خبرورزشی/جهانگیر کوثری؛ نوآوری‌های قاره اروپا در فوتبال، سطح و کلاس آن‌ها را در بین پنج قاره جهان بالا نگه داشته است. از سال ۱۹۶۰ که اولین دوره جام ملت‌های اروپا در فرانسه انجام شد و تا به امروز که با نام یورو و لیگ ملت‌های اروپا برگزار می‌شود، سبک‌ها و گونه‌های تازه فوتبال شکل گرفته است. ستاره‌های بزرگی نوع و شیوه فوتبال این قاره را تغییر داده‌اند. در همان دوره اول اتحاد جماهیر شوروی با ستاره‌هایی، چون لو یاشین، دروازه‌بان افسانه‌ای جهان و بهترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال تا به امروز، ایگور نتو، اسلاوا مترودلی و والنتین ایوانف به رهبری گاوریل کاچالین به مقام قهرمانی رسید. قدرت بدنی و تکیه بر خط دفاعی، فاکتور‌های برجسته شوروی در این بازی‌ها بود که در فینال یوگسلاوی بزرگ را شکست دادند. چهار سال بعد اسپانیا با ستاره‌هایی، چون سوارس، ماریا پردا، ایگناسیو زوکو و آمانسیو دو بار دیگر این قهرمانی را در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ تکرار کرد.
ایتالیا در سال ۱۹۶۸ این قهرمانی را از آن خود کرد با ستاره‌هایی، چون لوئیجی ریوا، آنجلو دومنگینی، پیترو آناستازی، زوف و ماتزولا. سال ۱۹۷۲ نوبت ستاره‌های ژرمن بود. بکن باوئر، اووه‌زیر، گرد مولر و هربرت ویمرر سبک تازه‌ای از هلموت شوئن در فوتبال جهان.
بعد نوبت به چکسلواکی و نابغه‌های فوتبالش رسید. در سال ۱۹۸۰ آلمان‌ها دوباره اروپا را تسخیر کردند. فرانسه، هلند، دانمارک، یونان و پرتغال. آلمان‌ها سه بار، اسپانیا سه بار، فرانسه دو بار و بقیه یک بار این جام را تصاحب کرده‌اند و حالا در شانزدهمین دوره با گروه‌بندی‌های تازه مقدماتی و حضور ستاره‌هایی که تابع نظریات مربی خود حرکت می‌کنند. طی این ۵۴ سال شاهد سبک‌های زیبایی از فوتبال اسپانیا، آلمان، هلند، فرانسه، ایتالیا، پرتغال و دانمارک بوده‌ایم و مهم‌ترین آن‌ها در دهه هفتاد با ظهور فاینورد و آژاکس در باشگاه‌های اروپا شکل گرفت و فوتبال شناور به معنای واقعی خود انجام شد و در پی آن بایرن‌مونیخ و آلمان فوتبال زنده و پرتحرک را ترسیم کردند. این شب‌ها گوشه‌هایی از این سمفونی‌های زیبا را می‌شنویم، اما با فوتبال دهه هفتاد تا هشتاد تفاوت‌هایی دارد. جای فیلسوف بزرگ این رشته در میدان یوهان کرویف خالی است و جای یک رهبر خوش‌قواره به نام فرانتس بکن‌باوئر و اعجوبه‌ای به نام گرد مولر. امیدواریم جام ملت‌های اروپا یا لیگ ملت‌های اروپا در این دوره خاطرات آن دوره را برای ما زنده کند.
ایتالیا در سال ۱۹۶۸ این قهرمانی را از آن خود کرد با ستاره‌هایی، چون لوئیجی ریوا، آنجلو دومنگینی، پیترو آناستازی، زوف و ماتزولا. سال ۱۹۷۲ نوبت ستاره‌های ژرمن بود. بکن باوئر، اووه‌زیر، گرد مولر و هربرت ویمرر سبک تازه‌ای از هلموت شوئن در فوتبال جهان.
بعد نوبت به چکسلواکی و نابغه‌های فوتبالش رسید. در سال ۱۹۸۰ آلمان‌ها دوباره اروپا را تسخیر کردند. فرانسه، هلند، دانمارک، یونان و پرتغال. آلمان‌ها سه بار، اسپانیا سه بار، فرانسه دو بار و بقیه یک بار این جام را تصاحب کرده‌اند و حالا در شانزدهمین دوره با گروه‌بندی‌های تازه مقدماتی و حضور ستاره‌هایی که تابع نظریات مربی خود حرکت می‌کنند. طی این ۵۴ سال شاهد سبک‌های زیبایی از فوتبال اسپانیا، آلمان، هلند، فرانسه، ایتالیا، پرتغال و دانمارک بوده‌ایم و مهم‌ترین آن‌ها در دهه هفتاد با ظهور فاینورد و آژاکس در باشگاه‌های اروپا شکل گرفت و فوتبال شناور به معنای واقعی خود انجام شد و در پی آن بایرن‌مونیخ و آلمان فوتبال زنده و پرتحرک را ترسیم کردند. این شب‌ها گوشه‌هایی از این سمفونی‌های زیبا را می‌شنویم، اما با فوتبال دهه هفتاد تا هشتاد تفاوت‌هایی دارد. جای فیلسوف بزرگ این رشته در میدان یوهان کرویف خالی است و جای یک رهبر خوش‌قواره به نام فرانتس بکن‌باوئر و اعجوبه‌ای به نام گرد مولر. امیدواریم جام ملت‌های اروپا یا لیگ ملت‌های اروپا در این دوره خاطرات آن دوره را برای ما زنده کند.
نظر شما