گروه فارس من خبرگزاری فارس؛ ایران در آستانه بحران؛ اوضاع اقتصادی خوب نیست. ثمرت هشت سال دولت روحانی چیزی بیشتر از گرانی و رکود نبود. تغییر قوه اجرایی از نگاه جامعه ضروری است. مرور ده‌ها هزار مطالبه در «فارس‌من» گواه روشن این ادعا است. شیطنت‌های انتخاباتی اما برای فریب افکار عمومی و تداوم همین دست‌فرمان در اداره کشور ادامه دارد. از دوقطبی‌سازی گرفته تا القای کاذب پیروزی. مردم درباره این شیطنت‌ها چه می‌گویند؟
اولین ترفند| انتخابات بدون رقیب؛ پیروزی حتمی است
قدرت شیرین است؛ آنقدر که بعضی‌ها برای از دست ندادنش هر کاری می‌کنند. مسببان وضع موجود نیز از این قاعده مستثنی نیستند. علیرغم همه ناتوانی‌ها در اداره کشور، اصلاً دلشان نمی‌خواهد به این زودی پاستور را ترک کنند. برای همین برای فریب افکار عمومی برنامه می‌کنند. یکی از این برنامه‌ها مخفی‌کاری است. القای خالی بودن صحنه انتخابات است. این که منتقدین دولت می‌توانند مثل آب خوردن پیروز انتخابات شوند.
استراتژی مؤثری که حامیان تغییر را دچار سؤتفاهم می‌کند. تصور این‌که جریان حاکم برنامه‌ای برای انتخابات ندارد. رقابتی هم در نتیجه در کار نیست. برای همین برای گرم شدن تنور رقابت هم که شده، چهره‌های فراوانی از میان منتقدان دولت اعلام کاندیداتوری می‌کنند. صحنه انتخابات حسابی شلوغ خواهد شد. همین شلوغی البته مسائل اصلی را به حاشیه برده و میدان را برای توفیق گزینه‌های نزدیک به دولت فراهم می‌کند.
در چنین شرایطی «وحدت» ضروری است؛ میان کسانی که انگیزه‌ای جز خدمت برای تغییر به‌نفع مردم ندارند. همین موضوع مطالبه افکار عمومی است؛ مطالبات فراوانی در این‌باره ارسال شده است. مثلاً این کمپین که باعنوان «مطالبه وحدت برای انتخابات ریاست‌جمهوری» ثبت شده، از احساس تکلیف‌های دست‌جمعی بعضی آقایان گلایه می‌کند. این‌که حضور اتوبوسی آنها در صحنه انتخابات می‌تواند باعث شکسته شدن آرا و شکست منتقدین وضعیت فعلی شود.
یا مثلاً امضاکنندگان این پویش معتقدند: «از آنجایی که اقتصاد نئولیبرال در جامعه رخنه کرده تقاضا داریم جریان انقلابی با معرفی نامزد اصلح و جلوگیری از تشتت آرا اجازه روی کار آمدن دولت لیبرال دیگری را ندهد. البته نامزد مورد نظر باید نامزد جامع‌الشرایط باشد و نه صرفاً به خاطر سبد رأی حمایت شود. لطفاً از کاندیدای مورد نظر برنامه جامع درخواست شود تا به حول قوه الهی کشور از بی‌عدالتی رهایی یابد.»
مردم معتقدند نباید از بازی‌های انتخاباتی فریب خورد. تصور این‌که مدافعان دولت روحانی برنامه‌ای برای انتخابات ندارند، ساده‌لوحی است. برای تغییر اوضاع و بهبود معیشت خلق‌الله چاره‌ای جز «وحدت» منتقدان نیست.
دومین ترفند| ایجاد دوقطبی‌های کاذب؛ تبدیل انتخابات به رفراندوم مذاکره!
همه نامزدهای احتمالی انتخابات موافق مذاکره‌اند؛ برای استیفای حقوق. برای رفع تحریم‌ها. برای نشان دادن قوت و منطق ایرانی به دنیا. حامیان دولت اما تلاش دارند همین موضوع را محور یک دوقطبی قرار دهند. برای القای این‌که برند مذاکره تنها منحصر آنها است. دیگر نامزدها هم لابد مخالف تعامل با دنیا؛ جنگ‌طلب هستند! مشابه تجربه‌ای که در انتخابات گذشته تکرار شد؛ سال ۹۶ نیز دوقطبی «آزادی-دیوارکشی» در خیابان شکل گرفت.
ناظران سیاسی معتقدند انتشار فایل محرمانه سخنان ظریف در آستانه انتخابات تکمیل‌کننده همین دوقطبی است. آنجا که آقای وزیر امورخارجه صراحتاً در تلاش است دوگانه دروغین «میدان-دیپلماسی» را برجسته کند. البته که این تلاش‌ها با واکنش منفی افکار عمومی مواجه شد. ده‌ها کمپین اغلب پرامضا در مخالفت با این اظهارات در «فارس من» شکل گرفت. دست طراحان این سناریو رو شد؛ لکن بیشتر از این‌ها باید مراقبت کرد. اطلاعات بیشتر این‌جا.
