حق نشر عکس Mandegardaily
روزنامه‌های کابل موضوعات گوناگون از جمله اعلام کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان را که به صورت مشروط آماده برگزاری انتخابات پارلمانی در تابستان سال آینده است، مهم دانسته‌اند.
روزنامه افغانستان مانوشته که بر اساس قانون انتخابات و قوانین نافذه کشور، انتخابات پارلمانی افغانستان باید سه سال قبل برگزار می‌شد. واقعیت این است که اعضای فعلی مجلس نمایندگان برخلاف قوانین بر کرسی‌های مجلس تکیه زده‌اند و شرایط به گونه‌ای رقم می‌خورد که آنان یک دور را بدون انتخاب مردم به عنوان اعضای مجلس نمایندگان نقش ایفا می‌کنند.
سرمقاله نویس افزوده که این وضعیت برای هیچ کسی قابل قبول نیست و به لحاظ قانونی نیز مشکلات زیادی دارد. اما شرایط به گونه‌ای پیش آمد که کشور در وضعیت اضطرار قرار گرفت و مجلسی به شکل فعلی بر مردم تحمیل شد.
نویسنده معتقداست که همه شروط کمیسیون انتخابات مخدوش است؛ همان طور که مفهوم امنیت یک مفهوم نسبی و سیال است، در افغانستان تامین امنیت هم نسبی‌است و بستگی به برداشت ما از آن دارد. اگر انتظار امنیت سرتاسری و کامل در شرایط فعلی داشته باشیم، احتمالا چنین امری محقق نخواهد شد.
سرمقاله نویس افزوده که افغانستان در حالت جنگی قرار دارد و دشمن در حال گشودن جبهه‌های جدیدی علیه کشور هستند. هیچگاه و در تمام انتخابات‌های سال‌های گذشته امنیت صدفیصدی وجود نداشته است. اما انتخابات تاکنون درهر صورت برگزار شده و تا حدودی هم موفقانه بوده است. مشکل در امنیت به عنوان یک فاکتور مهم هرگز نتوانسته است جلو اراده مردم را بگیرد و مانع برگزاری انتخابات شود.
حق نشر عکس 8amبه نظر نویسنده اگر انتخابات در سال آینده و در زمان تعیین شده برگزار نشود مشکلاتی در کشور پیش خواهد آمد که هرگز قابل پیش بینی نخواهد بود. بدون تردید حکومت و هم چنین جامعه جهانی و در نهایت مردم افغانستان این موضوع را درک می‌کنند و باید تمام توان خود را به خرج دهند که انتخابات در موعد مقرر برگزار شود.
روزنامه اطلاعات روز نیز نوشته که اگر وضعیت به همین ترتیب پیش برود، تا دو سال دیگر عمر قانونی حکومت نیز به پایان می‌رسد، ضمن آن‌که پارلمان کنونی دیگر از هیچ توجیهی برای تداوم کارش برخوردار نخواهد بود. در آن‌صورت، چنانچه تمامی انتخابات‌ها (پارلمانی، ولایتی، ولسوالی‌ها و ریاست‌جمهوری) همزمان برگزار شود، خودش به بحران دیگری منجر خواهد شد.
نویسنده معتقد است که هم‌اکنون جریان‌های سیاسی و اعضای حکومت تمام تمرکزشان را بر انتخابات ریاست‌جمهوری گذاشته‌اند، افراد مستقل و چهره‌های میان‌رتبه‌ا‌ی سیاسی چشم به انتخابات پارلمانی دوخته‌اند و بقیه نیز انتظار پیروزی در انتخابات شوراهای ولایتی را می‌کشند.
سرمقاله نویس افزوده که رسیدگی به شکایات انتخاباتی، فرصت کافی برای نظارت جدی و دقیق از آرای هر بخش و حل منازعات معمول پساانتخاباتی، از عهده‌ای کمیسیونی که پنج عضو دارد و سابقه‌ای درخشانی نیز نداشته، برنمی‌آید. نتیجه این خواهد شد که تنش سیاسی در سه لایه تشدید می‌شود و در آن‌صورت کنترل چنان وضعیتی به‌صورت قطع از دایره‌ای اقتدار حکومت خارج خواهد شد.
نویسنده افزوده که پرسش این است که در صورت وقوع چنین احتمال به‌غایت بدبینانه اما متکی بر واقعیت، راه بدیل بعدی برای مدیریت بحران انتخاباتی چیست؟ مشکل این است که تاکنون هر راهی که برای مدیریت انتخابات بوده، آزموده شده است.
روزنامه ماندگارنیز از سیاست ارگ ریاست جمهوری افغانستان بویژه آقای غنی درباره گلبدین حکمتیار انتقاد کرده و افزود که ارگ با شناختی که از حکمتیار دارد، همه امکانات را در خدمت او قرار داده است تا او خود را وارد چنین میدان‌هایی کند. به نظر می‌رسد که ارگ در پی آن است که از حکمتیار سخنان این‌چنینی بیشتری منتشر شود و او بتواند تخم نفاق را بیش از این در کشور بپاشاند.
حق نشر عکس dailyafghanistanسرمقاله نویس پرسیده که ارگ از این کارها چه نیاتی در سر دارد، همین‌قدر می‌توان گفت که ایجاد تنش و اختلاف میان اقوام افغانستان در محوریت آقای حکمتیار، استراتژ‌ی است که در سایه آن می‌توان سیاست‌ها کرد، صفوف قومی را استحکام بخشید و بر اقتدار قوم و قبیله افزود.
نویسنده مدعی است که "سیاست تفرقه بینداز و حکومت کن" شاید دلیل عمده حمایت‌های ارگ و سکوتش در برابر حکایت‌های حکمتیار باشد. در غیر آن، اگر ارگ در سخنان و رفتار و کردار آقای حکمتیار سودی برای خود تعریف نکرده باشد، این‌همه امکانات را به وی بذل و بخشش نمی‌کند.
روزنامه۸صبح لزوم همکاری حکومت با دادگاه جنایی بین المللی را مهم دانسته و نوشته که شاید شماری از سیاست‌مداران و رهبران جنگی برگشته از کشورهای همسایه، فشاروارد کنند تا دولت با دادگاه جنایی بین‌المللی همکاری نکند. اما حکومت باید تسلیم این فشارها نشود. حکومت باید به تعهداتی که به جامعه جهانی داده است، عمل کند.
سرمقاله نویس افزوده که افغانستان نیاز دارد که به تمام تعهدات جهانی‌اش عمل کند و افکارعمومی جهان را به گونه‌ای مثبت توجیه کند. نباید تصمیم‌های مهم حقوق بشری و موارد مرتبط با آن زیرفشار این یا آن شخص، کنار گذاشته شود. بدون بررسی جنایات تروریستی و ختم فرهنگ معافیت ثبات امنیتی که آرمان کل مردم افغانستان است، شکل نمی‌گیرد.