بالش‌های امروزی ممکن است از موادی که شکل بدن شما را به خود می‌گیرند، ساخته شده باشند که اصطلاحاً به آن‌ها فوم هوشمند یا فوم حافظه‌‌دار (memory foam) می‌گویند. فوم هوشمند عمدتاً از پلی‌اورتان به‌علاوه مواد شیمیایی اضافی که تراکم و ویسکوزیته (وشکسانی) آن را افزایش می‌دهند، ساخته می‌شود.

خصوصیت فوم هوشمند این است که پس از فشار آمدن به آن (نسبت به فوم‌های معمولی) برگشت با تأخیر انجام می‌شود و نیروی برگشت‌ شده کمتر است و در یک نقطه متمرکز نمی‌شود. فوم هوشمند گرچه دمای اتاق سفت می‌شود، اما به‌محض تماس بدن، دمای بدن آن را به حالت اول بازمی‌گرداند و ظرف چند ثانیه به قالب بدن درمی‌آید. در این مورد هم نیروی برگشت‌ها روی سطح تماس توزیع می‌شود.

انواع بالش‌های دیگر در بازار وجود دارند که سر و گردن را خنگ نگه می‌دارند، رطوبت را جذب می‌کنند، مانع رشد قارچ‌ها و هیره‌ها و مایت‌های گردوغبار می‌شوند (بنابراین ضد آلرژی هستند).

بالش‌های بسیار گران‌قیمتی هم وجود دارند که دستگاه‌های الکترونیکی دارند که عادات خواب شما را ثبت می‌کنند یا با موسیقی شما را بیدار می‌کنند.

مواد سنتی هم هنوز برای بالش‌ به کار می‌روند. بالش‌های پرشده با پر و کرک نیز شکل بدن را به خود می‌گیرند و مایت‌های گردو‌غبار را دفع می‌کنند، اما در هنگام خواب ممکن است زود گرم شوند. این بالش‌ها گران‌قیمت هستند.

ارزان‌ترین بالش‌ها با پنبه، پشم یا پنبه مصنوعی پر می‌شود و بیشترین میزان مایت‌ها را به خود جلب می‌کنند.

بسته به نوع خوابیدنتان بالش‌ها با سفتی‌ها متفاوت را باید انتخاب کنید. اگر معمولاً به پهلو می‌خوابید، بالش‌های سفت برای حمایت از گردنتان بهتر هستند. بهتر بالش‌های مستطیلی که در دو طرف پنل دارند و از بالش‌های استاندارد درازتر هستند، انتخاب کنید.

اگر معمولاً روی پشت یا روی شکم می‌خوابید، بهتر است بالش نازک‌تر و نرم‌تر را برگزینید تا در هنگام خواب وضعیت راحت‌تری داشته باشید.

بالاخره اینکه هنگام خرید بالش مراقب باشید فریب تبلیغات فروشندگان درباره اینکه بالششان اختلالات خواب، خروپف یا سایر مشکلات را درمان می‌کنند، نخورید.