به گزارش
خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) شاعرپرآوازه آئینی، دلسوخته اهل بیت حبیب الله چایچیان (حسان) شب پنج شنبه 9 آذر ماه در سن 94 سالگی دار فانی را وداع گفت.
حبیبالله چایچیان، متولد 1302 در تبریز است. او همراه خانوادهاش در 6 سالگی به تهران مهاجرت كرد و در مدرسه ایران و آلمان تحصیلات خود را به پایان رسانید. تشویقهای مادرش كه از عاشقان مولا على و اهلبیت (ع) بود، او را علاقمند به سرودن اشعار مذهبى در مدح و مرثیه ائمه اطهار (ع) کرد.
استاد چایچیان گفتهاست: «اشعارم عنایتی است که از سوی ائمه اطهار(ع) به من میشود. به طور مثال شعر «ای شاه پناه بده» که درباره امام رضا(ع) است زمانی به من الهام شد که با مادرم به مشهد رفته بودیم. مادرم همیشه ارادت ویژه ای به چهارده معصوم(ع) داشت؛ مادر 2بار پشت سر هم و در فاصله زمانی نزدیک به هم سکته کرد. دکتر به من گفت: فردی که اینگونه سکته کند کمتر زنده خواهد ماند. آن موقع به مادرم گفتم که چه آرزویی دارد. او گفت: آرزوی من این است که یک بار دیگر حضرت رضا(ع) را زیارت کنم. با اینکه راه رفتن برایش دشوار بود و حال خوبی نداشت، دو بازویش را گرفتم تا بتواند یواش یواش حرکت کند و به مشهد رفتیم. حرم مثل همیشه خیلی شلوغ بود. وارد شدن به حرم مشکل و برای مادرم غیرممکن بود. گفتم: مادرجان از همین جا سلام بدهی زیارت است. گفت: ما قدیمیها تا ضریح را نبوسیم به دلمان نمیچسبد گفتم: دل چسبیاش به این است که حضرت جواب بدهند. بازوی مادر را گرفته بودم و همین طور به سمت ضریح حرکت میکردیم که در همین حال این شعر را سرودم: آمدم ای شاه، پناهم بده خط امانی ز گناهم بده/ ای حَرمَت ملجأ درماندگان، دور مران از در و راهم بده/ ای گل بی خار گلستان عشق قرب مکانی چو گیاهم بده/ لایق وصل تو که من نیستم، اِذن به یک لحظه نگاهم بده. وقتی شعر به «تخلص» رسید دیدم مادرم با آن ازدحام که آدم سالم نمیتوانست برود خودش را به ضریح رساند و ضریح را بوسید؛ من هم ضریح را بوسیدم و این شعر در حقیقت زبان حال مادرم در آخرین لحظات عمرش است.»
مرحوم علامه امینى(ره) صاحب كتاب «الغدیر» از جمله کسانی بود که علاقمند به شعر استاد چایچیان بود. آشنایى علامه امینی با این شاعر اهل بیت شعرى بود كه از زبان حضرت ابوالفضل (ع) در شب عاشورا خطاب به سیدالشهداء سروده بود.
«گلهاى پرپر»، «خزان گلریز»، «باغستان عشق»، سایههاى غم»، «اى اشكها بریزید» (جلد اول دیوان اشعار)، «خلوتگاه راز» (جلد دوم دیوان اشعار)، چهلحدیث جالب از على بن ابیطالب (ع) و جلد سوم دیوان اشعار از جمله آثار چایچیان است.
«امشب شهادت نامه عشاق امضا میشود» و «آمدم ای شاه پناهم بده» از سرودههای معروف او است. نمونهای از اشعار او که در هیاتهای عزاداری سالار شهیدان زمزمه میشود.
امشب شهادت نامه عشاق امضا می شود/ فردا ز خون عاشقان، این دشت دریا میشود
امشب کنار یکدیگر، بنشسته ال مصطفی/ فردا پریشان جمعشان، چون قلب زهرا میشود
مراسم تشییع پیکر حبیبالله چایچیان مرثیه سرای اهل بیت(ع)، فردا دهم آذر، ساعت ۸ صبح از روبروی بیمارستان شهدای تجریش برگزار خواهد شد و در قطعه 73، ردیف 177، شماره 75 به خاک سپرده میشود.
