به گزارش اقتصادآنلاین، پاتوژن‌ها شامل باکتری‌ها، ویروس‌ها و دیگر موجودات زنده هستند که باعث عفونت می‌شوند. گاهی اوقات، بدن به‌اشتباه سلول‌ها یا بافت‌های خود را مضر درک می‌کند. این واکنش می‌تواند منجر به بیماری‌های خودایمنی مثل دیابت نوع ۱ شود.
کارشناسان بر این باورند که التهاب ممکن است به طیف گسترده‌ای از بیماری‌های مزمن کمک کند. مثال‌هایی از این بیماری‌ها عبارتند از سندرم متابولیک که شامل دیابت نوع ۲، بیماری‌های قلبی و چاقی است. افراد با این شرایط اغلب سطوح بالاتری از نشانگر‌های التهابی را در بدن خود دارند. در این مقاله، بیشتر در مورد این که چرا التهاب اتفاق می‌افتد، علائم آن، و راه‌های حل آن بدانید.
انواع و علائم التهاب:
فرد مبتلا به التهاب حاد ممکن است درد را در منطقه مبتلا تجربه کند. دو نوع اصلی التهاب وجود دارد: حاد و مزمن.
التهاب حاد:
آسیب یا بیماری می‌تواند شامل التهاب حاد یا کوتاه‌مدت باشد. پنج نشانه اصلی التهاب حاد وجود دارد:
- درد: این ممکن است به طور مداوم و یا تنها زمانی رخ دهد که فرد منطقه تحت تأثیر قرار گرفته را لمس کند.
- قرمزی: این امر به دلیل افزایش در تأمین خون مویرگ‌ها در منطقه رخ می‌دهد.
- ازدست‌دادن عملکرد: ممکن است در حرکت یک مفصل، تنفس، حس بویایی و غیره مشکلاتی وجود داشته باشد.
- تورم: شرایطی که به آن ادم می‌گویند درصورتی‌که سیال ساخته شود می‌تواند رشد کند.
- گرما: افزایش جریان خون ممکن است منطقه تحت تأثیر قرار گرفته را گرم به لمس کند.
این نشانه‌ها همیشه وجود ندارند. گاهی اوقات التهاب "خاموش" و بدون علامت است. هم چنین فرد ممکن است احساس خستگی کند که عموماً خوب نیست و تب دارد. علائم التهاب حاد چند روز طول می‌کشد. التهاب تحت حاد ۲ تا ۶ هفته طول می‌کشد. التهاب مزمن می‌تواند ماه‌ها یا سال‌ها ادامه یابد. هم چنین ممکن است با بیماری‌های مختلفی مانند:
- دیابت
- بیماری قلبی عروقی (CVD)
- آرتروز و سایر بیماری‌های مفصلی آلرژی
- بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD)
- پسوریازیس
- روماتیسم مفصلی
علائم به بیماری بستگی دارند اما ممکن است شامل درد و خستگی باشند.
اندازه‌گیری التهاب چگونه است؟
وقتی التهاب در بدن وجود داشته باشد، سطوح بالاتری از مواد که به‌عنوان بیومارکر‌های زیستی شناخته می‌شوند، وجود خواهند داشت. مثالی از بیومارکر پروتئین واکنشی C (CRP)است.
اگر یک پزشک بخواهد التهاب را آزمایش کند، ممکن است سطوح CRP را ارزیابی کند. سطوح CRP در افراد مسن و کسانی که شرایطی مانند سرطان و چاقی دارند، بیشتر است. حتی رژیم غذایی و ورزش نیز ممکن است تغییر کند.
دلایل و سبب:
التهاب زمانی رخ می‌دهد که یک فاکتور فیزیکی واکنش ایمنی را تحریک کند. التهاب لزوماً به این معنی نیست که عفونت وجود دارد اما عفونت می‌تواند باعث التهاب شود.
التهاب حاد:
التهاب حاد می‌تواند از موارد زیر ناشی شود:
- قرارگرفتن در معرض یک ماده مانند نیش زنبور
- گردوغبار آسیب
- یک عفونت
زمانی که بدن آسیب یا بیماری را تشخیص می‌دهد، سیستم ایمنی تعدادی از واکنش‌ها را تحریک می‌کند:
- مایعات، پروتئین‌های پلاسما را انباشته می‌کنند و منجر به تجمع مایعی می‌شوند که منجر به تورم می‌شود.
- بدن نوتروفیل آزاد می‌کند، نوعی از گلبول‌های سفید خون، یا گلبول‌های سفید که به سمت منطقه تحت تأثیر قرار گرفته حرکت می‌کنند. لوکوسیت‌ها حاوی مولکول‌هایی هستند که می‌توانند به مبارزه با پاتوژن‌ها کمک کنند.
