شناسهٔ خبر: 70536502 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: جوان | لینک خبر

ایوب آقاخانی در نشست خبری دومین جشنواره ثور:

خانواده تئاتر از دریچه مالی زمین خورده‌است

صاحب‌خبر -


بازیگر و کارگردان تئاتر کشورمان در نشست خبری جشنواره ثور گفت: متأسفانه خانواده تئاتر زمین خورده و دقیقاً از دریچه مالی است، چراکه دولت تصمیم گرفت دیگر از تئاتر حمایت نکند. از زمانی که دولت با شعار خصوصی‌سازی، تئاتر را رها کرد، به افول افتاد. 
نشست خبری دومین جشنواره ثور با محوریت فیلمنامه‌نویسی، نمایشنامه‌نویسی و تبلیغات خلاقانه بصری و با موضوع بورس و صنعت مالی روز گذشته برگزار شد. ایوب آقاخانی بازیگر و کارگردان تئاتر در این نشست خبری گفت: دوره اول جشنواره در سکوت خودخواسته و عامدانه و در حوزه فیلمنامه‌نویسی کوتاه برگزار شد. اتفاقاً فیلمنامه‌های بسیار خوبی دریافت کردیم که آثار نفرات برگزیده در قالب مجلدات منتشر شد. در این دوره تلاش کردیم این جشنواره را توسعه بدهیم و علاوه بر فیلمنامه‌نویسی سراغ بخش‌های دیگر هم برویم. بر همین اساس، بخش نمایشنامه‌نویسی فارغ از کوتاه یا بلند بودن به جشنواره اضافه شد. وی اضافه کرد: از اوایل دهه ۸۰ گفته‌ام هر جریانی که در حوزه تئاتر کمک‌کننده باشد، حتماً کمک خواهم کرد. تئاتر ما در مسیر نامناسبی قرار دارد و نزدیک به دو دهه است که زمین خورده‌است. از زمانی که دولت با شعار خصوصی‌سازی، تئاتر را رها کرد و دست حمایتی را از شانه‌اش برداشت، تئاتر به افول افتاد. خود من که سال‌هاست در عرصه تئاتر کار می‌کنم، بسیاری از اولویت‌هایم را به خاطر موضوعات مالی تغییر دادم. متأسفانه خانواده تئاتر زمین خورده و دقیقاً از دریچه مالی است، چراکه دولت تصمیم گرفت دیگر از تئاتر حمایت نکند. من طرفدار تئاتر خصوصی نیستم. آقاخانی تأکید کرد: در چنین شرایطی ضرورت افزایش فهم چارچوب‌های مالی یکی از نیاز‌های من و همکاران من است. ما چه وظیفه‌ای داریم؟ آیا باید اجازه بدهیم که بنگاه‌داران سود به حساب بزنند و خانواده تئاتر روز به روز بیشتر اذیت بشوند؟ طبیعتاً جریانات آموزشی و رویداد‌های فرهنگی مثل ثور می‌تواند در فرایند دیربازده راهگشا باشد. معتقدم هیچ وزیر و مدیر کل به فکر تئاتر نیست و باید خودمان به فکر خودمان باشیم. وی خاطر نشان کرد: متأسفم که بگویم بسیاری از تئاتر‌هایی که روی صحنه هستند، از کیفیت بسیار پایینی برخوردار هستند، اما انگار موضوعات دیگری تعیین کننده این است که کدام نمایش‌ها روی صحنه بروند و عده‌ای که توانایی تأمین مالی ندارند، امکان اجرای نمایش ندارند.