زمان زیادی به پایان مهلت ایران و شش کشور مذاکره‌کننده غربی در مورد رفع تحریم‌ها و رسیدن به توافق جامع هسته‌ای و نیز نشست بعدی سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) نمانده و بازار شایعات در مورد تصمیمات اوپک داغ است.
همان‌طور که می‌دانیم در صورت حصول توافق نهایی میان ایران و کشورهای عضو گروه ١+٥ تا ماه ژوئن تحریم‌ها علیه تهران به تدریج لغو می‌شوند؛ تحریم‌های یکجانبه‌ای که صادرات نفت خام ایران را از سال ٢٠١٢ به حدود یک میلیون بشکه در روز رسانده است.
بسیاری از کشورهای عضو که طرفدار کاهش سقف تولید اوپک و در نتیجه افزایش قیمت‌ها هستند، از هم‌اکنون رایزنی با دیگر کشورها را آغاز کرده‌اند. این در حالی است که رکن‌الدین جوادی، معاون وزیر و رئیس شرکت ملی نفت ایران چندی پیش در حاشیه کنفرانس نفت و گاز در کوالالامپور در پاسخ به خبرگزاری رویترز در این زمینه گفت: «بعید است اوپک در نشست بعدی خود در ماه ژوئن سقف تولید را کاهش دهد.»
با این حال، ایران به همراه ونزوئلا بارها خواستار کاهش تولید اوپک برای تقویت قیمت پایین نفت، که به درآمدهای نفتی تولید‌کنندگان لطمه زده، شده‌ است. هرچند این خواسته تاکنون بی‌پاسخ مانده است.
سخنان رئیس شرکت ملی نفت نشان‌‌دهنده آن است که بعید به نظر می‌رسد اوپک، به‌ویژه پس از موفقیت استراتژیک خود در کاهش تولید خارج از اوپک و پس گرفتن سهم بازار این سازمان، با کاهش تولید موافقت کند. با این حال، این نشست می‌تواند همکاری بین اعضا را تقویت کرده و سیاستگذاری بهای نفت را مدیریت کند.
به گفته جوادی، ایران امیدوار است صادرات نفت این کشور ظرف سه ماه پس از امضای توافق جامع هسته‌ای و لغو تحریم‌های نفتی، به سطح تولید قبل از تحریم‌ها بازگردد، هرچند دستیابی به این امر ممکن است سه تا شش ماه طول بکشد.
ایران در حال حاضر کمتر از 10 میلیون بشکه نفت ذخیره شده در نفتکش‌ها دارد که احتمالا با توجه به شرایط بازار، پس از تحریم‌ها عرضه خواهند شد.
در واقع تصمیم‌گیری درباره ایجاد فضا از سوی اوپک برای بازگشت نفت ایران به بازار، به لغو تحریم‌ها بستگی دارد.