- رگ‌های خونی کوچک بزرگ می‌شوند تا لکوسیت‌ها و پروتئین‌های پلاسما را قادر سازند که راحت‌تر به محل آسیب برسند.
- علائم التهاب حاد می‌تواند بسته به علت در عرض چند ساعت یا چند روز ظاهر شود. در برخی موارد، آن‌ها می‌توانند به سرعت جدی شوند. اینکه آن‌ها چگونه رشد می‌کنند و چه مدت طول می‌کشند به علت، بخشی از بدن که آن‌ها تحت‌تاثیر قرار می‌دهند و عوامل فردی بستگی دارد.
برخی عوامل و عفونت‌هایی که می‌توانند منجر به التهاب حاد شوند عبارتند از:
- برونشیت حاد، آپاندیسیت و سایر بیماری‌هایی که به التهاب ختم می‌شوند
- ناخن پا
- گلودرد از سرماخوردگی یا آنفولانزا
- ضربه یا زخم جسمی
التهاب مزمن:
اگر فردی به التهاب مزمن مبتلا شود:
- حساسیت: التهاب زمانی اتفاق می‌افتد که بدن چیزی را احساس می‌کند که نباید وجود داشته باشد. حساسیت بیش از حد به محرک‌های خارجی می‌تواند منجر به حساسیت شود.
- قرارگرفتن در معرض چیزی: گاهی اوقات، قرارگرفتن طولانی‌مدت و سطح پایین در معرض یک محرک، مانند یک ماده شیمیایی صنعتی، می‌تواند منجر به التهاب مزمن شود.
- اختلالات ایمنی خودکار: سیستم ایمنی به‌اشتباه به بافت سالم مانند پسوریازیس حمله می‌کند.
- التهاب حاد مداوم: در برخی موارد، ممکن است فرد به طور کامل از التهاب حاد بهبود پیدا نکند. گاهی اوقات، این می‌تواند منجر به التهاب مزمن شود.
عواملی که ممکن است خطر التهاب مزمن را افزایش دهند عبارتند از:
- سن بالاتر
- چاقی
- رژیم غذایی غنی از چربی‌های ناسالم و شکر اضافه شده
- سیگارکشیدن
- هورمون‌های جنسی کم
- فشار
- مشکلات خواب
بیماری‌های بلند مدتی که پزشکان آن‌ها را با التهاب مرتبط می‌دانند عبارتند از:
- آسم
- زخم معده
- بیماری سل
- روماتیسم مفصلی
- پریودنتیت
- کولیت اولسراتیو و بیماری کرون
- سینوزیت
- هپاتیت فعال
التهاب نقش حیاتی در ترمیم دارد اما التهاب مزمن ممکن است خطر بیماری‌های مختلف از جمله برخی سرطان‌ها، آرتریت روماتوئید، آترواسکلروز، پریودنتیت و تب یونجه را افزایش دهد.
التهاب مزمن یا حاد؟
پاتوژن‌های مضر و یا آسیب بافتی ایجاد می‌کنند. عواملی که بدن نمی‌تواند تجزیه کند، از جمله برخی انواع ویروس‌ها، اجسام خارجی که در سیستم باقی می‌مانند و یا پاسخ‌های ایمنی بیش از حد فعال
در قسمت زیر برخی تفاوت‌های کلیدی بین التهاب حاد و مزمن را خلاصه می‌کند.
شروع التهاب مزمن: سریع
شروع التهاب حاد: آهسته
مدت التهاب مزمن: چند روز
مدت التهاب حاد: از ماه‌ها تا سال‌ها
التهاب مزمن: پیامد‌ها التهاب بهبود می‌یابد، یا یک آبسه رشد می‌کند و یا مزمن می‌شود. التهاب حاد: مرگ بافت، ضخیم شدن و زخم شدن بافت همبند.
شناسایی و مدیریت التهاب و بیماری‌های مرتبط برای جلوگیری از عوارض بیشتر ضروری است.
آیا التهاب دردناک است؟
التهاب حاد می‌تواند باعث انواع و شدت درد شود. درد ممکن است مداوم، تپنده، مانند زخم چاقو و یا نیشگون به‌صورت مداوم باشد. درد زمانی ایجاد می‌شود که تجمع مایع منجر به تورم شود و بافت‌های متورم در مقابل انتهای عصبی حساس فشار می‌آورند. سایر فرایند‌های بیوشیمیایی نیز در طول التهاب رخ می‌دهند. آن‌ها بر نحوه رفتار اعصاب تأثیر می‌گذارند و این می‌تواند منجر به درد شود.
