به گزارش سینماپرس، کوروش سلیمانی بازیگر و کارگردان تئاتر در گفتگو با مهر درباره تولید تله‌تئاتر و اجرای تئاتر به شیوه آنلاین به‌عنوان جایگزین‌های تئاتر صحنه‌ای در شرایط بحران کرونا گفت: من با تولید تله تئاتر موافق هستم اما تئاتر آنلاین و تئاتری را که برای پخش تصویربرداری شده نمی‌پسندم چون معتقدم رمز و راز و جادوی تئاتر در مکانی به نام سالن تئاتر و به صورت زنده رخ می‌دهد و این کار مثل این است که یک نقاشی از باران را به آدم‌ها نشان دهیم و بگوییم باران خیس می‌کند در حالی که این فقط یک نقاشی است.

وی افزود: البته خیلی از دوستان و همکاران من اعتقاد دیگری دارند که ممکن است نظراتشان اشتباه هم نباشد اما من چنین نگاهی ندارم و معتقدم از راه‌های دیگری هم می‌شود یاد تئاتر را در ذهن مردم زنده نگاه داشت تا فراموش نشود.

این بازیگر و کارگردان ادامه داد: اما شرایط تولید تله تئاتر با تئاتر آنلاین متفاوت است و می‌توان آن را گونه‌ای جداگانه دانست و ژانری پذیرفته شده و متفاوت از تئاتر در دنیا به حساب می‌آید چون عملاً یک تولید تلویزیونی محسوب می‌شود که به لحاظ محتوایی و متن از تئاتر و از نظر میزانسن و دکوپاژ نیز از تئاتر و تلویزیون بهره می‌گیرد و این‌طور نیست که یک دوربین کار بگذارند و نمایش را بدون طراحی ویژه‌ای ضبط کنند.

وی افزود: مدتی قبل شبکه چهار سیما اقدام به پخش تله تئاترهای قدیمی کرد که اتفاق خوشایندی بود. من و خیلی از هم‌نسلانم زمانی که در شهرستان‌ها امکان دسترسی و دیدن تئاتر وجود نداشت با دیدن همین تله تئاترها به این حوزه علاقه مند شدیم و چیزهای زیادی یاد گرفتیم.

سلیمانی با اشاره به لزوم توجه مدیران تلویزیون به تولید تله تئاتر و تاثیرگذاری این آثار نزد مخاطبان بیان کرد: در دوره‌ای تله تئاترهای درخشانی در تلویزیون تولید شد که هنوز هم بازپخش می‌شوند. باور کنید اثرگذاری تله تئاترها گاهی اوقات از سریال‌های بسیار پرخرج بیشتر است. تله تئاترهای می‌توانند برای تربیت تماشاگران، سرگرم شدن و ارتباط برقرار کردن با آنها بسیار مناسب باشند. می‌توان از بازیگران و کارگردانان کاربلد در این زمینه استفاده کرد و از این طریق مردم عادی را با این هنر آشتی داد. متاسفانه به نظر می‌رسد این نگاه که تئاتر تنها برای خواص است در مسئولان ما هم وجود دارد.

این هنرمند تئاتر افزود: سیاست‌گذاران فرهنگی ما در رسانه ملی به این مساله بی توجه هستند که تئاتر می‌تواند قشر گسترده‌ای را در بربگیرد و علاوه بر این می‌تواند اثرگذاری بیشتری از سریال‌های داشته باشند که هزینه تولیدشان ده‌ها برابر بیشتر از تولید یک تله تئاتر است اما در یادها نمی‌مانند. من می‌توانم چندین تله تئاتر را نام ببرم که از ۲۰ یا ۳۰ سال قبل همچنان در یاد من مانده است.

وی افزود: خود من شخصاً بسیار علاقه مند به کار کردن در این حوزه هستم و اگر فرصتش پیش بیاید با رغبت تمایل به تولید تله تئاتر دارم چون حتی اگر بتوانم روی یک نفر تاثیر بگذارم به نظرم موفق خواهم بود. البته تولید تله تئاتر علاوه بر تمایل و همت مدیران تلویزیون برای تولید این آثار، به انتخاب متن مناسب که بتواند با مردم ارتباط برقرار کند و قابلیت به تصویر کشیده شدن در مدیوم تصویر را داشته باشد نیز مهم است. استفاده از تجربیات هنرمندان کاربلد این حوزه مثل مسعود فروتن در زمینه کارگردانی تلویزیونی و داریوش مودبیان در زمینه کارگردانی هنری و بزرگان دیگری مثل محمد رحمانیان، قطب‌الدین صادقی، حسن فتحی و … نیز در کنار نوآوری‌های جدید اهمیت زیادی دارد.

کارگردان نمایش «سکوت سفید» درباره پخش تله تئاتر در پلتفورم‌های مجازی و شبکه نمایش خانگی یادآور شد: معتقدم هنوز برای مخاطبان وی او دی‌ها دیدن تله تئاتر و حتی فیلم تئاترهایی که اخیراً به شیوه‌ای به‌روزتر و با چند دوربین ضبط می‌شوند، جا نیفتاده است و از طرف دیگر همچنان این تصور برای عموم مردم وجود دارد که تئاتر حوزه ویژه‌ای است و تنها افراد خاصی مخاطب آن هستند که البته این مشکل به هر ۲ طرف یعنی هم مردم و هم خود هنرمندان باز می‌گردد. البته تئاتر ویژگی‌هایی دارد که آن را تا اندازه‌ای خاص می‌کند اما به اندازه‌ای که در کشور ما غریب است، غریب نیست. بنابراین تلویزیون به دلیل رایگان بودن و گستره مخاطبی که دارد می‌تواند در زمینه تولید و پخش تله تئاترها موفق تر عمل کند چون مخاطب امروزی در این شرایط نه وقتش را دارد نه تمایل به پرداخت هزینه اضافی برای دیدن این آثار نشان می‌دهد.

وی در پایان صحبت‌هایش متذکر شد: هنرمندان ما امسال سال بسیار سختی را در همه حوزه‌ها تجربه کردند اما در این میان تئاتر مورد تهدید زیادی قرار گرفت. هنرمندان بسیاری با مشکلات معیشتی روبرو شدند و تماشاخانه‌های خصوصی متحمل ضرر و زیان شده و تعدادی نیز تعطیل شدند. این شرایط بسیار ناراحت کننده است و متاسفم که سالن‌های تئاتری مجبور به تعطیلی شدند. کاری به سلیقه فردی خودم در زمینه فعالیت تماشاخانه‌ها خصوصی ندارم اما در مجموع همه این سالن‌ها در خدمت تئاتر بودند و تعطیلی و ورشکستگی آنها اتفاق تلخی است. امیدوارم مسئولان وزارت ارشاد تمهیدی برای حمایت از این سالن‌ها و راه کاری برای فعالیت هنرمندان تئاتر در این شرایط بیندیشند تا همکاران من نیز دلسرد نشوند و بتوانند در آینده به شرایط عادی بازگردند.