شناسهٔ خبر: 35063922 - سرویس اجتماعی
نسخه قابل چاپ منبع: فارس | لینک خبر

من معلم طبیعت ایران هستم

یک معلم بازنشسته که در طول 31 سال به روش دیم 40 کیلومتر مربع درخت کاشته است می گوید: هر ایرانی می‌تواند در طول زندگی‌اش 5 هزار دانه بلوط بکارد.

صاحب‌خبر -

گروه محیط زیست خبرگزاری فارس، محمدحسین آریا مرد 63 ساله‌ای از اهالی روستای چیتاب استان کهگیلویه و بویراحمد است.او سال‌های سال است بذر محبت را در دل دانش‌آموزان و در دل کوه‌های سرزمین‌مان می‌کارد. یک روز تابستانی بدون توجه به تشریفات رسانه‌ای ساده و بی‌آلایش با یک بغل تقدیرنامه و مصاحبه به خبرگزاری فارس می‌آید و می‌گوید: من معلم طبیعت ایران هستم.

می‌گوید: نزدیک 37 سال کشتی‌گیر بودم.از بچگی عاشق این رشته بودم. آنقدر با وجود محرومیت استان و خانواده‌ام تلاش کردم که  در سال 54 در مسابقات دانشگاهی ایران صاحب مقام شدم و در سال 55 قهرمان کشتی کشور شدم.

او پدر و همسر موفقی است. با عشق از خانواده‌اش سخن می‌گوید. از همسرش گردآفرین و 6 دخترش نام می‌برد صاحب 2 پسر است که یکی از آنها نفر اول شورای شهرش شده است و دیگری معاون بهزیستی استان است.

آریا معلم بازنشسته است. سال‌های سال سوت به گردن و با لباس ورزشی به کودکان و نوجوانان استان محرومش درس نشاط و سلامتی داده است. اما این ماموریت الهی او را قانع نکرده و با وجود اثرات جانبازی که در بدن دارد راه جدیدی برای خدمت‌رسانی پیش می‌گیرد. 

می‌گوید  در بحبوحه سال‌های 1288 تا  1307 شمسی که بحران خشکسالی همه ایران را در برگرفت و از آن به عنوان «قحطی ناصری» یاد می‌شود، جمعیت ایران به یک سوم کاهش یافت. حتی هزاران نفر از مردم کاشان در این قحطی جان باختند. تنها مردم در استان‌های ایلام، چهارمحال بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد با وجود اینکه با فقر و استضعفاف دست و پنجه نرم می‌کردند از قحطی نجات یافتند. آنهم تنها به یک دلیل، درختان بلوط! انبوه درختان بلوطی که سراسر این استان‌ها را فرا گرفته بود آنها را از گرسنگی نجات داد.

اهالی این استان‌ها در شرایطی که مردم دیگر نقاط کشور ذره‌ای گندم برای پخت نان نداشتند و از ضعف گرسنگی جان می‌باختند طبق یک سنت قدیمی میوه بلوط را آرد می‌کردند و برای خودشان نان می‌پختند. به این ترتیب بلوط جان هزاران نفر از ساکنین غرب کشور را نجات داد.

وقتی از بلوط صحبت می‌کند چشمانش پر از اشک می‌شود و می‌گوید: آنقدر به بلوط‌ها و کاشت درختان بی‌توجه بودیم و از ارزش طبیعت غافل شده‌ایم که هر روز از وسعت جنگل‌های بلوط کاسته می‌شود. جنگل‌های بلوط بیمار شده‌اند و به دلیل فقر حاکم بر این استان‌ها طعمه ذغال‌گیرها می‌شوند. اگر اینطور پیش برود به زودی بلوط‌ها از کوه‌های غرب کشور محو می‌شوند. بلوط که برود حیات هم می‌رود.

این معلم ورزش دیروز و جانباز جنگ تحمیلی با این پیشینه فکری 31 سال پیش کمر همت را می‌بندد و خود اقدام به کاشت بلوط و دیگران درختان بومی در کوه‌های استانش می‌کند.

*40 کیلومتر مربع درخت کاشته‌ام

با افتخار می‌گوید: با دستان خالی بدون ذره‌ای کمک مالی در این سال‌ها 40 کیلومتر مربع درخت بلوط، بنه،‌زالزالک، چند نوع بادام، انجیر، انگور و گلابی وحشی کاشته‌ام.

به گفته وی برای کاشت این درختان به وسیله خاصی احتیاج نیست. تنها باید 5 سانت خاک را بشکافیم و دانه درخت را بکاریم.

حالا دیگر کارشناس زبده درخت است و معتقد است درختان دیم نیاز به آب زیاد ندارند. فقط باید در مناطقی کاشته شوند که چرای بی‌رویه دام در امان بمانند. برای این تهدید هم فکری اندیشیده است. دانه درختانش را با کمک موتور سیکلت و مال در مناطق صعب‌العبور در میان گیاهان خاردار و سنگ‌ها می‌کارد.

آریا 31 سال است دانه‌های بلوط را در دل خاک جای می‌دهد و با معجزه مادر طبیعت روزگار سرزمینش را سبز می‌کند.

*هر ایرانی می‌تواند در طول زندگی‌اش 5 هزار دانه بلوط بکارد

او معتقد است: هر ایرانی می‌تواند در طول زندگی‌اش 5 هزار دانه بلوط بکارد و نگران رشد آنها هم نباشد. چون این گیاه دیم با اندکی خاک (حدود5 سانتیمتر و بدون آب) به حیات خود ادامه می‌دهد.

از او می‌پرسم برای این هدف مقدس کسی همراهی‌اش کرده است و آیا با دانش‌آموزانش در این باره سخن گفته است،‌ پاسخ می‌دهد:‌ برای فرهنگسازی تلاش بسیاری کرده‌ام. به دانش‌آموزانم درباره نقش طبیعت در زندگی سخن گفته و سعی کرد‌ه‌ام آنها را با طبیعت آشتی دهم. خانواده‌ام در این راه همراهی‌ام کردند. روزهای زیادی از آنها دور بودم و در پیچ و خم کوه‌های ایران بلوط می‌کاشتم.

آریا حتی در کوهستان‌های اطراف ایران هم بلوط کاشته است. می‌پرسم مگر طبیعت تهران همانند مناطق شما سردسیر است که درخت بلوط زنده بماند؟ می‌گوید: به عقیده من تهران جزو مناطق سردسیر است.

از سال 86 در تهران بلوط و بادام کاشتم و مطمئنم تهران در گذشته بلوط و گونه‌های بادام داشته است. درختان معتدل سردسیری در این منطقه به راحتی رشد می‌کند اگر سر برگردانید و به رشته کوه‌های البرز نگاه کنید می‌بینید تا اواسط فصل گرما قله این کوه‌ها برف گیر است یعنی این منطقه سرد و معتدل است.

او ادامه می‌دهد: اگر به طبیعت تهران کمک کنیم باز هم می‌توان در این شهر اکسیژن تنفس کرد. جمعیت 12 میلیونی تهران با حجم زیاد ماشین و تجهیزات گرمایشی و صنعتی آن باعث شده این شهر گرم و خشک به نظر بیاید.

محمدحسین آریا اخیرا به سبب تلاش‌هایش برای حفظ فرهنگ و طبیعت ایران در قامت معلم و دوستدار محیط زیست به عنوان «بانشسته برگزیده ملی» از سوی وزیر تعاون، کا رو رفاه اجتماعی مورد تقدیر قرار گرفت.

انتهای پیام/

نظر شما