به گزارش ایلنا، منچستریونایتد یک فصل دیگر را با دست خالی به پایان خواهد رساند. شانس نهایی آنها در این فصل با شکست سه شنبه شب مقابل اتلتیکو در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا به پایان رسید.

این برای باشگاهی با اندازه و جاه طلبی آنها به اندازه کافی خوب نیست و اگر آنها بخواهند این روند نگران کننده را در فصل آینده متوقف کنند، باید چیزهای زیادی تغییر کند. در اینجا، فورفورتو پنج مورد کلیدی را فهرست می کند که باشگاه باید قبل از شروع فصل بعدی اصلاح کند.

سرمربی

بزرگترین ابری که بر سر باشگاه آویزان است، نداشتن برنامه بلندمدت آنهاست و همه اینها از سرمربی سرچشمه می گیرد. رالف رانگنیک نتوانست هیئت مدیره را متقاعد کند که او مرد مناسبی برای این کار است، اما تخصص او در پشت صحنه می تواند از فصل آینده بسیار ارزشمند باشد. به عنوان یک مدیر ورزشی، این آلمانی مغز متفکر صعود لایپزیگ به بوندسلیگا بود و به دلیل توانایی خود در کشف استعدادهای برتر مشهور است. اما یک چهره جدید در گودال مورد نیاز است - مدیری با فلسفه روشن، که از برقراری تماس های بزرگ نترسد و از اندازه کار نترسد. اینکه آیا آن مرد مائوریسیو پوچتینو، اریک تن هاگ یا شخص دیگری است باید مشخص شود، اما باشگاه باید در اسرع وقت تصمیم بگیرد.

پاکسازی

به نظر می رسد پل پوگبا، ادینسون کاوانی، خوان ماتا و جسی لینگارد قرار است قراردادهای خود را در این تابستان به پایان برسانند، در حالی که وضعیت میسون گرینوود می تواند به این معنا باشد که او دیگر هرگز بازی نخواهد کرد. این جدایی ها مقداری از دستمزد را پاک می کند اما این هنوز کافی نیست - حتی بدون آنها، تیم یونایتد پر از باد می ماند و بازیکنان زیر باید به آینده خود فکری کنند: آرون فن-بیساکا، اریک بایی، فیل جونز، دین هندرسون، آنتونی مارسیال، نمانیا ماتیچ و حتی کریستیانو رونالدو.

این مدیریت فوتبال نیست، همه آنها نمی توانند بروند، اما باشگاه باید تصمیم بگیرد که قصد دارد چه کسی را نگه دارد و آنهایی را که موفق به جدایی نمی شوند، بفروشد.

یک مهاجم مناسب

کریستیانو رونالدو اطمینان حاصل کرده که یونایتد در این دوره از حملات لقب ناجی گرفته اما در 37 سالگی، او راه حل بلندمدتی نیست و به همان اندازه که هواداران فوق ستاره پرتغالی را دوست دارند، او به اندازه کافی مستحکم نبوده است. سال گذشته، باشگاه با ادینسون کاوانی 34 ساله قرارداد امضا کرد و او نیز قبل از اینکه با مصدومیت نیمکت نشین شود، عملکرد تحسین برانگیزی داشت.

اما دیگر از راه حل های سریع و مهاجمان کوتاه مدت خبری نیست. منچستریونایتد زمانی به داشتن سه نفر از چهار بازیکن شماره 9 کلاس جهانی در هر بخش در تیمش معروف بود. بازیکنانی با شکوه که همگی می توانستند در هر فصل 20 گل در جای دیگر به ثمر برسانند. آنها دوباره به یک یا دو بازیکن در این سطح نیاز دارند. هری کین در هفته های اخیر مورد توجه قرار گرفته و مهاجم اسپرز می تواند ایده آل باشد.

یک هافبک خلاق

فرد و اسکات مک‌تومینای هر دو بازیکنان خوبی هستند – که اولی در هفته‌های اخیر واقعاً عالی بود – اما هیچ‌کدام به تنهایی در خط هافبک راحت به نظر نمی‌رسند. از زمانی که مایکل کریک در سال 2018 بازنشسته شد، به یک هافبک در عمق نیاز بود - کسی که بتواند حرکات حریف را از بین ببرد، ضد حملات را شروع کند و بازی را از عمق هماهنگ کند. سایر تیم های برتر حداقل یکی از این بازیکنان دارند: فرناندینیو و رودری در منچسترسیتی، توماس پارتی در آرسنال، جورجینو و انگولو کانته در چلسی و فابینیو در لیورپول. یونایتد به ترکیب ابریشم و فولاد خود در خط میانی نیاز دارد.

راشفورد

این مهاجم انگلیسی از 8 سالگی در این باشگاه حضور داشته و مدت‌هاست که به عنوان کاپیتان آینده یونایتد در نظر گرفته می شود. با این حال او از نقش خود در تیم و عدم موفقیت باشگاه در سال های اخیر ناراضی است. برخی از هواداران به او اجازه داده اند که خواسته خود را داشته باشد. این ایده درستی نیست بازیکنانی مانند راشفورد - پسران محلی که ارتباط ریشه‌ای با باشگاه و منطقه دارند - باید تحسین شوند و این بازیکن 24 ساله همچنان می‌تواند به یک اسطوره تبدیل شود. به نظر می رسد که یونایتد در حال حاضر سرنوشت خود را برای از دست دادن لینگارد، یک پسر محلی دیگر، از دست بدهد. آنها نباید اشتباه لینگارد را تکرار کنند.