ایران آنلاین / اخیرا سازمان عفو بینالملل در گزارشی هشدار داد: فعالان حقوق بشری سالهای متوالی است که شاهد تشدید خطرها علیه خود بودهاند. بسیاری از آنها ناپدید یا کشته شدهاند که اغلب به دست دولتهای کشور خودشان بوده است.
سازمان عفو بینالملل در گزارشی اقدام به گفتوگو با بستگان فعالان حقوق بشری که ناپدید و یا کشته شدند کرده است.
این سازمان دریافته بسیاری از قربانیان میدانستند فعالیتهای حقوق بشری آنها زندگیشان را به خطر میاندازد. اغلب حامیان محیط زیست و حقوق بشر، وکلا، خبرنگاران و همچنین افراد داوطلب به خاطر تلاش برای اجرای حقوق بشر و حمایت از آن تاوان گزافی میپردازند.
گروه "مدافعان خط مقدم" برآورد کرده که در سال ۲۰۱۶، ۲۸۱ فعال حقوق بشری کشته شدند که دو برابر بیشتر از تعداد کشتههای ۲۰۱۵ بوده است. همچنین احتمالا رقم واقعی قتل این فعالان خیلی بیشتر است و بسیاری از این پروندهها گزارش نمیشود. سرنوشت بسیاری از کسانی که ناپدید میشوند نیز تا ابد مخفی میماند.
مدرکی وجود ندارد که نشان دهد در سال ۲۰۱۷ این رقم پایینتر بیاید.
کنت راث، مدیر اجرایی دیدهبان حقوق بشر در مراسم انتشار گزارش جهانی ۲۰۱۷ این سازمان گفت: روی کارآمدن سیاستمداران پوپولیسم در جهان این وضعیت بد را وخیم تر کرده است.
وی اظهار داشت: همه آنها این ادعای مشترک را دارند که به جای اکثریت صحبت میکنند و میگویند این اکثریت میخواهد به اسم حفظ اشتغال یا اجتناب از تغییرات فرهنگی و یا مقابله با تروریسم حقوق بشر نقض شود. ما قبل از این نیز شاهد چنین نمایشی بودهایم. در قرن گذشته انواع دولتهای کمونیست و فاشیست مدعی صحبت به جای اکثریت بودند و سپس مرتکب سرکوب گسترده علیه مردمشان شدند. در عین حال سازمانهای حقوق بشری همچون دیدهبان حقوق بشر، عفو بینالملل و شورای حقوق بشر سازمان ملل از بابت تحولات سیاسی در بسیاری از کشورهای جهان نگران هستند.
کنت راث درباره اینکه چه کاری میتواند برای مقابله با آزار و اذیتهای رهبران خودکامه پوپولیست و دیکتاتور انجام داد گفت: چیزی که ما نیاز داریم یک تصدیق دوباره حقوق بشر به شکلی واقعی و قدرتمند است.
وی افزود: ما نیازمند توضیح این هستیم که حقوق بشر بهترین راه اجتناب از حکومتهای فاسد و خودسر است.
محمد زارع، اخیرا از سوی مقامهای مصر به عنوان یک تهدید امنیتی شناخته شده و آنها او را متهم کردند به اینکه وجهه کشورش را خدشهدار کرده است.
محمد زارع به عنوان مدیر دفتر مصر در موسسه مطالعات حقوق بشر قاهره اقدام به نگارش گزارشی در سال ۲۰۱۴ درباره وضعیت حقوق بشر این کشور کرد.
زارع در تاریخ ۲۳ مه ۲۰۱۷ یک روز پیش از جلسه دادگاهش در شهر قاهره گفت: اتهاماتی که علیه من مطرح کردهاند میتواند ۲۵ سال حبس برای من در پی داشته باشد. در آن صورت بچههای من بدون حضور من بزرگ خواهند شد و من نگرانیهای زیادی پیدا کردم.
با این حال یک روز بعد از آن زارع به قید وثیقه آزاد شد اما اتهامات علیه او کنار گذاشته نشد. او امسال برنده جایزه مارتین انالز که از آن به عنوان جایزه نوبل حقوق بشر یاد میشود شده است. اما به دلیل آنکه او از سوی دولت مصر ممنوع الخروج شده نتوانست در مراسم اعطای این جایزه در شهر ژنو در ماه اکتبر حضور پیدا کند.
مایکل کامباتا، مدیر بنیاد مارتین انالز گفت: ما از سال ۲۰۱۲ همواره سه فینالیست داشتهایم و تنها در سال ۲۰۱۳ همه آنها توانستهاند به اینجا بیایند چون یا ممنوع الخروج بودند یا در زندان و در موارد غم انگیزتر این فینالیستها یا مرده یا ناپدیده شده بودند.
دیگر سازمانهای حقوق بشری نیز تجارب مشابهی داشتهاند.
خدیجه اسماعیلووا، خبرنگار جمهوری آذربایجان به عنوان مثال نتوانست اول دسامبر در مراسم اعطای جایزه "زندگی درست" به عنوان "جایزه آلترناتیو نوبل" در شهر استکهلم حضور پیدا کند چون ممنوع الخروج بود.
کامباتا به دویچه وله گفت: وضعیت برای مدافعان حقوق بشر سخت تر و سختتر میشود. / ایسنا