به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان، حجت نظری، عضو شورای اسلامی شهر تهران در نطق پیش از دستور و در بیست و ششمین جلسه شورای شهر با اشاره به زلزله کرمانشاه گفت: مدتی است حادثه زلزله کرمانشاه را پشت سر گذاشته ایم و به هموطنان عزیز بخصوص کردهای گرامی عرض تسلیت دارم. متاسفانه کام همه ما ایرانیان هنوز از این حادثه تلخ است.

وی با اشاره به روز جهانی معلولان با طرح این سوال گفت: در زمان زلزله معلولان جسمی حرکتی چگونه می توانند خود را از این حادثه نجات دهند؟ آیا نه این است که این عزیزان مظلوم ترین قربانیان حوادث ناگوار طبیعی چون زلزله خواهند بود که کمترین مجال برای رهانیدن خود از دام مرگ را نخواهند یافت.

وی با بیان اینکه نکته قابل تامل در خصوص معلولان جسمی حرکتی باید در مدیریت بحران بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد، افزود: کم توانی جسمی حرکتی و معلولیت می تواند بخشی از چرخه زندگی هر فردی باشد که به فراخور شرایط حوادث و علل گوناگون از جمله تصادف یا برای جانبازان سرافراز در راه دفاع از میهن یا از بدو تولد تا کهنسالی با درجات مختلف و در بازه های زمانی متفاوت یک شخص را درگیر کند و معلولیتی به همراه داشته باشد.

نظری با بیان اینکه همه ما بارها این جمله را شنیده ایم که معلولیت محدودیت نمی آورد، خاطرنشان کرد: امروز می خواهم این جمله را به نوع دیگری بیان کنم و به جرات بگویم بله، معلولیت برای یک شهروند تهرانی قطعا محدودیت به همراه دارد محدودیتی که نه نشات گرفته از عدم اراده یا ناتوانی او بلکه ناشی از غفلت و کوتاهی مدیران و مسئولان شهری برای ایجاد یک شهر دسترس پذیر است.

نظری تاکید کرد: یک فردا معلول چگونه می تواند خود را یک شهروند تهرانی بداند وقتی که کمترین بهره را از فضای زیست شهری خود نمی برد و از کمترین خدمات شهری استفاده نمی کند.

عضو شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه زمانی که فرد با ویلچر برای یک تردد ساده در سطح شهر در بهترین شرایط باید پس از هماهنگی های بسیار ساعت ها منتظر اتومبیل های مخصوص تردد معلولان باشد، تصریح کرد: چند درصد از فضاهای عمومی شهری مناسب حضور معلولان است؟ چرا شهر ما از حضور لطیف و موثر این همه استعداد در حوزه های مختلف محروم است؟

وی با بیان اینکه علیرغم سپری شدن سال های طولانی از وضع قوانین مرتبط با معلولان تنها گرد فراموشی بیشتری برای توجه به این قشر از جامعه ایجاد شده است، افزود: با توجه به تبصره 2 ماده یک و تبصره ماده 4 قانون جامع معلولان مصوب سال 83 مجلس که به صراحت شهرداری ها را موظف به انجام اقداماتی در حوزه مناسب سازی شهر نموده است شورای اسلامی شهر تهران از سال 84 مقرره ای با عنوان مناسب سازی فضاهای شهری برای جانبازان و معلولان جسمی و حرکتی به تصویب رساندند اما ارمغان این مصوبه 12 ساله در عمل چیست؟

نظری ادامه داد: چرا علیرغم مهلت دو ساله برای اجرای مصوبه با گذشت 12 سال هنوز اقدامی برای شهری مناسب با حضور معلولان جسمی حرکتی نکرده است؟ ستاد مناسب سازی فضاهای شهری که مسئولیت نظارت بر اجرای مصوبه را داشته باید پاسخگوی عدم تحقق اهداف این مصوبه باشد.

