به طور كلي شرايط پذيرش فرزند خوانده به شرح زير است:

زن و شوهري كه داوطلب سرپرستي هستند، بايد ايراني و مقيم ايران باشند. پنج‌سال تمام از تاريخ ازدواج آنها گذشته و از اين ازدواج صاحب فرزند نشده‌باشند. سن يكي از زوجين حداقل 30سال باشد. زوجين داراي محكوميت جزائي مؤثر به دليل ارتكاب جرائم عمدي نباشد. زوجين داراي صلاحيت اخلاقي باشند. زوجين يا يكي از آنها داراي توانايي مالي باشند. زوجين مبتلا به بيماري صعب‌العلاج نباشند. زوجين معتاد به مواد الكي يا مواد مخدر يا ساير اعتيادات مضر نباشند. 

هرگاه زوجين به تأييد پزشكي قانوني نتوانند صاحب فرزند شوند‌، معافيت آنان از شرايط دوم و سوم به عهده دادگاه است. مشاوره قبل از گرفتن فرزند از موارد مهمي است كه زوجين قبل از تشكيل كميته فرزند خواندگي بايد در آن شركت كنند و نتيجه جلسات در پرونده درج شود، اما در مورد شرايط اعطاي فرزند به دختران مجرد بايد گفت كه حق سرپرستي زنان و دختران مجرد بالاي 30سال، قبل از اين در قانون سال 1353 وجود نداشته و در قانون سال 1392تصويب شد. 

براساس اين قانون جديد، دختران مجرد نيز مي‌توانند سرپرستي كودكان مؤنث را به عهده بگيرند، زيرا مسئولان سازمان بهزيستي بر اين باورند كه داشتن يك خانواده تك‌سرپرست، بهتر از نگهداري كودكان در مراكز شبه خانواده است. اما هر دختر و زن مجردي نمي‌تواند كودكي را به فرزند خواندگي بگيرد. براي نمونه چنين فردي بايد حداقل30سال داشته‌باشد. از موقعيت اجتماعي و فرهنگي مناسبي برخوردار بوده و به اصول و ارزش‌هاي كشور پايبند باشد. علاوه بر اين دختران مجرد مي‌توانند سرپرستي كودكي را به عهده بگيرند كه شرايط ازدواج براي آنها بعيد بوده، سن ازدواج‌شان گذشته يا سن باروري آنها سپري شده باشد.