جهان صنعت| بازار کفش دست‌دوز اما بیش از آنچه تصور می‌شود راکد باقی مانده است. متاسفانه از آنجایی که در حال حاضر توان خرید عامه جامعه کاهش پیدا کرده است در همین راستا نوع خرید کفش از سوی خانواده‌ها نیز تغییر کرده است. این تغییر نه تنها در کیفیت خرید کفش اثرگذاری ویژه داشته بلکه نقش پررنگی نیز در تعداد دفعات خرید کفش از سوی خانواده‌ها بازی می‌کند. برای مثال اگر فردی در گذشته سالانه سه بار کفش خریداری می‌کرد در حال حاضر شاید به دشواری یک یا دو جفت کفش خریداری می‌کند.
این موضوع در حالی است که قیمت تمام‌شده کفش همزمان با قیمت تمام‌شده مواد اولیه افزایش پیدا نکرده است. نگاهی به قیمت مواد اولیه به روشنی نشان می‌دهد که مواد اولیه نزدیک به ۱۲۰ درصد افزایش داشته اما در مقابل افزایش قیمت‌های کفش درنهایت حدود ۶۰ درصد بوده است. نگرانی اما هنگامی بیشتر می‌شود که تولید‌کنندگان اوایل سال آینده با وجود نبود بازار مناسب ناگزیر از افزایش قیمت تمام‌شده کفش هستند.
سال آینده افزیش هزینه‌های جاری بر افزایش قیمت مواد اولیه افزوده شده و نگرانی را چند برابر می‌کند. مساله مهم آن است که در چنین شرایطی افزایش قیمت خود از تعداد مصرف‌کنندگان می‌کاهد و در این راستا نه تنها سودی عاید تولید‌کنندگان نمی‌شود بلکه توان ادامه کار را نیز نخواهد داشت. گرچه روشن است حتی افزایش حقوق ۲۰ درصدی نیز گرهی از مشکلات کارگران و همچنین مصرف‌کنندگان کفش باز نخواهد کرد. به روشنی باید گفت نه تنها کارگاه‌های تولیدی کفش دست‌دوز بلکه دیگر اقشار جامعه نیز تاب و توان دوام آوردن در چنین شرایطی را نخواهند داشت.
* فعال و صنعتگر کفش دست‌دوز
∎
نظر شما