نظری افزود: باید با اختصاص بودجه های مناسب سالانه و اولویت بندی شده با یک برنامه ریزی هوشمندانه و به صورت نظام مند فضاها مناسب سازی می شدند و عدم مناسب سازی فضاهای عمومی شهری و معابری که پس از مصوبه ایجاد شده اند باید با حساسیت بیشتر مورد توجه قرار گیرند؟

وی با بیان اینکه مناسب سازی در فضاهای جدید پس از سال 84 باید به عنوان یک رویکرد ضروری در ساخت و ساز فضاهای عمومی شهری در نظر گرفته شود، خاطرنشان کرد: کدپروژه هایی که به اسم مناسب سازی فضای شهری در بودجه های سالیانه ذکر می شدند برای بهبود کیفیت فضاهای ساخت گذشته مورد استفاده قرار گیرد، حقیقتی که متاسفانه به واقعیت تبدیل نشده است.

عضو شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: چرا زیرگذر چهارراه ولیعصر یا زیرگذر میدان ولیعصر جدا از در نظر نگرفتن همه نگاه های نادرست سواره محوری که در شکل گرفتن آن وجود دارد ایجاد شود اما باز هم سخت ترین و پیچیده ترین دسترسی ها را برای کم توانان جسمی حرکتی در نظر بگیرند، دسترسی ای که تردد از مسیر آن برای یک فرد عادی زمانبر است چه برسد به یک فرد با محدودیت های حرکتی.

رضوی گفت: با شهرسازی قلدرمابانه نه تنها معلولان را از زندگی شهری عادی محروم کرده ایم بلکه شهروندان را نیز از حضور و مشارکت معلولان بی بهره می کنیم و این خسرانی دوجانبه به همراه دارد.

وی در ادامه با اشاره به اجراهای نادرست اقدامات به اصطلاح مناسب‌سازی اشاره کرد و گفت: با وجود صرف بودجه های کلان نتیجه قابل قبولی به دست نیامده است؟

وی افزود: کف‌سازی های نادرست و گاها خطرسازی که برای نابینایان ایجا شده یا رمپ های پرشیب نمونه هایی از این دست نامناسب سازی فضاها با استفاده از ردیف بودجه های نامناسب سازی فضاهای شهری است.

وی با بیان اینکه سپردن کار به متخصصان امر و نظارت دقیق بر فعالیت آنها گامی مهم در ایجاد شهر دسترس پذیر است، گفت: سازمان‌های مردم نهاد فعال در حوزه معلولان و فعال با حضور معلولان از جمله اندیشه محورترین و کارآمدترین ان جی اوهای شهر تهران هستند که به درستی می توان آنها را پرچمدار فعالیت های داوطلبانه گروهی دانست.

وی با اشاره به 14 آذر روز کار داوطلبانه گفت: از تک تک کنشگران تشکر می کنم ایثارگرانه در راستای ساختن محیط شهری مطلوب برای خود و همنوعشان تلاش می‌کنند.

عضو شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: سازمان های مردم نهاد باید در مراحل تصمیم سازی، برنامه ریزی، اجرا، نظارت و مدیریت به عنوان مشاوران آگاه و مسئول نقش خود را ایفا کنند تا خطاهای مدیریت شهری در این زمینه به کمترین حد خود کاهش یابد.

عضو شورای اسلامی شهر تهران تاکید کرد: ستاد توان افزایی و حمایت از فعالیت سازمان های مردم نهاد با تکیه بر توان بالا و ظرفیت بی بدیل شهروندان تهرانی با ایجاد زمینه مناسب و انجام تسهیل گری در حوزه مدیریت شهری قطعا شرایط را برای حضور مداوم و موثر سمن ها برای نقش آفرینی هرچه بیشتر این گروه های ارزشمند مردمی و موثر در بهبود کیفیت زندگی شهر تهران فراهم می کند.

نظری با بیان اینکه یکی از عرصه های بسیار مهم برای فعالیت سازمان های مردم نهاد متخصص شهری در نحوه دستیابی به شهر دسترس پذیر است، خاطرنشان کرد: سمن ها می توانند از زاویه دید معلولان و با تلفیق این نگاه با رویکردهای تخصصی بهترین مشاوران و در عین حال مجریان برای همه پروژه‌های شهری باشند.

وی تاکید کرد: باید در ارزیابی های فرهنگی و اجتماعی قبل، حین و بعد از اجرای پروژه بستر دریافت نظرات سازمان های مردم نهاد فراهم شود تا حداقل در اجرای پروژه های شهری جدید کمترین خطا را در مسیر دستیابی به شهر دسترس پذیر داشته باشیم.