به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، امان الله خدابخشیان، یکی از اکران کنندگان مردمی جشنواره فیلم عمار در شهرستان نرماشیر کرمان است و در کنار معلمی، فیلم های این جشنواره را در سطح مدارس شهری و روستایی این منطقه به نمایش می گذارد. گرچه در ساختار آموزش و پرورش فعالیت می کند، اما خودش را محدود به ابلاغیه ها نکرده است. مردی اصالتا عشایری که فوق لیسانس روان شناسی عمومی دارد و در حال نوشتن پایان نامه است. در گفت و گو با وی که یکی از مدرسان آموزش و پرورش است به تاثیرگذاری آثار عمار و اکران های مستمر پرداختیم که از نظرتان می گذرد:

چطور با جشنواره عمار آشنا شدید؟

آشنایی ام به بیش از یکسال پیش بر می گردد، وقتی در سایت جشنواره، ثبت نام کردم، کد 4 رقمی اکران را دریافت کردم و به آقایی در شهرستان بم معرفی ام کردند که بعد از پیگیری متوجه شدم که از بم به کرمان منتقل شده است. امسال مجدد پیگیری کردم و از طریق فضای مجازی با دبیرخانه جشنواره ارتباط گرفتم. چند اثر مثل «رویای گل ها» را برایم ارسال کردند و بعد از اینکه آن ها را اکران کردم، شماره یکی از همشهری هایم در نرماشیر را برایم ارسال کردند که با ایشان قرار گذاشتم و آثار را گرفتم.

با توجه به حضور شما در دبیرستان ها و هنرستان ها در چند مدرسه اکران می کنید؟

وقتی قرار بود سرگروه دبیران پرورشی بشوم برای مسئولان آموزش و پرورش شرط گذاشتم که هر جا بروم، فیلم اکران می کنم. مسئولان آموزش و پرورش هم با وجود اینکه رابطه خوبی با من ندارند، وقتی فیلم ها را دیدند، قبول کردند.

در حال حاضر در دبیرستان نمونه قائم، هنرستان توحید، راهنمایی شهید راهدار، مدرسه راهنمایی شمس و مدرسه راهنمایی عدالت اکران دارم. در بعضی از این مدارس مثل شهید راهدار و شمس و... معلم پرورشی ام ولی در باقی مدارس به عنوان بازدید کننده که می روم، اکران می کنم.

امکانات پخش رابه صورت امانی تهیه می کنم

تجهیزات پخش را از کجا تهیه می کنید؟

امکاناتم را به صورت امانی می گیرم. یکی از دوستانم ویدئو پرژکتور را تا پایان سال در اختیارم قرار داده است. البته هنوز پرده نمایش و باند ندارم. وقتی جمعیت زیاد می شود با اسپیکر هایی که دارم، صدا نمی رسد. الان در حال پیگیری هستم که بتوانم خیّری برای این موضوع پیدا کنم.

اکران های مدرسه ای چطور انجام می دهید؟

در مدارسی که برای بازدید از مراسم صبحگاه می روم، قبل از اینکه همکاران بیایند، برای دانش آموزان در حد ربع ساعت یا ده دقیقه اکران می کنم. مدارسی که خودم تدریس دارم، کلاس به کلاس اکران می کنم. یعنی با هر کلاسی که درس دارم، برای شان اکران می کنم.

اکران آثار عمار تاثیرگذار است/ دانش آموزی که تصمیم به حذف دیش ماهواره گرفت

چه نیازی احساس کردید که  روی اکران در مدارس تمرکز کردید؟

هر وقت اکران می کنم، در دلم می گویم خدا پدر و مادر کسی که ایده جشنواره عمار را داده است، بیامرزد. اکران این آثار خیلی تاثیرگذار است. یک بار در مدرسه شهید راهدار، مجموعه «بختک» را اکران کردم، یک دانش آموز پسر اول راهنمایی، بعد از اکران بلند شد و گفت: «آقا! پدر ما مثل همین پویانمایی که نشون دادید، همیشه توی فضای مجازیه». در شهرستان ما بین بازی ها، «کِلَش» بازارش داغ است. دانش آموز سوم راهنمایی دارم که وقتی پویانمایی «بازی کلش» را اکران کردم، گوشی اش را از جیبش بیرون آورد. البته قبلش از من قول گرفت که به مدیر مدرسه نگویم که گوشی آورده است، گفت می خواهم بازی کلش را که توی گوشی ام هست، حذف کنم.

