همشهری آنلاین _ نصیبه سجادی: «محمد شریفی روشن» دهیار ابراهیم‌آباد می‌گوید: «قدیمی‌ها این روستا را به نام دودانگه می‌شناختند. ابراهیم‌آباد در کنارآبادی «کنارگرد» قرار داشت و اربابی به نام «شهدوست» ۲ دانگ از ۶ دانگ‌آبادی کنارگرد را خریداری کرد. ارباب شهدوست فرزندی به نام «ابراهیم» داشت و نام او را بر روستا گذاشت.» زمین فوتبال وسط روستای ابراهیم‌آباد از امکانات و فضاهای ورزشی انگشت‌شمار این روستا به شمار می‌آید. این مکان در گذشته عمارتی بزرگ بوده و در سال‌های اخیر به زمین فوتبال تبدیل شده است. شریفی می‌گوید: «در عمارت کاروانسرای بزرگی وجود داشت که از دوران حکومت عباسیان به جا مانده بود.
در مجاورت کاروانسرا هم چاپارخانه‌ای قرار گرفته بود که نشانه‌های معماری دوران ساسانیان و هخامنشی را داشت.» در روزگاری که ری باستان در مسیر جاده ابریشم واقع شده بود، کاروانسرا و چاپارخانه ابراهیم‌آباد رونق داشتند و برای پذیرایی از کاروانیان و رد و بدل کردن پیغام بازرگانان استفاده می‌شدند. روستای ابراهیم‌آباد در حاشیه رودخانه قرار گرفته و به جای این عمارت تاریخی که در زمین حد فاصل مسجد موسی‌بن‌جعفر(ع) و حریم رودخانه واقع شده بود، زمین فوتبال سبز شده است. شریفی درباره منسوخ شدن مشاغل چاپارداری و کاروانسراداری می‌گوید: «از این عمارت و مشاغل وابسته به آن اثری نمانده و اکنون بیشتر مردم روستای ابراهیم‌آباد به دامداری، کشاورزی و مسافرکشی مشغولند.»