صاحب‌خبر - -قسمت اول- رسول اعظم(ص) روى زمین مى نشست و سوار بر الاغ مى شد، و کسى را همردیف خود قرار مى داد، و شرم آن نداشت که خودش به بازار برود و نیازهاى خانه را خریدارى کرده و حمل کند. سبک زندگی اسلامی یکی از نیازهای اساسی امروز ماست که رهبر معظم انقلاب نیز تأکید بسیاری بر آن داشته و در این نوشتار به مناسبت میلاد نبی مکرم اسلام، حضرت محمد(ص) برداشت‌هائی از زندگی آن حضرت تقدیم حضور علاقمندان خواهیم کرد. *آموختن علم و دانش مردى از انصار به محضر رسول اکرم(ص)آمد و عرض کرد: یا رسول‌اللّه(ص)! اگر جنازه‌اى حاضر باشد و مجلس ‍ عالمى، کدامیک را دوست‌تر دارى که من حضور یابم؟ رسول اللّه(ص) فرمودند: اگر براى تشییع و دفن، کسانى باشند که عهده دار انجام آن شوند، حضور یافتن در مجلس دانشمند، از حاضر شدن در تشییع هزار جنازه و عیادت هزار بیمار و از نماز شب و روزه هزار روز و از هزار صدقه به مستمندان دادن و از هزار حج مستحب و از هزار جنگ مستحب در راه خدا با مال و جان برتر است؛ کجا اینها با فضیلت حضور در محضر عالم برابرى مى‌کند؟! آیا ندانسته‌اى که اطاعت و عبادت خدا وابسته به علم و دانش ‍ است و خیر دنیا و آخرت با علم مى‌باشد و بدى دنیا و آخرت با نادانى است ؟! * احترام به دیگران حضرت على (ع) فرمود:رسول اکرم(ص)هرگز با احدى دست نداد که دست خود را از دست او جدا کند، تا اینکه طرف دست خود را جدا مى ساخت و احدى کارى به او نمى سپرد که آن را رها کند، تا زمانى که طرف از حاجت خود صرفنظر مى‌کرد و با احدى به گفتگو نپرداخت که سکوت کند، تا وقتى که طرف ساکت مى شد، و بالاخره هرگز دیده نشد که آن حضرت پا مبارک را در برابر همنشینى دراز نماید. * احترام به کودکان روزى پیامبر(ص)نشسته بود، امام حسن و امام حسین (ع) وارد شدند. حضرت به احترام آنان از جاى برخاست و به انتظار ایستاد. چون کودکان در راه رفتن ضعیف بودند، لحظاتى چند طول کشید. بدین جهت پیامبر(ص) به سوى آنان رفت و استقبال کرد. آغوش خود را گشود و هر دو را بر دوش خویش سوار کرد و به راه افتاد و مى فرمود: فرزندان عزیز، مرکب شما چه خوب مرکبى است و شما چه سواران خوبى هستید. * احترام پدر و مادر مردى به حضور پیامبر(ص)رسید و پرسید، اى رسول خدا! من سوگند خورده‌ام که آستانه درب بهشت و پیشانى حورالعین را ببوسم. اکنون چه کنم؟پیامبر(ص)فرمود: پاى مادر و پیشانى پدر را ببوس. (یعنى اگر چنین کنى، به آرزوى خود در مورد بوسیدن پیشانى حورالعین و آستانه در بهشت مى‌رسى).او پرسید: اگر پدر و مادرم مرده باشند، چه کنم؟پیامبر(ص) فرمود: قبر آنها را ببوس. *احترام مؤمن رسول خدا(ص)به خانه خدا نگاهى کردند و فرمودند: خوشا به حال تو خانه اى که چقدر بزرگت داشته و احترامت را برافراشته است! به خدا قسم که مؤمن نزد خداوند از تو محترم تر است؛ زیرا خداوند بزرگ بر تو یک چیز را حرام کرده و آن قتل و کشتار پیرامون توست؛ ولى از براى مؤمن سه چیز را حرام و ناروا فرموده است: خون، مالش و گمان بد به او بردن . *ارزش کار ابن عباس (ره) گفت: رسول خدا(ص)چون به مردى مى نگریست و از دیدن او خوشوقت مى شد، مى‌پرسیدند: کارش چیست؟ اگر مى‌گفتند: بیکار است، مى فرمودند: از نظر من افتاد. عرض مى شد: یا رسول اللّه(ص)! چرا بى‌ارزش گردید؟ مى فرمودند: چون مؤمن بیکار بماند، ناچار با دین خود باید معیشت کند. * اصولگرائى عبداللّه بن ابى، سردسته منافقان که با أداى کلمه شهادت مصونیت یافته بود، در باطن امر از اینکه با هجرت رسول اکرم(ص)به مدینه، بساط ریاست او برچیده شده بود، عداوت آن حضرت را در دل مى‌پرورانید و ضمن همکارى با یهودیان مخالف اسلام، از کارشکنى و کینه توزى و شایعه سازى بر ضد او فروگذار نبود. آن حضرت نه تنها اجازه نمى داد یارانش او را به سزاى عملش برسانند، بلکه با کمال مدارا با او رفتار مى کرد و در حال بیمارى به عیادتش مى رفت! در مراجعت از غزوه تبوک، جمعى از منافقان به قصد جانش توطئه کردند که به هنگام عبور از گردنه، مرکبش را رم دهند تا در پرتگاه سقوط کند و با این که همگى صورت خود را پوشانیده بودند، آنها را شناخت و با همه اصرار یارانش، اسم آنها را فاش نساخت و از مجازاتشان صرفنظر کرد. * الگوى جامع پیامبر(ص)لباسش را خودش مى دوخت و کفشش را خودش وصله مى‌کرد و گوسفندش را خود مى دوشید و با بردگان غذا مى خورد. روى زمین مى‌نشست و سوار بر الاغ مى شد، و کسى را همردیف خود قرار مى داد، و شرم آن نداشت که خودش به بازار برود و نیازهاى خانه را خریدارى کرده و حمل کند. با همه افراد دست مى‌داد، و تا طرف، دستش را رها نمى‌کرد، او رها نمى‌کرد؛ به همگان سلام مى کرد و اگر به چیزى دعوت مى شد، هرچند به خرماى خشک، دعوت را رد نمى‌نمود. کم خرج و بزرگ طبع و خوش برخورد بود. ادامه دارد.... منبع: کتاب یکصد و بیست درس زندگى از سیره حضرت محمد (ص)/ حمید رضا کفاش∎​