سرویس خارجی-

این روزها بلاروس یا روسیه سفید مبتلا به شرایطی است که کم و بیش اوکراین چند سال پیش با آن دست به‌گریبان بود و البته برخی نتایج آن همچنان برجاست. بلاروس این روزها بیشتر زمینی است برای زورآزمایی اروپا و روسیه. اروپایی که طمع دارد با برکشیدن یک دولت غرب‌گرا در بلاروس با روسیه هم‌مرز شود و ناتو را تا آن‌جا پیش‌ بَرَد و حوزه نفوذِ شرق را محدود کند و روسیه‌ای که نگران است با برآمدن یک دولتِ طرفدارِ غرب حوزه نفوذش در اروپای شرقی محدود شود و ناتو در مرزش صف‌آرایی کند. در واقع با موضع‌گیریِ اروپا و واکنش روسیه، می‌توان گفت... اوکراین‌‌سازی بلاروس هم کلید خورد.
«امانوئل ماکرون»، رئیس‌جمهوری فرانسه روز یکشنبه گفته بود اتحادیه اروپا باید در حمایت از شرکت‌کنندگان در اعتراضات ضد دولتی در بلاروس بسیج شود. گرچه این صحبت‌ها واکنش مستقیمی را به دنبال داشت اما تنها این صحبت‌ها نبود؛ «دومینیک راب» وزیر خارجه انگلیس نیز با اشاره به برخورد مأموران با تظاهرکنندگان بلاروسی گفت، باید تحقیقاتی بین‌المللی درخصوص این «سرکوب مهیب» انجام شود و افزود «نتیجه انتخابات بلاروس را به رسمیت نمی‌شناسیم». از سوی دیگر آلمان نیز تهدید کرده که تحریم‌های گسترده‌تر اتحادیه اروپا در انتظار بلاروس است. «شارل میشل»، رئیس‌شورای اروپا نیز روز دوشنبه از بر‌گزاری نشستی اضطراری درباره تحولات اخیر بلاروس در روز چهارشنبه خبر داد.
این موج اعتراضات اما واکنش مسکو را در پی داشته است. چنان‌که پیشتر در خبرها آمد «ولادیمیر پوتین»، رئیس‌جمهور روسیه، در واکنش به نزدیک بودن نیروهای ناتو به مرزهای بلاروس گفته بود که اگر لازم باشد نیرو به این کشور می‌فرستد. حالا هم سخنگوی وزارت خارجه روسیه در صفحه فیس‌بوکش از رئیس‌جمهور فرانسه انتقاد کرده و نوشته، وی باید از آن‌هایی که در اتحادیه اروپا اعتراض می‌کنند، حمایت کند نه از معترضان بلاروسی. به گزارش فارس، «ماریا زاخارووا» همچنین نوشته: «چه زمانی او (ماکرون) از اتحادیه اروپا خواست تا در حمایت از صدها هزار تظاهرات‌کننده جلیقه زرد پیشگام شوند؛ تظاهرات‌کنندگانی که به طور مسالمت‌آمیز به دنبال احترام به حقوق، آزادی و استقلال خود بودند؟»
این درگیری‌های روسیه و اروپا در حالی است که «مینسک»، پایتخت بلاروس، دیرروز شاهد بزرگترین راهپیمایی سیاسی در تاریخ این کشور بود و مردم در این اعتراضات خواستار برکناری رئیس‌جمهوری خود شدند. به گزارش ایسنا، در تازه‌ترین مورد تخمین زده شد که بیش از ۱۰۰ هزار تن در این راهپیمایی علیه «الکساندر لوکاشنکو»، حضور داشتند. از سوی دیگر «سوتلانا تیخانووسکایا»، سیاستمدارِ اپوزیسیون بلاروس نیز اعلام کرد که آماده به دست گرفتن رهبری بلاروس است و خواستار ایجاد یک چارچوب قانونی برای تضمین برگزاری یک انتخابات تازه عادلانه شد.
گفتنی است، اینکه در خیابان‌های بلاروس یا روسیه سفید چه می‌گذرد و فرجام این اعتراضات چه می‌شود، مسئله‌ای است که از قضا به دلیل اخبارِ مبهمی که از این کشور به ما می‌رسد و به علت انزوای این کشور و در ابهام بودنِ تاریخ این سرزمین برای ما، پیش‌بینی و تحلیل منصفانه آن بسیار دشوار است؛ اما مسئله دیگر حضور اروپاییان در این کشور است که بی‌توجه به مشکلاتِ خود، دخالت مستقیم می‌کنند و می‌کوشند این کشور را تبدیل به زمین قدرت خود کنند. آیا اروپایی‌ها نگران مردمان این کشور هستند؟ یا طمع دارند که از لهستان یک پله دیگر پیش روند و با سر کار آوردنِ دولتی هم سو با خود ناتو را در بلاروس مستقر کنند تا عملاً در مرزهای این کشور با روسیه همسایه شوند؟