپ‌گرا تعلق داشت را ازآن خود کرد. اگر «فابین روسل» کمونیست در انتخابات شرکت نکرده بود، احتمالاً شاهد رقابت ملانشن و ماکرون در دور دوم بودیم. همچنین، شکست جریان اصلی راستگرایان در برابر ماکرون بدتر از آنچه انتظار داشتیم بود.
اسمیت در ارزیابی خود از وضعیت امانوئل ماکرون و حزب وی در انتخابات پیش‌رو، با توجه به کارنامه کاری پنج ساله وی، بیان داشت: اگر بخواهم صادقانه سخن بگویم، ماکرون، عملکرد ضعیفی داشته است. همان‌طور که در نتایج انتخابات‌های شهرداری‌ها و مناطق شاهد بودیم، حزب وی قادر نبوده است روابط خود را حداقل در سطح محلی توسعه دهد. اما ماکرون پاندمی را به خوبی مدیریت کرد و حداقل نشان داد که برخی اوقات می‌تواند در هیبت یک دولتمرد ظاهر شود.
وی در خصوص قابل قبول بودن عملکرد ماکرون به وعده‌های انتخاباتی‌اش در سال ۲۰۱۷ و تأثیر آن بر راه‌یابی وی به دور دوم انتخابات سال جاری اظهار داشت: هدف ماکرون، کاهش محدویت‌های حاکم بر اقتصاد و استفاده از پتانسیل‌های آن برای قوت بخشیدن به فرانسه است. متأسفانه، این اقدام وی به عنوان حمله‌ای به حقوق بنیادین مردم تفسیر شد و در نظر افکار عمومی فرانسه به عنوان «رئیس‌جمهوری ثروتمندان» شناخته شد.
درستی و نادرستی اقدامات ماکرون مشخص نیست، چراکه بروز پاندمی کرونا امکان اینکه این اقدامات نتایجی در پی داشته باشند را از بین برد.
این استاد دانشگاه تأثیر اقدام‌های میانجی‌گرانه ماکرون در راه‌یابی وی به دور دوم انتخابات و نتیجه نهایی انتخابات را اینگونه ارزیابی کرد: میانجی‌گری ماکرون میان روسیه و اوکراین، پیش از بروز جنگ میان این دو کشور، به ارائه تصویری مثبت از وی کمک شایانی کرد؛ گرچه این تصویر مثبت با گذشت مدت کوتاهی تا حدودی کم‌رنگ شده است. ولی این اقدامات ماکرون در مقایسه با سابقه لوپن در طرفداری از پوتین، ماکرون را در موضع قوی‌تری قرار می‌دهد.
اسمیت در پاسخ به این پرسش که جنبش جلیقه زردها و تظاهرات‌های هفتگی آن‌ها چه تأثیری بر انتخابات ۲۴ آوریل دارند بیان داشت: روش برخورد ماکرون با این جنبش در پایان بسیار موفق بود، ولی نتیجه نهایی نداشت. به موضوعات کلان مورد بحث در سطح ملی هنوز پرداخته نشده است و شاید هیچ‌گاه پرداخته نشود. این بدین معنا نیست که لوپن قصد دارد در این خصوص کاری انجام دهد، بلکه جنبش جلیقه زردها را جنبشی مشروع توصیف خواهد کرد که در نتیجه اقدام‌های سیستمی که وی بخشی از آن نبوده است به وجود آمده است. تعداد زیادی از طرفداران جنبش جلیقه زردها یا از حمایت از این جنبش دست برداشته‌اند یا از رأی دادن به ماکرون خودداری خواهند کرد تا اهداف و برنامه‌های وی محقق نشود.
این استاد مطالعات فرانسه دانشگاه ناتینگهام وضعیت اردوگاه راستگرایان افراطی را اینگونه ارزیابی کرد: لوپن، علاوه بر رأی طرفداران خود می‌تواند بر آرای اکثریت طرفداران زمور حساب کند و همچنین برخی از رأی‌دهندگان به جریان اصلی راستگرایان هم ممکن است وی را ترجیح بدهند. اما اگر در انتخابات ۲۴ آوریل شکست بخورد، آخرین شانس خود را از دست خواهد داد. سایر چهره‌های مطرح راست‌گرا در انتظار این هستند تا وی شکست بخورد و از صحنه خارج شود.
∎