نتایج یک تحقیق جدید در ایالاتمتحده آمریکا نشان میدهد بسیاری از موارد تجویز آنتیبیوتیک برای کودکان، بیمورد بوده و بر اساس مطالعات انجامشده، یکچهارم از کودکانی که در بیمارستانهای این کشور آنتیبیوتیک دریافت میکنند، داروها را بهطور مناسب دریافت نکرده و این موضوع خطر مقاومت آنتیبیوتیکی را افزایش میدهد.
دکتر جیسون نیولند (Jason Newland) متخصص اطفال و مدرس دانشگاه سنت لوئیس در این رابطه اعلام کرد: «مقاومت آنتیبیوتیکی خطر فزایندهای برای همه انسانها است. بااینحال، دادههای محدودی در رابطه با این مساله در مورد کودکان وجود داشته و مطالعات اندکی در این حوزه انجامشده است. از سوی دیگر؛ دادههای مربوط به بزرگسالان حاکی از آن است که 30 الی 50 درصد از آنتیبیوتیکهای مورداستفاده در بزرگسالان بستری در بیمارستانها، مناسب نیستند.»
مطالعات پیشین نشان میدهد که از هر 3 بیمار بستری در بیمارستانهای كودكان آمریكا، یك نفر یک یا چند نوع مختلف از انواع آنتیبیوتیکها را دریافت میکند. از سوی دیگر؛ دادههای مربوط به بزرگسالان حاکی از آن است که 30 الی 50 درصد از آنتیبیوتیکهای مورداستفاده در بزرگسالان بستری در بیمارستانها، مناسب نیستند.
به گفته دکتر جیسون نیولند، هدف از تحقیقات جدید، تعیین این موضوع بود که آیا آنتیبیوتیکهایی که برای معالجه کودکان بستری استفاده میشود، مناسب و درست هستند یا خیر؟ این موضوع بدان معناست که پزشکان نباید برای هر نوع بیماری؛ آنتیبیوتیک تجویز کنند. آنها میتوانند در صورت لزوم از یک نوع آنتیبیوتیک مؤثرتر استفاده کرده و یا اینکه یک دوز متفاوت را برای مدتزمان کوتاهتری تجویز کنند.
گفتنی است دکتر نیولند؛ مدیر نظارت بر برنامه ضد میکروبی در بیمارستان کودکان سنت لوئیس است. وی در این رابطه توضیح داد: كاركنان مراقبتهای بهداشتی باید هوشیار باشند، زیرا استفاده نادرست از آنتیبیوتیکها باعث تقویت و افزایش مقاومت باکتریها در برابر داروهای مورداستفاده در كودكان میشود. مطالعات پیشین نشان میدهد که از هر 3 بیمار بستری در بیمارستانهای كودكان آمریكا، یك نفر یک یا چند نوع مختلف از انواع آنتیبیوتیکها را دریافت میکند.
تجزیهوتحلیل اطلاعات 12 هزار بیمار در 32 بیمارستان مختلف ایالاتمتحده آمریکا نشان میدهد 25 درصد از کودکان بیمار یعنی رقمی حدود 3 هزار و 600 نفر، آنتیبیوتیکهای بیمورد دریافت کردهاند که این موضوع میتواند منجر به افزایش خطر مقاومت آنتیبیوتیکی شود.
در این مطالعات مشخص شد بیشترین میزان خطا در تجویز آنتیبیوتیک، تجویز داروی آنتیبیوتیک غلط برای یک نوع عفونت خاص بوده که 27 درصد موارد کل را شامل میشود. در رده بعدی استفاده غلط از آنتیبیوتیکها، تداوم بیدلیل دوره مصرف دارو در موارد خاص مانند دوران پس از جراحی است که 17 درصد از موارد را تشکیل داده و 11 درصد کودکان بیمار نیز داروهای آنتیبیوتیکی غیرضروری برای درمان خود دریافت کردهاند. در 11 درصد موارد نیز پزشکان برای مقابله با یک نوع خاص از عفونت، از طیف متنوع و گستردهای از آنتیبیوتیکها استفاده کرده بودند که این مورد نیز میتواند خطرات خاص خود را در پی داشته باشد.
یافتههای پژوهشگران همچنین نشان میدهد که ذاتالریه یا عفونتهای تنفسی تحتانی، بیشترین درصد از تجویزهای اشتباه آنتیبیوتیک را به خود اختصاص داده است که 18 درصد موارد را دربرمی گیرد. 16 درصد موارد باقیمانده نیز به چندین عامل دیگر مرتبط است که گستردگی موارد دیگر را ندارند.
محققان همچنین دریافتند که تقریباً نیمی از استفادههای نامناسب آنتیبیوتیک توسط برنامههای فعلی مبارزه آنتیبیوتیکی که برای جلوگیری از مقاومت آنتیبیوتیکی طراحیشده است، تشخیص داده نمیشود.
دکتر نیولند در توضیح این مسئله گفت: احتمالاً اینیکی از مهمترین یافتهها است زیرا درک این موضوع به ما کمک میکند تا نقاط کور در برنامههای نظارت بر مقاومت آنتیبیوتیکی و فعالیتهای ضد میکروبی را شناسایی کنیم.
وی همچنین خاطرنشان کرد: آنتیبیوتیکهایی که در حال حاضر برای بررسی مورد هدف قرار نگرفتهاند، هنوز هم نیاز به نظارت کافی دارند. راهحل بارز برای حل مشکل فوق، این است که بررسیهای روتین را برای همه آنتیبیوتیکها بگنجانیم. متأسفانه، این حوزه بسیار گسترده بوده و ممکن است انجام آن در بعضی از بیمارستانها عملی نباشد.
شرح کامل این مطالعات و نتایج بهدستآمده از آنها در آخرین شماره مجله تخصصی عفونتهای بالینی (Clinical Infectious Diseases journal) منتشرشده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.
مترجم: فاطمه کردی
∎
نظر شما