∎
حبیبالله چایچیان، متولد 1302 در تبریز است. او همراه خانوادهاش در 6 سالگی به تهران مهاجرت كرد و در مدرسه ایران و آلمان تحصیلات خود را به پایان رسانید. تشویقهای مادرش كه از عاشقان مولا على و اهلبیت (ع) بود، او را علاقمند به سرودن اشعار مذهبى در مدح و مرثیه ائمه اطهار (ع) کرد.
استاد چایچیان گفتهاست: «اشعارم عنایتی است که از سوی ائمه اطهار(ع) به من میشود. به طور مثال شعر «ای شاه پناه بده» که درباره امام رضا(ع) است زمانی به من الهام شد که با مادرم به مشهد رفته بودیم. مادرم همیشه ارادت ویژه ای به چهارده معصوم(ع) داشت؛ مادر 2بار پشت سر هم و در فاصله زمانی نزدیک به هم سکته کرد. دکتر به من گفت: فردی که اینگونه سکته کند کمتر زنده خواهد ماند. آن موقع به مادرم گفتم که چه آرزویی دارد. او گفت: آرزوی من این است که یک بار دیگر حضرت رضا(ع) را زیارت کنم. با اینکه راه رفتن برایش دشوار بود و حال خوبی نداشت، دو بازویش را گرفتم تا بتواند یواش یواش حرکت کند و به مشهد رفتیم. حرم مثل همیشه خیلی شلوغ بود. وارد شدن به حرم مشکل و برای مادرم غیرممکن بود. گفتم: مادرجان از همین جا سلام بدهی زیارت است. گفت: ما قدیمیها تا ضریح را نبوسیم به دلمان نمیچسبد گفتم: دل چسبیاش به این است که حضرت جواب بدهند. بازوی مادر را گرفته بودم و همین طور به سمت ضریح حرکت میکردیم که در همین حال این شعر را سرودم: آمدم ای شاه، پناهم بده خط امانی ز گناهم بده/ ای حَرمَت ملجأ درماندگان، دور مران از در و راهم بده/ ای گل بی خار گلستان عشق قرب مکانی چو گیاهم بده/ لایق وصل تو که من نیستم، اِذن به یک لحظه نگاهم بده. وقتی شعر به «تخلص» رسید دیدم مادرم با آن ازدحام که آدم سالم نمیتوانست برود خودش را به ضریح رساند و ضریح را بوسید؛ من هم ضریح را بوسیدم و این شعر در حقیقت زبان حال مادرم در آخرین لحظات عمرش است.»
مرحوم علامه امینى(ره) صاحب كتاب «الغدیر» از جمله کسانی بود که علاقمند به شعر استاد چایچیان بود. آشنایى علامه امینی با این شاعر اهل بیت شعرى بود كه از زبان حضرت ابوالفضل (ع) در شب عاشورا خطاب به سیدالشهداء سروده بود.
«گلهاى پرپر»، «خزان گلریز»، «باغستان عشق»، سایههاى غم»، «اى اشكها بریزید» (جلد اول دیوان اشعار)، «خلوتگاه راز» (جلد دوم دیوان اشعار)، چهلحدیث جالب از على بن ابیطالب (ع) و جلد سوم دیوان اشعار از جمله آثار چایچیان است.
«امشب شهادت نامه عشاق امضا میشود» و «آمدم ای شاه پناهم بده» از سرودههای معروف او است. نمونهای از اشعار او که در هیاتهای عزاداری سالار شهیدان زمزمه میشود.
امشب شهادت نامه عشاق امضا می شود/ فردا ز خون عاشقان، این دشت دریا میشود
امشب کنار یکدیگر، بنشسته ال مصطفی/ فردا پریشان جمعشان، چون قلب زهرا میشود
مراسم تشییع پیکر حبیبالله چایچیان مرثیه سرای اهل بیت(ع)، فردا دهم آذر، ساعت ۸ صبح از روبروی بیمارستان شهدای تجریش برگزار خواهد شد و در قطعه 73، ردیف 177، شماره 75 به خاک سپرده میشود.