سرویس جهان مشرق - اعلام دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا مبنی بر پایتختی قدس اشغالی برای رژیم صهیونیستی و تعیین ضرب‌الاجل دو ساله جهت انتقال سفارت آمریکا از تل‌آویو به قدس که این روزها موج گسترده‌ای از محکومیت و اعتراضات را در جهان اسلام به دنبال داشته، اقدامی خطرناک با پیامدهای ریشه دار حقوقی و سیاسی است. این موضوع می‌طلبد که مواضع و راهکارهای حقوقی فلسطینی و عربی و بین‌المللی مبنی بر ارزشمند دانستن قطعنامه‌های سازمان ملل متحد در تمامی شاخه های اصلی و فرعی آن مورد توجه قرار گیرد ، قطعنامه‌هایی که تمامیت تحمیل رژیم صهیونیستی به شهر قدس و اقدامات این رژیم با هدف تغییر اوضاع مردم شناختی کنونی شهر قدس را به رسمیت نمی شناسد.

قطعنامه‌های مذکور اقدامات رژیم صهیونیستی به عنوان یک دولت اشغالگر در شهر قدس را باطل می کند. این در حالی است که اقدام آمریکا نیز مخالف قطعنامه های صادر شده از سوی مجمع عمومی سازمان ملل و شورای امنیت در خصوص اراضی اشغالی ، از جمله قدس به شمار می رود و این اقدام از سوی دیگر نقض توافق اوسلو بین جنبش آزادی بخش فلسطین و رژیم صهیونیستی است.

براساس مبانی، قواعد و قوانین حقوق بین‌الملل و قوانین انسانی و بین المللی در رابطه با تصمیم آمریکا مبنی بر انتقال سفارت این کشور به قدس و به رسمیت شناختن این شهر به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

اول: تصمیم آمریکا در به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت کابینه رژیم صهیونیستی، نقض قوانین بین الملل و قوانین انسانی بین المللی به شمار می‌رود و این موضوع تثبیتی بر قانون صهیونیستی است که مدعی است قدس در دو بخش غربی و شرقی خود پایتخت ابدی اسرائیل است.

دوم: اعلام دونالد ترامپ نقض منشور سازمان ملل و قوانین بین‌المللی به شمار می‌رود که اشغال اراضی کشورهای دیگر با زور را ممنوع شمرده است. منشور سازمان ملل حتی تهدید به استفاده از زور در مناسبات بین‌المللی را نیز منع می کند.

سوم: اقدام آمریکا مخالفت صریح با قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد تاریخ 29 نوامبر 1947 مبنی بر تقسیم قدس به دو بخش شرقی و غربی به شمار می رود . از سوی دیگر این شهر بر اساس این قطعنامه تحت قیمومیت سازمان ملل متحد قرار گرفته بود.

چهارم: اعلام پایتختی قدس شریف برای رژیم صهیونیستی نقض قطعنامه‌های شورای امنیت و سازمان ملل متحد است. بسیاری از این قطعنامه‌ها قدس را یک سرزمین عربی اشغال شده معرفی کرده و بر ممنوعیت و بطلان هر اقدام رژیم صهیونیستی در رابطه با قدس تأکید دارد. در اینجا به برخی از این قطعنامه‌ها اشاره می‌کنیم :

-         قطعنامه شماره 2253 صادر شده از سوی مجمع عمومی سازمان ملل در سال 1967 که از رژیم صهیونیستی خواسته است تمامی تدابیر اتخاذ شده برای تغییر شرایط قدس را لغو کند.

-         قطعنامه شورای امنیت در تاریخ 25 سپتامبر 1971 تأکید دارد که تمامی اقدامات قانون‌گذاری و قانون اساسی رژیم صهیونیستی برای تغییر چهره شهر قدس اشغالی از جمله در رابطه با مصادره اراضی و جابه‌جا کردن و مهاجرت دادن ساکنان و تمامی اقدامات صورت گرفته برای الحاق بخش اشغالی این شهر به سرزمین‌های اشغالی باطل  و بی اثر است و تغییر چهره این شهر امکان پذیر نیست.

-         قطعنامه شماره 50/22 صادر شده در تاریخ 14 دسامبر 1995 از سوی مجمع عمومی سازمان ملل شامل این نکته است که هر نوع انتقال هیئت‌های دیپلماتیک به قدس اشغالی محکوم است. این قطعنامه بار دیگر بر مفاد معاهده های لاهه و ژنو در رابطه با جولان سوریه تأکید کرده است.

پنجم: اقدام آمریکا مغایر با توافق اسلو و معاهدات بین کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی است.

ششم: این اقدام همچنین مغایر با نظر مشورتی دادگاه جنایی لاهه در خصوص دیوار حائل است که تأکید دارد توافق چهارم ژنو در اراضی اشغالی فلسطین از جمله قدس شرقی باید به اجرا گذاشته شود.

