به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، در آیین رونمایی از مجموعه‌داستان سرباز سفید، عباس محمدی، رئیس مرکز آفرینش‌های حوزه هنری از کسانی که گام اول را در نوشتن داستان‌ کوتاه برداشتند و برای سربازی ملی میهنی نوشتند، تشکر کرد و افزود: آنچه اسطوره‌ها را زنده نگه داشته تاریخ ادبیات و شعر و داستان است. این نقش‌آفرینی ادبیات در آینده هم می‌تواند ادامه داشته باشد و اسطوره‌های روزگار معاصر را معرفی کند. 

ساسان ناطق، مدیر دفتر ادبیات داستانی مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری نیز با یادآوری اینکه برخی همیشه از نظرها پنهان هستند و فعالیت‌های‌شان کمتر دیده می‌شود، گفت: زوایای اخلاقی برخی افراد چندان پیدا نیست و شهادت باعث می‌شود سجایای اخلاقی آن‌ها آشکارتر شود. این مجموعه داستان هم به برخی از ابعاد شخصیت شهید سردار سلیمانی پرداخته که کمتر دیده شده است.

وی افزود: اگر سرباز برای دفاع از میهن و هم‌وطن، اسلحه به دست می‌گیرد، نویسنده و شاعر هم قلم به دست می‌گیرد که از هم‌وطن خود بگوید. در این مجموعه ۱۲ نویسنده که عموما جوان و ساکن شهرهای مختلف ایران هستند از سردار سلیمانی نوشته‌اند تا نه همه آنچه که بوده؛ بلکه مختصری از زوایای زندگی و اخلاقی ایشان را در پیش چشم مخاطبان قرار دهند.

انتشار ۴۲۰ کتاب با محوریت شهید سردار سلیمانی

ناطق با بیان اینکه آثار بیشتر بر پایه مستند و وقایع رخ داده‌اند و تبدیل به داستان شده‌اند، یادآور شد: تا کنون ۴۲۰ کتاب با محوریت شهید سردار سلیمانی منتشر شده است و خاطره و دل‌نوشته ساختار غالب‌ هستند. فارغ از کیفیت آثار، این تعداد کتاب نشان می‌دهد هم از سوی نویسندگان اقبال برای نوشتن درباره ایشان وجود دارد و هم مخاطبان به آن اقبال نشان می‌دهند.

مدیر دفتر ادبیات داستانی مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری تاکید کرد: هیچ‌گاه نباید فکر کرد برای نوشتن از تحقیق و پژوهش بی‌نیازیم. قطعا برای رسیدن به منابع دست اول به تحقیق نیاز داریم تا آنها را دست‌مایه خلق اثر کنیم. عبور از ساده‌انگاری در نوشتن نیاز به عقلانیت دارد که خوشبختانه شاعران و نویسندگان ما دارند و امیدوارم در آینده آثار خوبی در این حوزه بخوانیم.

ناطق تصریح کرد: برخی کتاب‌های منتشر شده، بیشتر کتاب‌سازی است تا خلق و افراد از منابع موجود در فضای اینترنت استفاده کرده‌اند. با این‌حال به فروش می‌روند و این نشان می‌دهد سردار دل‌ها بودن یعنی چه و مردم همین که می‌بینند کتابی درباره سردار است از آن استقبال می‌کنند. این استقبال، ناشران را به رقابت پنهانی برای چاپ آثاری در این زمینه می‌کشاند که هم خوب است و هم ممکن است مضر باشد؛ خوب است چون منابع در این زمینه زیاد می‌شود اما از سوی دیگر امکان دارد در صحت برخی اطلاعات تشکیک وجود داشته باشد. البته برخی آثار منتشر شده محتوای دقیقی ندارد. امیدوارم مقبولیت سردار و ارادت به ایشان باعث نشود آثار ضعیف تولید شود، حق مخاطب این است که آثار خوب و مستند را به‌ویژه در قالب شعر و داستان بخواند و در آینده شاهد انتشار رمان هم باشیم.

مینا محمدحسینی از نویسندگان افغانستانی‌ و نویسنده داستان این آقا کیست؟ در مجموعه سرباز سفید، شهید سلیمانی را نه تنها شخصیتی ملی‌میهنی که بین‌المللی دانست و گفت: ایشان به جز ایران، نه تنها برای افغانستان که برای کشورهای دیگری هم دوست‌داشتنی هستند و جای خالی ایشان باعث اندوه است. قبل از اینکه نوشتن داستانی درباره شهید سلیمانی پیشنهاد شود می‌گفتم باید این اندوه را در متن جاری کرد. در داستانم این غم از دست دادن را از نگاه دختری گفته‌ام که پدرش را از دست داده است و شهادت سردار او را به یاد شهادت پدر خودش می‌اندازد.

خاطره‌ای از پشت صحنه فیلم سینمایی ۲۳ نفر

در ادامه برنامه ابوالفضل عشرب داستانش را با عنوان سلفی با میهمان ویژه خواند و گفت این داستان برگرفته از خاطره دیدار اوست با سردار سلیمانی در پشت صحنه فیلم سینمایی ۲۳ نفر، وقتی که سردار وقت بیرون رفتن از لوکیشن با اشاره دست نگهبان از ماشین پیاده می‌شود و با او سلفی می‌گیرد. 

داود خدایی از آذربایجان شرقی و نویسنده کنارش زانو می‌زنم هم درباره شهید سلیمانی صحبت کرد و گفت: برخی از ما برای به دل نشستن تلاش زیادی می‌کنیم اما ایشان کسی بودند که بدون تلاش تصنعی بر دل‌ها نشستند. من یکبار سعادت دیدار ایشان را داشتم و چنان شیفته شدم که تنها انگشترشان به خاطرم ماند و همین باعث شد داستانی بنویسم از همین انگشتر و می‌خواهم آن را در داستان‌های دیگر هم ادامه دهم.

خداداد حیدری دیگر نویسنده افغانستانی حاضر در مراسم و نویسنده هم‌سفره و هم سفر هم بعد از رونمایی کتاب گفت: داستانی که نوشته‌ام برگرفته از یک اتفاقی واقعی است؛ دیدن پدری که هر هفته بر مزار پسر مدافع حرمش می‌آید و خاطره پسرش را بازگو کرد از دیدار با حاج قاسم. با رفتن سردار دل‌ها این دغدغه برایم پیش آمد که از بچه‌های فاطمیون بگویم و اینکه بعد از رفتن سردار چقدر احساس غریبی می‌کنند و برای نوشتن داستان هم با چند خانواده مدافع حرم گفتگو کردم. سردار تا وقتی بود از بچه‌های فاطمیون صحبت می‌کرد و حالا خاک غریبی بر مزار این بچه‌ها پاشیده می‌شود. ما باید به عنوان نویسنده افغانستانی این روایت‌ها را بنویسیم و مکتوب کنیم تا نام او باشد و رازها پنهان نماند و راه ادامه پیدا کند و بچه‌های فاطمیون احساس غریبی نکنند، چراکه حالا با بحرانی شدن اوضاع افغانستان می‌گویند با عوض شدن شرایط باید چه کنیم.