درمان‌های رایج برای التهاب:
درمان التهاب به علت و شدت آن بستگی دارد. اغلب، نیازی به درمان نیست. بااین‌حال گاهی اوقات، عدم درمان التهاب می‌تواند منجر به علائم تهدید‌کننده زندگی شود. برای مثال، در طول یک واکنش آلرژیک، التهاب می‌تواند باعث تورم شدید شود که ممکن است مجاری هوایی را ببندد و نفس کشیدن را غیرممکن سازد.
اگر این واکنش رخ دهد، داشتن درمان ضروری است. بدون درمان برخی عفونت‌ها می‌توانند وارد خون شده و منجر به سپسیس شوند. این یک وضعیت تهدید‌کننده زندگی دیگر است که نیاز به درمان پزشکی فوری دارد.
التهاب حاد
یک پزشک ممکن است برای ازبین‌بردن علت التهاب، مدیریت علائم و یا هر دو دارو تجویز کند. برای مثال، برای یک عفونت باکتریایی یا قارچی، آن‌ها ممکن است آنتی‌بیوتیک یا درمان ضدقارچی تجویز کنند. در اینجا برخی درمان‌های خاص برای درمان التهاب آورده شده است:
دارو‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی:
دارو‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID)علت التهاب را از بین نخواهند برد، اما آن‌ها می‌توانند به تسکین درد، تورم، تب و دیگر علائم کمک کنند. آن‌ها این کار را با مقابله با آنزیمی که به التهاب کمک می‌کند انجام می‌دهند. نمونه‌هایی از NSAIDها شامل ناپروکسن، ایبوپروفن و آسپرین هستند. این‌ها برای خرید آنلاین یا روی پیشخوان در دسترس هستند. مردم باید ابتدا با پزشک یا داروساز چک کنند تا مطمئن شوند که انتخاب درستی دارند.
مردم تنها باید از NSAIDها در دراز مدت استفاده کنند اگر یک پزشک آن‌ها را توصیه کند، زیرا آن‌ها می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند. آسپرین برای کودکان مناسب نیست.
تسکین درد: استامینوفن، از جمله پاراستامول یا تیلن آل، می‌تواند درد را تسکین دهد اما التهاب را کاهش نمی‌دهد. این دارو‌ها به التهاب اجازه می‌دهند تا نقش خود را در ترمیم ادامه دهد.
کورتیکواستروئید (انواع هورمون‌ها که توسط غدد فوق کلیوی ترشح می‌شود) کورتیکواستروئیدها، مانند کورتیزول، نوعی هورمون استروئیدی هستند. آن‌ها بر مکانیسم‌های مختلف درگیر در التهاب تأثیر می‌گذارند.
کورتیکواستروئیدها می‌توانند به مدیریت طیف وسیعی از شرایط کمک کنند، از جمله:
- آرتروز
- آرتریت تمپورال
- درماتیت
- بیماری التهابی روده (IBD)
- لوپوس سیستمیک
- آسم هپاتیت
- عکس‌العمل‌های آلرژیتیک
آن‌ها به‌صورت قرص، تزریق، استنشاق، کرم یا پماد‌ها در دسترس هستند. استفاده طولانی‌مدت از کورتیکواستروئیدها می‌تواند مضر باشد. یک پزشک می‌تواند در مورد خطرات و مزایای آن‌ها مشاوره دهد. درمان بیماری‌هایی که شامل التهاب طولانی‌مدت هستند به شرایط بستگی دارد.
برخی دارو‌ها برای سرکوب واکنش‌های ایمنی بدن عمل می‌کنند. این‌ها می‌توانند به تسکین علائم آرتریت روماتوئید، پسوریازیس و دیگر واکنش‌های خودایمنی مشابه کمک کنند. بااین‌حال، آن‌ها همچنین می‌توانند بدن فرد را درصورتی‌که عفونت رخ دهد، کم‌تر قادر به مبارزه با آن کنند.
افرادی که تحت عمل جراحی پیوند قرار گرفته‌اند نیز باید دارو‌های سرکوب‌کننده ایمنی مصرف کنند تا از رد عضو جدید توسط بدنشان جلوگیری شود. آن‌ها نیز باید مراقبت بیشتری بکنند تا از قرارگرفتن در معرض عفونت اجتناب کنند.
دارو‌های گیاهی برای التهاب:
مکمل‌های گیاهی مختلف می‌توانند به مدیریت التهاب کمک کنند.