 یک بار هم فیلم داستانی «رو به قبله» را در مدرسه راهنمایی شمس گذاشتم و به مدیر مدرسه گفتم خودت هم بیا بنشین. قبل از اکران از بچه ها پرسیدم که چند نفر ماهواره دارند؟ 4 نفر دست بالا کردند. بعد از اکران گفتم نظرتان چیست؟ یکی شان گفت:«من برم خونه، اول دیش ماهواره رو از پشت بوم می اندازم پایین!»

واکنش مسئولان مدارس چطور است؟ همه استقبال می کردند؟

مدیر یکی از هنرستان ها به هیچ وجه استقبال نکرد. حتی پیشنهاد دادم بیا فقط فیلم را تماشا کن و نظرت را بگو که خوب است یا نه. پیشنهاد دادم که اگر همکاری برایش مشکل پیش آمد و نتوانست بیاید سر کلاس، من می آیم و به جای کلاس اش اکران می کنم. استقبال نکرد. البته مشکل دیدگاه سیاسی بنده بود وگرنه اصلا فیلم ها را ندیده است که بخواهد مخالف یا موافق اش باشد.

گفتم این ها مسائل فرهنگی است و ربطی به مسائل سیاسی ندارد. اما نیامد و گفت: «می توانی در کلاس خودت اکران کنی».

اما دبیر ورزش همان هنرستان که معاون آموزش مدرسه هم هست، گفت:«من دو تا کلاس ورزشم را جمع می کنم، بیا مستند «فتح دنیا با دوپا» را برای دانش آموزان و خودم بگذار.»

همینطور در مدرسه شهید راهدار، مدیرش آمد و در اکران نشست. مدیر مدرسه شمس هم برای اکران فیلم آمد. حتی معاون پرورشی اداره آموزش و پرورش که دیدگاه سیاسی اش هم با من یکی نیست، بهش گفتم بیا فیلم «رویای گل ها» را ببین، اگر تایید کردی، اکران کنم. وقتی اثر را دید، قبول کرد.

چرا مستند «فتح دنیا با دوپا» را برای دانش آموزان اکران کردید؟

مدیر مدرسه ما در راه مدرسه، با ماشین تصادف کرده بود و چند روز درگیر این تصادف بود. ابتدای هفته که رفتم مدرسه، قبل از اینکه مدیر برسد، به بچه ها گفتم داخل نمازخانه برویم. می خواهم فیلمی بگذارم که هم به درد شما می خورد، هم به درد خودم و هم به درد مدیر مدرسه. وسط اکران، مدیر مدرسه رسید.

بچه ها با دقت نگاه می کردند و می گفتند: «آقا این مَرده اصلا ناخن نداره، چه جوری تایپ می کنه؟ رانندگی می کنه؟!» مدیر مدرسه هم می گفت: «ببینید من دوتا چشم دارم ولی تصادف کردم ولی این آقا با یک چشم و بدون دست به چه خوبی رانندگی می کنه!»

فیلم ها را بر چه مبنایی انتخاب می کنید؟

من بومی منطقه خودمان هستم. از خیلی اتفاقات با خبر می شوم و بر اساس اتفاقات و مسائل شهرستان فیلم ها را انتخاب می کنم. مثلا مدتی قبل با خبر شدم که نیروی انتظامی آمده و دیش های ماهواره را جمع کرده است. یکی از دانش آموز ها آمد و گفت که پدرم راننده است، تهران که می رویم، بالای پشت بام همه دیش ماهواره هست، کسی هم جمع نمی کند. به همین مناسبت تصمیم گرفتم که «رو به قبله» را که درباره ماهواره است، برای بچه ها اکران کنم و کمی برای شان درباره ماهواره صحبت کنم.

