به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا، مهدی ملکی طی یادداشتی نوشت: چند روز پیش بود که خبری کوتاه اما مملو از تضاد و تناقض افکار عمومی جهان را متعجب کرد و آن این بود که آمریکا باردیگر به عضویت شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد انتخاب شد.

رسانه آمریکایی رویترز در این خصوص نوشت که با گذشت بیش از 3 سال از تصمیم دولت ترامپ برای خروج از شورای حقوق بشر سازمان ملل، مجمع عمومی سازمان ملل روز پنجشنبه تصمیم گرفت تا آمریکا را به یکی از 47 عضو این شورا انتخاب کند.

حال سوال اینجاست که چرا باید آمریکایی که کارنامه ای سراسر ضد بشریت دارد، به عضویت مجدد نهادی بین المللی که داعیه دفاع از حقوق بشر را داراست، درآید؟

به نظر پاسخ این سوال بسیار آسان است و از جمله بدیهیات حاکم بر نظم فعلی بین الملل به حساب می آید و از اصل نانوشته قانون برای قدرتمندان نیست نشات می گیرد، با این همه در این گفتار تلاش می شود نسبت به این سوال پاسخی مناسب ارائه شود.

_ فروردین ماه سال ۱۴۰۰ دولت چین گزارش سالیانه ای را در خصوص وضعیت حقوق بشر در آمریکا در هفت سر فصل تنظیم و ارائه کرد.

دولت چین در آن گزارش به شدت از وضعیت وحشتناک حقوق بشر در آمریکا که به طور مداوم کشورهای دیگر را متهم به نقض حقوق بشر می‌کند، انتقاد کرده است.

_ نقض حقوق زنان، نقض حیات شهروندان آمریکایی با آزاد بودن حمل سلاح، خشونت پلیس آمریکا، نقض حقوق مسلمانان و تبعیض نژادی تنها بخشی از جنایت ها و موارد نقض حقوق بشر داخلی در آمریکا به حساب می آید.

_ رسوایی های متعدد بین المللی در نقض حقوق بشر آمریکا خارج از حوصله این گفتار است، اما آشکار شدن ماهیت دروغین دفاع از حقوق بشریت توسط دولتمردان آمریکا را میتوان در رسوایی آنها در ماجرای زندان های مخفی در کشورهای مختلف از جمله «گوانتانامو» و «ابو غریب» و شکنجه وحشیانه افراد بازداشت شده آنها، بهتر درک کرد.

ایجاد جنگ های متعدد و تجاوز به تمامیت ارضی کشورهای مختلف از جمله ویتنام، افغانستان، عراق و ...، استفاده از بمب اتم در ژاپن، ایجاد و حمایت از گروه های تروریستی چون داعش و پشتیبانی از رژیم صهیونیستی و حکومت سعودی به عنوان دو نقض کننده بزرگ منطقه ای هم از دیگر اقدامات ناقض حقوق بشری آمریکا در بُعد بین المللی است.

علاوه بر اینها، دو ابزار مهمی که آمریکایی ها علاقه زیادی به استفاده از آنها علیه ملت ها و مردم کشورهای جهان دارند یکی «ابزار نظامی» و دیگری «اعمال تحریم» است که با به کارگیری آنها، زندگی بسیاری از مردم جهان را سخت و طاقت فرسا کرده است.

نکته جالب اینجا است که در «چهل و هشتمین» دور از نشست های شورای حقوق بشر که تا اواسط مهر ماه سال جاری در حال برگزاری بود، اعضای آن شوار در پنل های مختلفی با یکدیگر در خصوص ابعاد و مصادیق نقض حقوق بشر و تقبیح آنها و به طور خاص مذموم شمردن اعمال تحریم های یکجانبه از سوی کشورها (به طور ویژه آمریکا) بحث و تبادل نظر کرده بودند.

اما با همه این تفاسیر شاهد هستیم که بار دیگر سازمان ها و نهادهای بین المللی حقوق بشری وابستگی و «عدم استقلال» خودشان را با عضویت مجدد آمریکا به عنوان بزرگترین ناقض حقوق انسانیت در جهان به معرض نمایش گذاشتند.

به معنای دیگر نه تنها نهادها و سازمان های بین المللی حقوق بشری نمی توانند مانع از اقدامات خودسرانه و غیرقانونی آمریکا و متحدان غربی و منطقه ای آن شوند، بلکه با چشم پوشی بر نقض مکرر حقوق انسان ها توسط آمریکا و متحدانش، بزرگترین خیانت ها و خباثت ها را در حق مردم جهان روا می دارند.

در خاتمه آنکه، تا زمانی که دلارهای نفتی سعودی و قدرت اقتصادی آمریکا بتواند مانع از اقدام سازمان های بین المللی حقوق بشری در قالب وظیفه ذاتی آنها شود، نمی توان امیدی به دفاع از حقوق انسانی مردم کشورهای جهان از جانب مدعیان دفاع از حقوق بشر در قالب سازمان هایی چون شورای حقوق بشر، سازمان عفو بین الملل و دیگر نهادهای مشابه داشت.

منبع: فارس

انتهای پیام/