جوش یا اصطلاحاً آکنه، بــه ضایعاتی که در اثر بسته شدن مجــاری غدد چربــی در صورت، گردن، پشت، شانه‌ها و ســینه به وجود می‌آیند، گفته می‌شود. این ضایعات می‌توانند به‌صورت جوش‌های سرسیاه، سرسفید، جوش چرکی و کیســت بــروز کنند.

آکنه یا جوش یک اختلال پوستی است که در سنین نوجوانی شروع می‌شود و تا آخر جوانی و حتی گاهی تا بالای سی سال هم دیده می‌شود. جوش به‌طورمعمول بعد از چند ســال بهبود می‌یابد، ولی نمی‌توان آن را به حال خود گذاشت، چون با بهبود بعضی از جوش‌ها، در محل آن‌ها جوشــگاه یا اصطلاحاً «اســکار» به وجود می‌آید که معمولاً تا پایان عمر باقی‌مانده و ازنظر زیبایی مشکل‌ساز می‌شود.

به بیان متخصصان، برای رهایی از چنین مشکلی، لازم است جوش‌ها را به‌درستی درمان ماییم. چراکه چنین درمانی هم راحت‌تر و سریع‌تر بوده و هم نتیجه نهایی در خصوص اسکارها، رضایت‌بخش‌تر است. در این خصوص باید توجه کرد که هر پوستی درمان دارویی خاص خودش را دارد و نمی‌توان برای درمان همه پوست‌ها از یــک روش دارویی اســتفاده کرد.

اما درصورتی‌که این درمان به‌موقع و درست صورت نگرفته باشد، ممکن است بیمار بخواهد جوشگاه یا اسکار را رفع نماید. خوشبختانه در این زمینه امروزه با پیشرفت تکنولوژی لیزر، درمان‌های متعددی با دستگاه‌های مختلف برای درمان اســکار آکنه در دســترس قرار گرفته‌اند. هرچند، انتخاب روش درست نیاز به مطالعه و بررسی‌های پزشکی خواهد داشت.

در این رابطه، محققانی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، به انجام پژوهشی پرداخته‌اند که در آن، کاربرد لیزر در درمان اسکار ناشی از آکنه مورد بررسی واقع شده است و انواع روش‌های درمان لیزری در این خصوص، به شکل علمی و با استفاده از پایگاه‌های تحقیقاتی نظیر مدلاین، مرور شده‌اند.

بر اساس یافته‌های این مطالعه، به‌طورکلی و براســاس تقسیم‌بندی‌های موجود، شش گروه مختلف اســکار آکنه وجود دارد و ایجاد چنین اسکارهایی، خود به سه عامل شــدت جوش، استعداد خانوادگی و مدت ابتلا به آن قبل از شروع درمان وابسته است. در این زمینه، هرچه جوش صورت فرد شــدیدتر باشــد احتمال ایجاد جوشگاه نیز بیشتر اســت.

در این خصوص، افشان شیرکوند، پژوهشگر گروه فیزیولوژی ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب و همکارش می‌گویند: «برای درمان اسکار آکنه چندین روش لیزری مختلف وجود دارد، اما لیزرهای کاربردی برای درمان این مشکل، سه دسته هستند که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌شود».

به گزارش سیناپرس، به گفته این محققان، «دسته اول، شــامل لیزر دی اکســیدکربن و لیزر اربیوم هســتند که اغلب برای درمان ضایعات فرورفته ناشــی از آکنه به کار می‌روند. این لیزرها با برداشــت بســیار ظریف لایه‌های ســطحی پوست با دقت در حد میکرون یا یک‌هزارم میلی‌متر، باعث تحریک قسمت‌های تحتانی پوســت بــرای تولید ماده موسوم به کلاژن و درنتیجه درمان اســکار جوش‌ها می‌شوند.

پزشکان معمولاً قبل از انجــام این لیزرها از کرم‌های بی‌حس‌کننده استفاده می‌کنند که باعث می‌گردد درمان با لیزر با درد کمتری انجام شــود. محل انجام لیزر معمولاً تا چند روز قرمز است که با انجام مراقبت‌های توصیه‌شده توسط پزشک و استفاده از کرم‌های ترمیم‌کننده بهبود می‌یابد».

دسته دوم لیزرهای کاربردی، لیزرهای غیرتخریبی یا اصطلاحاً PDL هستند. شیرکوند و همکارش دراین‌باره می‌گویند: «این لیزرها با حفظ لایه‌های فوقانی پوست، موجب اعمال تغییراتی در لایه‌های تحتانی پوســت می‌شوند. این لیزرها معمولاً برای درمان اســکارهای برجسته و قرمزی ناشی از آکنه به کار می‌روند و نیاز به بی‌حسی قبل از عمل ندارند».

آن‌ها می‌افزایند: «اما دسته ســوم، شامل نســل جدید لیزرها هســتند که با نام لیزرهای فرکشــنال شــناخته می‌شوند. این لیزرها که چندسالی است به بازار وارد شده‌اند با این روش عمل می‌کنند که بخش کوچکی از پوست را تخریب می‌کنند، ولی قســمت بیشــتر آن را سالم می‌گذارند. این مســئله باعث می‌شود که قسمت سالم پوســت سریعاً به ترمیم بخش تخریب‌شده آن بپردازد.

به گزارش سیناپرس، با این تکنولوژی عوارض ناشــی از لیزرهای تخریبی کاهش می‌یابد و بیمار سریع‌تر به وضع عادی خود برمی‌گردد. ولی درعوض، تعداد جلسات بیشتری برای رسیدن به اثرات درمانی آن لازم است».

این یافته‌های علمی، می‌توانند از سویی در شناخت بیشتر روش‌های درمانی عارضه آکنه به بیماران کمک نموده و از سوی دیگر، جامعه علمی را از آخرین پیشرفت‌ها در این خصوص آگاه سازند.

گفتنی است یافته‌های فوق در قالب یک مقاله علمی مروری در فصل‌ نامه «لیزر در پزشکی» به چاپ رسیده‌اند. این نشریه توسط مرکز تحقیقات لیزر در پزشکی جهاد دانشگاهی منتشر می‌شود.

گزارش: محمدرضا دلفیه