دانش آموزان باشوق وذوق فیلم ها رادنبال می کنند

نظر دانش آموزان در مورد اکران ها چیست؟

الان طوری شده است که اگر یک هفته بروم و فیلم برای شان نگذارم، هفته بعد مجبورم می کنند که حتما فیلم پخش کنم. شوق و ذوق خاصی نسبت به فیلم ها پیدا کردند.

از کدام آثار بیشتر استقبال کردند؟

در هنرستان توحید، مستند شهید حججی خیلی تاثیرگذار بود. خیلی از بچه ها در موردش سوال پرسیدند. هنرستانی ها مجدد از من درخواست کردند که مستند شهید حججی را پخش کنم. محبوبیت و روحیه شهید تاثیر گذار بوده است. این علاقه مندی در حقیقت کرامت شهید حججی است. در دبیرستان ها هم، از مستند «روزگار اکبر» به خاطر اینکه شغل بیشتر پدران شان کشاورزی است، استقبال کردند. در مقاطع ابتدایی، مجموعه پویانمایی بختک را بیشتر می پسندند، مجموعه پویانمایی بختک هم از این نظر که با خانواده های شان تطبیق می دادند، برای شان جالب بود. مثلا یکی می گفت:«بابام همیشه توی تلگرامه».

دختر ها هم خیلی به «رویای گل ها» علاقمند شدند. در منطقه ما مردم پوشش اسلامی شان را هنوز حفظ کرده اند و چادر را دوست دارند. دختر ها هم وقتی به سن تکلیف می رسند، علاقه خاصی به پوشیدن چادر و جشن تکلیف دارند.

اکران فیلم به جای سخنرانی

جلسه انجمن اولیا و مربیان هنرستان توحید، قرار بود سخنرانی کنم. در کنار سخنرانی ، فیلم داستانی «رو به قبله» را اکران کردم.

اعتیاد در فیلم ها مغفول مانده 

جای چه موضوعاتی در آثار  خالی است؟

اعتیاد موضوع مهمی است. بعضی از خانواده های دانش آموزان و خود دانش آموزانم درگیر مسئله اعتیاد هستند. در فیلم ها باید به مسائل جنسی نیز باید به صورت غیرمستقیم پرداخته شود. جای آثاری در مورد تنبیه بدنی در مدارس نیز خالی است.

در این مدت که در مدارس اکران داشتید، به ایده جدیدی هم رسیدید؟

ما هر ساله مسابقه ای بین گروه سرود های تمام مدارس داریم. خودم هم مدتی بود که به فکر تشکیل گروه سرود برای بچه هایی که صدای بهتری دارند، بودم. حالا با وجود فیلم داستانی «تک خوان» که به تازگی به آثار اکران مردمی جشنواره عمار اضافه شده، به خوبی می توانم ایده ام را عملی کنم.

برای آینده چه برنامه ای دارید؟

تا کنون اکران هایی که داشتم در چند مدرسه خاص بوده که خودم در آن ها تدریس دارم اما انشاءا... قرار است بزودی در 90 درصد مدارس شهرستان، اکران فیلم را آغاز کنیم، در همه مقاطع و برای مدارس دخترانه و پسرانه اکران ها را انجام می دهیم. نذر کردم تا جایی که توان دارم آن قدر مستند «سید ابراهیم» و سایر شهدای مدافع حرم و جنگ تحمیلی را در چهار شهرستان شرق استان کرمان، بم، ریگان، فهرج و نرماشیر اکران کنم تا جوانان و نوجوانان و نسل چهارم انقلاب با اندیشه های این شهدای بزرگوار و امام شهدا آشنا شوند.

منبع: فارس

مسئولیت صحت اخبار ارائه شده به عهده منبع خبر بوده و این رسانه صرفاً رسالت اطلاع‌رسانی خود را در این رابطه انجام می‌دهد.