زهرا خسروشیری، دبیر شورای صنفی دانشگاه فردوسی مشهد در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نقدی به متن قرارداد شرکت ترافیک الیت با دانشگاه فردوسی مشهد پرداخت و اظهار کرد: مجموعه مدیریت دانشگاه سبز در دانشگاه فردوسی همیشه از دغدغه‌مندان مسائل زیست محیطی بوده و دست یابی به پردیس سبز یکی از اهداف این مجموعه بوده است.

 

خسروشیری ادامه داد: به تازگی نیز از سوی مدیریت سبز دانشگاه طرحی رونمایی شده است که به زعم مدیر این مجموعه جدید، منحصر به فرد و حلال مشکلات ترافیکی است، اما در حقیقت این طرح سابقه‌ای دارد و مشکلات فراوانی را باعث می‌شود.

 

دبیر شورای صنفی دانشگاه فردوسی مشهد بیان کرد: اینکه سابقه این طرح به چه زمانی بر می‌گردد و دانشگاه چه هدفی را از ارائه طرح‌های این چنینی دارد، خود مسئله‌ای است که نیازمند بررسی‌های جداگانه‌ای است، اما لازم است بدانیم این طرح، از چنان اهمیتی برخوردار است که هر از چند گاهی و در قالب‌های متفاوتی به منصه ظهور می‌رسد. یکبار به نام عدالت و انصاف، یکبار حل مشکلات ترافیکی و اینبار به نام دستیابی به پردیس سبز.

 

وی با اشاره به قرارداد دانشگاه و شهرداری مشهد، ادامه داد: هدف اصلی این قرارداد دستیابی به پردیس سبز عنوان شده و دستاورد‌های مورد انتظار آن را تولید داده‌های معتبر و قابل اتکا در زممینه تردد خودرو و کاهش تعداد خودرو‌های ورودی ذکر شده است.

 

خسروشیری ادامه داد: از آنجا که دانشگاه بنا به گفته بنی هاشمی، مدیر سبز دانشگاه، به دلیل کمبود منابع مالی، اولویت خود را بر آموزش و پژوهش قرارداده و مسائل زیست محیطی جزو آخرین اولویت‌های آن است، دانشگاه سبز برای دستیابی به پردیس سبز و حل مشکلات ترافیکی اقدام به جذب سرمایه گذار کرده است.

 

وی بیان کرد: به این ترتیب شرکت الیت نیز که ید طولایی در زمینه مسائل ترافیکی دارد در این زمینه وارد عمل شده و طبق متن قرارداد ۳۰۰ میلیون تومان سرمایه اولیه جهت تامین سخت افزار‌های لازم هزینه می‌کند.

 

دبیر شورای صنفی دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه قبلا بخشی سخت افزار‌های این طرح مانند نصب دوربین‌های پلاک خوان، انجام شده، گفت: طبق قرارداد سهم شرکت سرمایه گذار (الیت) ۲۵ درصد از درآمد سالانه حاصل از طرح است و دانشگاه طبق تبصره ۱ ماده ۳ قرارداد متعهد شده در صورتی که درآمد الیت در هر سال کمتر از مبلغ پیش بینی شده باشد، به میزان مابه التفاوت ایجاد شده، مبلغ این مابه التفاوت را به الیت پرداخت کند.

 

وی به پیوست ۲ این طرح که توجیه اقتصادی قرارداد را مطرح می‌کند، اشاره کرد و گفت: مبلغ پیش بینی شده برای اجرای طرح الیت در دانشگاه فردوسی مشهد ۱۸۴ میلیون تومان است که در صورت برآورده نشدن این مبلغ، دانشگاه باید آن را به شرکت سرمایه گذار بپردازد.

 

خسروشیری با بیان اینکه این مبلغ حداقل مبلغ پیش بینی شده در متن قرارداد است، گفت: در پیوست شماره ۲ قرارداد مجموع هزینه‌های پیش بینی شده طی پنج سال حدود یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان درنظر گرفته شده است.

 

وی به تفکیک درآمد‌های پیش بینی شده در متن قرارداد‌ها اشاره کرد و گفت: مجموع درآمد‌های حاصل از فروش اشتراک به دانشجویان حدود ۲ میلیارد تومان، مجموع درآمد‌های حاصل از تردد خودرو‌های عبوری ۲ میلیارد و ۸۵۰ میلیون تومان و مجموع درآمد ناخالص طرح نیز حدود ۴ میلیارد تومان پیش بینی شده است.

 

دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد افزود: با توجه به این مبالغ، چند سوال اساسی از مسئولان ایجاد می‌شود؛ اولین سوال این است که اگر هدف طرح دستیابی به پردیس سبز از طریق کاهش تعداد خودرو‌های ورودی است، پس چرا دانشگاه به سرمایه گذار تعهد کسب حداقل درامد اسالانه ۱۸۴ میلیون تومانی داده است؟

 

وی ادامه داد: سوال دوم این است که اگر تعداد خودرو‌های ورودی که اشتراک سالانه خریداری می‌کنند، کاهش پیدا کرد و درآمد‌های پیش بینی شده محقق نشد آیا دانشگاهی که بنا به گفته بنی هاشمی حاضر به هزینه برای محیط زیست خود نیست، به تعهد مالی خود به الیت عمل خواهد کرد؟

 

خسروشیری به عنوان سومین سوال می‌گوید: قطع به یقین، در صورت کاهش درآمد‌های حاصل از خرید اشتراک، دانشگاه برای جبران این امر و عمل به تعهدات مالی خود به سرمایه گذار، در‌های دانشگاه را به روی خودرو‌های عبوری باز خواهد کرد و عملا دانشگاه تبدیل به یکی از پارکینگ‌های شهری خواهد شد، در این صورت آیا امنیت لازم برای دانشجویان فراهم می‌شود؟

 

او خاطرنشان کرد: اگر هدف این طرح یعنی کاهش خودرو‌های ورودی، محقق شود، دانشگاه زیر بار تعهد مالی خواهد رفت که قادر به پرداخت آن نیست و اگر برای جبران هزینه‌های لازم تعداد خودرو‌ها کاهش پیدا نکند هم هدف این طرح که دستیابی به پردیس سبز عنوان شده محقق نخواهد شد.