به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بسیاری از ما با نانوکاتالیست‌های فلزی به‌عنوان محرک‌های فرآیند‌های صنعتی آشنا هستیم. اما در سلین نانومدیسین (Clene Nanomedicine)، این نانوکاتالیست‌ها در حال وارد شدن به فرآیند‌های زیستی هستند.

با افزایش سن، نورون‌های ما نیز تغییر می‌کنند. نورون‌های ما برای انتقال سیگنال‌ها از مغز به بقیه بدن به مقادیر زیادی انرژی نیاز دارند. ظرفیت انرژی نورون‌های ما پس از رسیدن به اوج ۲۰ سالگی به آرامی از بین می‌رود و بسیاری از ما قربانیان مجموعه‌ای از بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی مانند بیماری پارکینسون، بیماری لو گریگ، اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) و مولتیپل اسکلروزیس (MS) می‌شویم.

با از دست دادن نورون‌ها و ظرفیت انرژی آن‌ها مشکلات زیادی برای انسان پدید می‌اید. میانگین بقا پس از تشخیص برای بیماران مبتلا به ALS بین سه تا پنج سال است. این یک شکاف بالینی باورنکردنی برای پر کردن با فناوری جدید در فضای بازسازی‌کننده عصبی است.

سلین نانومدیسین، یک پلتفرم جدید برای تحویل داروی ترمیم‌کننده عصبی دارد. تیم مهندسان و دانشمندان آن‌ها با رشد نانوبلور‌های فلزی، با استفاده از این ترکیبات برای درمان بیماری‌های عصبی، به کاربرد کاملاً جدیدی از شیمی کریستال هیدروالکتریک دست یافتند.

نانوکاتالیست فلزی اختصاصی این شرکت CNM-Au ۸ نام دارد. سلین نانومدیسین فعالیت درمانی بالقوه CNM-Au ۸ را در مقاله‌ای در Scientific Reports مورد ارزیابی قرار داده است. این مقاله نشان می‌دهد که CNM-Au ۸ مسیر‌های متابولیک انرژی را در غشا‌های الیگودندروسیت تحریک و پشتیبانی می‌کند و باعث تقویت میلین‌سازی مجدد آکسون‌ها و بازیابی عملکرد‌های رفتاری در مدل‌های حیوانی مولتیپل اسکلروزیس می‌شود. نویسندگان این مقاله که متشکل از دانشمندان و مهندسان سلین نانومدیسین هستند، در این مطالعه به این نتیجه رسیدند که نانوبلور‌های طلا یک داروی درمانی بازسازی‌کننده جدید برای ام اس هستند.

در حال حاضر، CNM-Au ۸ در چندین کارآزمایی بالینی، از جمله دو کارآزمایی برای درمان MS، یک کارآزمایی برای درمان بیماری پارکینسون، و دو کارآزمایی برای درمان ALS، در حال بررسی است.

نتایج اولیه گزارش‌شده از این کارآزمایی‌ها توانایی آن را برای افزایش واکنش‌های متابولیکی کلیدی و بهبود تولید انرژی در نورون‌های سیستم عصبی مرکزی نشان داده‌اند. این شرکت به دنبال گزارش به روز شده‌ای از نتایج آزمایشی فاز دوم در ماه‌های آینده است.

با این نتایج امیدوارکننده کارآزمایی بالینی و ترمیم اعصاب، سلین نانومدیسین در حال حاضر به دنبال گسترش فناوری خود در سایر زمینه‌های درمان بیماری‌های انسانی است. آن‌ها شروع به تولید یک نانوذره روی-نقره (برای کاربرد‌های ضدویروسی و ضدباکتریایی)، یک سوسپانسیون موضعی پلیمری ژل از یون‌های نقره و روی (برای التیام زخم و درمان سوختگی) و یک نانوذره پلاتین-طلا (برای کاربرد‌های سرطان شناسی) کرده‌اند.

البته، تردیدی که اغلب در مورد استفاده از ذرات فلزی در بدن ذکر می‌شود، سمیت بالقوه مقادیر اضافی در بافت‌ها و اندام‌ها بوده است. پس از نزدیک به شش سال آزمایش و مهندسی مجدد، محققان این شرکت به اندازه ذرات ۱۳ نانومتر رسیده‌اند، به اندازه‌ای کوچک که در داخل میتوکندری سلول، واحد تولیدکننده انرژی، قرار گیرد. راب اترینگتون، رئیس و مدیرعامل کلن می‌گوید: «با ماندگاری حداقل ۲٫۵ سال، این معجون حاوی نانوذرات دارای مشخصات سم‌شناسی بسیار خوبی است، زیرا بیماران فقط نانوبلور‌های طلا را در آب می‌نوشند.»