هفتم: به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت اسرائیل از سوی آمریکا با هدف تسهیل در اقدامات تمامیت ‌خواهانه رژیم صهیونیستی در این شهر اشغالی صورت می‌گیرد. از این نظر انتقال پایتختی قدس اشغالی به اسرائیل به عنوان یک دولت اشغالگر مجوز لازم را ندارد. همچنین بر اساس قوانین بین‌المللی واشنگتن نمی‌تواند قدس را به عنوان پایتخت اسرائیل معرفی کند، چرا که این رژیم دولت اشغالگر است که شدیدترین جنایت‌ها را ضد ملت فلسطین در قدس انجام می‌دهد. در این شرایط آمریکا به جای مجازات اسرائیل بر اساس قوانین بین‌المللی، به علت نقض حقوق ساکنان اصلی شهر قدس ، با اعلام پایتختی این شهر برای اسرائیل، در قبال این جنایت‌ها به رژیم صهیونیستی پاداش می‌دهد.

هشتم: پایتخت قدس برای رژیم صهیونیستی به معنی باقی ماندن شرایط کنونی اشغالگری و یکپارچه کردن قیمومت رژیم صهیونیستی برای اجرای مصوبه کنیست این رژیم مبنی بر الحاق شهر به اراضی اشغالی با استفاده از قدرت سرنیزه است که این موضوع با مبانی گرفتن سرزمین ها از طریق جنگ تناقض دارد.

نهم: انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی مواضع و تمامیت رژیم صهیونیستی در قدس شرقی و غربی را تقویت و حمایت می‌کند. آنهم در شرایطی که بر اساس قوانین کنیست رژیم صهیونیستی و کنفرانس‌های جهانی صهیونیسم، این شهر به عنوان پایتخت ابدی اسرائیل معرفی شده است.

دهم: انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی از نظر حقوقی، اقدامات رژیم صهیونیستی مبنی بر شهرک‌سازی در قدس اشغالی را مشروع جلوه می‌دهد. به‌ ویژه که مذاکراتی میان آمریکا و رژیم صهیونیستی در خصوص توافق اجاره‌نامه مربوط به سفارت آمریکا انجام شده است. این موضوع در رابطه با املاک مربوط به پناهندگان فلسطینی در این شهر نیز تأثیرگذار خواهد بود. اقدام آمریکا مبنی بر به رسمیت شناختن پایتختی قدس برای رژیم صهیونیستی و انتقال سفارت نقض تعهدات و تأکیدهای ارائه شده از سوی تمامی دولت‌های پیشین آمریکا است.

یازدهم: به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی از سوی آمریکا مخالف مبنای عدم به رسمیت شناختن اوضاع منطقه‌ای نا مشروع در این بخش است. این مبنا مورد تأکید و توافق تمامی کشورهای جهان قرار دارد و آنها هیچ نوع اقدام متناقض با مبانی حقوق بین‌الملل را به رسمیت نمی شناسند. این در حالی است که کشورهای جهان توافق کردند که از به رسمیت شناختن هر نوع دستاورد منطقه‌ای نامشروع اجتناب کنند.

این موضوع در مجمع عمومی سازمان ملل متحد و اعلامیه مربوط به مناسبات دوستانه و تعامل بین کشورها که در سال 1970 به تصویب رسیده، مورد تأکید قرار گرفته و در آن آمده است که هر نوع دستاورد منطقه‌ای که از راه استفاده از زور یا تهدید به استفاده از زور محقق شود، مشروعیت آن به رسمیت شناخته نخواهد شد.

دوازدهم: تصمیم آمریکا مخالف حقوق مشروع ملت فلسطین است و جلوی تحقق سرنوشت این ملت در ایجاد دولت مستقل به پایتختی قدس را می‌گیرد. این مواضع به معنی نقض قوانین و معیارهای بین‌المللی به شمار می‌رود و تمامی تلاش‌های بین‌المللی در سازمان ملل متحد و محافل منطقه‌ای باید برای توقف کردن آن بسیج شوند.

سیزدهم: به رسمیت شناختن قدس به پایتختی رژیم صهیونیستی زمینه را برای سایر کشورهای حامی این رژیم مساعد می‌کند تا آنها نیز بتوانند اقدامی مشابه آمریکا را انجام دهند.

راهکارهای مقابله با طرح ترامپ:

1-     دعوت از مجمع عمومی و شورای امنیت سازمان ملل متحد برای اتخاذ تصمیمی در به رسمیت نشناختن اقدام آمریکا برای معرفی قدس به عنوان پایتخت اسرائیل و جلوگیری از سایر کشورها برای انتقال هیئت‌های دیپلماتیک خود به قدس.

2-     دعوت از اتحادیه عرب و سازمان کنفرانس اسلامی و سازمان کشورهای عدم تعهد و تمامی سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی در اتخاذ راهکارهای قانونی و تصمیمات لازم برای باطل کردن مصوبه آمریکا.

3-     دعوت از پارلمان‌های جهان برای فشار به ایالات متحده آمریکا در وفاداری این کشور به تعهدات سابق در خصوص شهر قدس بر اساس مصوبات و قوانین مشروع بین‌المللی.

4-     دعوت از طرف های حاصر در توافق چهارم ژنو به الزام اسرائیل در احترام به این توافقنامه و اجرای آن در اراضی فلسطین اشغالی از جمله قدس شرقی.

5-     درخواست از مجمع عمومی سازمان ملل متحد در خصوص عدم به رسمیت شناختن تصمیم اخیر آمریکا و درخواست از دادگاه بین‌المللی لاهه برای ارائه نظر مشورتی خود در خصوص میزان غیر قانونی بودن این دو اقدام.