خبرگزاری میزان _ ایرنا به نقل از د هلثی نوشت: صنام حافظ، روانشناس و عضو هییت علمی دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک می‌گوید: «اگر بخواهیم دوست یا عزیزی را از استرس و نگرانی در بیاوریم، اغلب گفتن جملات مناسب دشوار است. غریزه طبیعی این است که برای به حداقل رساندن اضطراب، به آن‌ها اطمینان دهیم همه چیز خوب است؛ اما این روش به درستی نتیجه نمی‌دهد». در ادامه همراه باشید تا بدانیم در شرایط سخت چطور می‌توانیم به دیگران کمک کنیم.

حافظ می‌گوید: «گفتن جملاتی مانند «نگران نباش» یا «همه چیز مرتب است» نمی‌تواند کمکی به بهتر شدن حال کسی کند. اضطراب طیف وسیعی دارد، از خفیف تا شدید و متغیر‌هایی که فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهند، متعدد هستند». به یاد داشته باشید که آن‌ها اضطراب را انتخاب نکردند و کنترل احساسات برای آن‌ها بسیار دشوار است. به زبان بهتر، اگر شما نتوانید با کلمات درست به آن‌ها آرامش را بازگردانید، گفتگو‌ها به سوی گزافه‌گویی می‌رود. شرایط در این صورت برای افراد مضطرب نه تنها بهتر نمی‌شود بلکه تشدید هم می‌شود.

جملاتی که بیان می‌کنیم در واقع طرف مقابل را تشویق به انجام اعمالی می‌کند که اگر شخص در انجام آن ناتوان باشد اضطراب او را تشدید می‌کند و نا امیدی را نیز افزایش می‌دهد. امی اکسل، روانکاو آریزونا، می‌گوید: «اضطراب نیز مانند تمام بخش‌های سلامت روانی و ذهنی است». اکسل می‌گوید: «بهتر است که با احساسات خود صادقانه رو به رو شوید و اضطراب را احساس منفی نشناسید». می‌توانید برای شروع کمک به کسانی که اضطراب دارند بپرسید: «چه احساسی دارند؟ چه چیزی باعث به وجود آمدن این احساس شده است؟ برای بازیافتن آسایش خود آیا راهی را در نظر دارند؟ چه کمکی از دست ما بر می‌آید؟».

حافظ می‌گوید: «شما می‌توانید با کلمات اشتباه افراد را نگران کنید. مغز ما به تمام بدن ما متصل است. استرس می‌تواند باعث اضطراب، تغییر گردش خون و هورمون باشد که منجر به بیماری‌های روده یا فشار خون می‌شود». برای مثال، ما اغلب برای شروع همدلی با افراد، لحن صحبت خود را محبت‌آمیز و شروع به گفتن جملات مثبت می‌کنیم. مانند «همه چیز درست می‌شود» و وقتی به نتیجه نمی‌رسیم می‌گوییم: «اگر در این حال بمانی خودت را مریض می‌کنی» در این گفتگو ما به طور غیر مستقیم به مغز طرف مقابل می‌گوییم «از این همه فشار استرسی باید مریض شوی». نباید از این جمله به عنوان یک تکنیک رهایی از استرس استفاده کنیم.

کسی که به اضطراب دچار است را نمی‌توانیم به استراحت کردن دعوت کنیم. گفتن این جمله مانند این می‌ماند به کسی که سرما خورده است بگوییم عطسه نکن.

الکس می‌گوید: «اضطراب، افراد را در بالاترین سطح هشدار قرار می‌دهد و در این شرایط هر موضوع کوچکی می‌تواند نگران‌کننده و خطرناک تلقی شود. جالب است بدانید که ژن‌های ما بر حالات روحی ما نیز اثر دارند؛ بنابراین فکر کردن یا نکردن به افکاری که مار را مضطرب می‌کنند قابل کنترل نیستند و تکرار جملات «انقدر بهش فکر نکن» طرف مقابل شما را عصبی می‌کند.

الکس می‌گوید: «خود درمانی در روانشناسی منجر به انواع دردسر‌ها می‌شود. بسیاری از افرادی که از اضطراب رنج می‌برند نیز مسائل سوء مصرف مواد دارند بنابراین پیشنهاد استفاده از هر گونه مواد تغییر دهنده خلق و خو ممنوع است.»

استرس و اضطراب یک چیز نیست. با این حال، اغلب به طور تعویضی مورد استفاده قرار می‌گیرند. حافظ می‌گوید: «استرس پاسخی فیزیکی به موقعیت‌ها و اتفاقات است». به گزارش انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا، علائم استرس شامل تپش قلب، افزایش فشار خون، برافروختن صورت، نوسانات خلقی، و اضطراب است. از سوی دیگر اضطراب بر ذهن اثر می‌گذارد. او می‌گوید: «اغلب استرس و اضطراب با هم ظاهر می‌شوند، یا در مورد اضطراب، می‌توان گفت که با استرس آغاز می‌شود.»

این جملات را متاسفانه به برخی از مردان می‌گوییم که از نظر روانی احساس امنیت و ثبات نمی‌کنند. در واقع با این حرف اضطراب آن‌ها را محصول نابالغی‌شان می‌دانیم که نوعی عیب‌جویی به شمار می‌رود. در آن شرایط و موقعیت حساس، افراد به دنبال حمایت روانی از سوی شما هستند نه عیب‌جویی.

با گفتن جمله‌ی «من هم استرس دارم» به احساس نگرانی شخص مقابل بی اهمتی می‌کنید و باعث تشدید نگرانی و اضطراب در او می‌شوید. بهتر است با گوش دادن بدون قضاوت از فرد مضطرب حمایت کنید. در مورد اضطراب خود صحبت نکنید.

 

 

انتهای پیام/

خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.