Harpagophytum procumben: این گیاه همچنین به‌عنوان پنجه شیطان، عنکبوت چوبی یا گیاه گراپل نیز شناخته می‌شود، از آفریقای جنوبی می‌آید و مربوط به گیاهان کنجد است. برخی تحقیقات قدیمی‌تر از سال 2011 نشان داده است که ممکن است دارای خواص ضدالتهابی باشد.
مارک‌های مختلفی برای خرید آنلاین موجود است هیسوپ: مردم می‌توانند این گیاه را با گیاهان دیگر مثل شیرین‌بیان برای درمان برخی شرایط ریوی از جمله التهاب راه هوایی ترکیب کنند. بااین‌حال، اسانس این گیاه منجر به تشنج تهدید‌کننده زندگی در حیوانات آزمایشگاهی شده است، بنابراین احتیاط لازم است.
- زنجبیل: مردم مدت‌ها است که از زنجبیل برای درمان سو هاضمه، یبوست، قولنج و دیگر مشکلات گوارشی و نیز درد آرتریت روماتوئید استفاده می‌کنند. زنجبیل به‌صورت تازه در خواروبار و یا به‌صورت آنلاین به‌صورت مکمل در دسترس است.
- زردچوبه: کورکامین، ماده اصلی در زردچوبه، ممکن است برای ورم مفاصل، بیماری آلزایمر و برخی شرایط التهابی دیگر مفید باشد. مکمل‌های زردچوبه و کورکومین به‌صورت آنلاین در دسترس هستند.
- حشیش: یک کانابینوئید به نام کانابایکرومن ممکن است دارای خواص ضدالتهابی باشد. مردم باید ابتدا بررسی کنند که آیا محصولات مربوط به شاهدانه و حشیش در جایی که زندگی می‌کنند قانونی هستند یا خیر. در اینترنت در مورد مکمل‌های ضدالتهابی بیشتر یاد بگیرید.
این گیاهان توسط اداره غذا و دارو (FDA)برای استفاده دارویی تأیید نمی‌شوند. همیشه قبل از استفاده از هرگونه داروی گیاهی و یا مکمل‌های دیگر با پزشک صحبت کنید.
رژیم ضدالتهاب:
برخی غذا‌ها حاوی مواد مغذی هستند که می‌توانند به کاهش التهاب کمک کنند. آن‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:
- روغن زیتون
- غذا‌های با فیبر بالا
- گوجه‌فرنگی
- گردو، مانند گردو و بادام
- سبزیجات برگدار، از جمله اسفناج و کلم‌پیچ
- ماهی چرب مانند ماهی آزاد و ماهی شیر
- میوه، از جمله بلوبری و پرتقال
مطالعات نشان داده‌اند که افراد با سطوح بالای CRP ممکن است کم‌تر از رژیم غذایی غنی از محصولات تازه و روغن‌های سالم مانند رژیم غذایی مدیترانه‌ای پیروی کنند. موارد زیر ممکن است التهاب را تشدید کنند:
- غذا‌های سرخ‌شده
- غذا‌های بسیار فرآوری شده
- غذا‌ها و نوشیدنی‌ها با اضافه‌کردن شکر
- گوشت قرمز
- چربی‌های غیر سالم مثل چربی‌های اشباع‌شده و ترانس
رژیم غذایی به‌تنهایی التهاب را کنترل نمی‌کند، اما انتخاب مناسب ممکن است به جلوگیری از بدتر شدن آن کمک کند.
در اینجا بیشتر در مورد رژیم ضدالتهابی یاد بگیرید.
درک مطلب:
التهاب بخشی از فرایندی است که در آن سیستم ایمنی بدن را از عوامل مضر مثل باکتری‌ها و ویروس‌ها محافظت می‌کند. در کوتاه‌مدت، آن می‌تواند یک سرویس مفید را فراهم کند، اگرچه ممکن است باعث ناراحتی نیز شود. بااین‌حال، التهاب طولانی‌مدت و یا مزمن هم می‌تواند منجر به بیماری‌های جدی و هم احتمالاً تهدید‌کننده زندگی شود.
افراد مبتلا به تومور، آرتریت روماتوئید، بیماری التهابی روده، واکنش‌های دارویی و دیگر مسائل سلامتی ممکن است سطوح بالایی از CRP داشته باشند که نشانه‌ای از پاسخ ایمنی التهابی است. همان‌طور که دانشمندان بیشتر در مورد نقش التهاب در بیماری یاد می‌گیرند، یافته‌های آن‌ها می‌تواند منجر به درمان‌های مؤثرتر برای بیماری‌های مختلفی شود که هنوز درمان ندارند، مانند دیابت نوع ۱.
نظر شما