مطالبات متواتری برای پرهیز از دوقطبی‌های کاذب در فارس من شکل گرفت؛ مثلاً این پویش که باعنوان «مردم فریب دوقطبی‌های کاذب در انتخابات را نخورند» تأسیس شده است. در بخشی از آن آمده است: «مردم نباید فریب شعارهای دوقطبی‌های حجاب - آزادی، مذاکره - معیشت را بخورند و رأی خود را بدون آگاهی از شخص به او دهند. این دوقطبی‌ها تنها برای فریب افکار عمومی و تداوم ریاست وابستگان حسن روحانی است.»
در پویش دیگری در این‌باره می‌خوانیم: «یکی از روش‌های ناجوانمردانه رأی آوردن برخی طیف‌های سیاسی ساختن دوقطبی بین مردم است که با انحراف افکار عمومی حجم انتقادها را از خود کم و بی‌تدبیری‌های خود را پنهان می‌کنند. ما مردمی هستیم که دیگر پخته شده و تجربه این دوقطبی‌ها و حرف‌های توخالی زیبا را بسیار داریم. برای رأی دادن نه به حرف و وعده بلکه به عملکرد فرد در سال‌های اخیر رأی خواهیم داد.»
حدادعادل عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره پشت‌پرده‌های تشکیل چنین دوقطبی‌هایی می‌گوید: «آمارها، افکار مردم، رفتارها و گفتارها نشان می‌دهد جامعه به تمام معنا خواهان تغییر وضع موجود است. یک جریان خاص اما برای استمرار اوضاع فعلی و پوشاندن کارنامه ضعیف خود، به‌دنبال ایجاد دوقطبی‌های کاذب مانند حاکمیت و مردم است. انقلابیون، رسانه‌ها و فعالان سیاسی باید در قبال این جریان هشیار باشند.»
سومین ترفند| تلاش برای کاهش مشارکت؛ انتخابات بی‌تأثیر است!
دولت روحانی ثمرت انتخاب مردم بود؛ دولتی که میلیاردها دلار منابع کشور را به باد داد و دستاوردی جز رکود و تورم فزاینده در چنته نداشت. چاره‌ای نیست؛ برای «تغییر به‌نفع مردم» همه باید مشارکت کنند. آلترناتیوی برای صندوق‌های رأی متصور نیست. البته که یک انتخاب درست می‌تواند اقتصاد کشور را به ریل مناسب بازگرداند. انتخاب اشتباه اما کار جغرافیای دوست‌داشتنی ما ایران را یک‌سره خواهد کرد.
دلسرد کردن مردم برای شرکت در انتخابات یعنی استمرار وضع فعلی؛ یعنی دولت سوم روحانی! البته که لازمه جلوگیری از چنین اتفاقی مشارکت حداکثری پای صندوق‌های رأی است. کمپین‌های متعددی برای ترغیب مردم جهت شرکت در انتخابات در فارس‌من شکل گرفته است. مثلاً در بخشی از این پویش که باعنوان «پویش ملی من رأی می‌دهم» ثبت شده؛ آمده: «حمایت رسمی خود را از حضور پررنگ وحدت‌آفرین در عرصه ملی برای انتخابات اعلام کنید.»
ترفند چهارم| وعده‌های بی‌سرانجام؛ برنامه کیلویی چند!؟
سرگرم کردن مردم با شعارهای رنگارنگ و البته ایجاد دوقطبی و حاشیه تاکتیک انتخاباتی آنهاست. کسانی که کارنامه خالی ۸ سال گذشته را در تلاشند به‌هر ترتیبی که هست ماست‌مالی کنند. البته که مطالبه «برنامه» بدیهی‌ترین حق مردم است. برای آنکه روشن شود کاندیدای موردنظر تا چه اندازه مسلط به مشکلات واقعی کشور است. برای حل و فصل هرکدام از آنها چه راهکاری دارد؟
کمپین‌های متعددی در «فارس من» برای این منظور تشکیل شد. مطالباتی که از نامزدهای مختلف می‌خواست ضمن انتشار عمومی برنامه‌های پیشنهادی، آنها را در بوته نقد قرار دهند. مثلاً این پویش که توسط مدرسه حکمرانی شهید بهشتی تشکیل شد. پویشی که از نامزدهای مختلف می‌خواست برنامه‌های عملیاتی خود را برای اداره شئون مختلف دستگاه‌های اجرایی ارائه کنند.
چاره‌ای جز انتخابات نیست؛ برای عبور از بحران مشارکت فعال و حداکثری ضروری است. شماره درباره ترفندهای جریان نزدیک به دولت برای تحریف فرایند انتخابات چه فکر می‌کنید؟ فارس من پذیرای آرا و نظرات شماست.
گزارش از محمد آزادی
انتهای پیام/
نظر شما