شناسهٔ خبر: 22766460 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: جوان | لینک خبر

ویژه‌های جوان:

اگر داعش تيم فوتبال داشت!

روزنامه جوان / روزنامه جوان

روزنامه همدلي در گزارشي با عنوان «مي‌بازيم؛ چون سياستمداران ما افسانه مي‌بافند» در رویکرد صهیونیستی نوشت: «مگر يك جوان ۲۳ ساله چقدر تاب تحمل ناملايماتي را دارد كه ...

صاحب‌خبر -
روزنامه همدلي در گزارشي با عنوان «مي‌بازيم؛ چون سياستمداران ما افسانه مي‌بافند»  در رویکرد صهیونیستی نوشت: «مگر يك جوان ۲۳ ساله چقدر تاب تحمل ناملايماتي را دارد كه سياست يا ايدئولوژي يا هر چيز ديگر، به آدم تحميل مي‌كند؟ آن هم در شرايطي كه هنوز هيچ‌كس در ايران نمي‌داند چه كسي دستور شركت نكردن در مسابقاتي را كه يك طرف آنها شركت‌كننده يا شركت‌كنندگاني از اسرائيل حضور دارند، داده است؟ هيچ سند رسمي در اين زمينه در دست نيست... ورزش تنها عرصه‌اي ا‌ست كه بايد با تمام قوا از آن سياست‌زدايي و ايضاً ايدئولوژي‌زدايي كرد...» همدلي در ادامه مبارزه با رژيم صهيونيستي و به رسميت نشناختن آن را تلويحاً افسانه مي‌خواند و مي‌نويسد: «آنچه بديهي است، اين است كه تا سياستمداران ما به جاي ديدن حقيقت، ره افسانه بزنند، خواهيم باخت؛ چه خودمان با ميل و اراده و چه با دستور و بخشنامه؛ در همه ميدان‌ها.» 

چندي پيش در پاسخ به اشكال تراشي‌ها بر سر به رسميت نشناختن رژيم صهيونيستي در مسابقات ورزشي نوشتيم: «همين قاتلان محسن حججي كه سرش را بريدند، همان تروريست‌هايي كه ۱۷ خرداد هم‌وطن من و تو را در ساختمان مجلس با زبان روزه به گلوله بستند، همان‌هايي كه دخترك آن باغبان حرم‌ امام خميني (ره) را يتيم كردند، همين‌هايي كه زنان و دختران مردم را به اسيري جنسي مي‌برند و در بازار برده‌فروشان حراج مي‌زنند، همين‌هايي كه در تهران و پاريس و لندن و بروكسل و ... به مردم غيرنظامي و بي گناه حمله مي‌كنند، همين تروريست‌هاي تكفيري كه از همه جاي دنيا در عراق و سوريه جمع شده‌اند، شايد زورشان مي‌رسيد و دولت تشكيل مي‌دادند. اين دولت بعد از چند دهه حتماً مي‌توانست تيم فوتبال هم تشكيل دهد؛ با حمايت اسپانسر سعودي و لابي امريكايي عضو سازمان ملل و فدراسيون فوتبال هم مي‌شد؛ آن وقت ما بايد با برخي هموطنان‌مان كه در سايه‌ امنيت حاصل از ايثار امثال محسن حججي‌ها و از صدقه سر پول بيت المال مردم ايران به نان و نوايي رسيده‌اند، مي‌جنگيديم و دعوا مي‌كرديم كه اين دولت، جعلي و تروريستي است، اين تيم فوتبال روي خون‌هاي ريخته شده و ناموس‌هاي هتك شده‌ مردم بنا شده، محض  اخلاق و  شرافت با آنها بازي نكنيد. و بعد دعوا كنيم كه اين چه قانوني است كه در آن بازي با تروريست‌ها جرم نيست!»
 
ابطحي: دولت روحاني مانند دولت هاشمي امنيتي است
محمدعلي ابطحي، رئيس دفتر خاتمي در دوران اصلاحات در مصاحبه‌اي با روزنامه فرهيختگان دولت هاشمي را دولتي امنيتي ناميد و در مورد چهار سال اول دولت روحاني هم گفته كه همچنان نگاه امنيتي وجود دارد. ابطحي در مورد هاشمي رفسنجاني مي‌گويد: «ايشان شخصيت محترمي در كشور بودند كه بعدها اعلام كردند در آن روزها به آقاي ناطق نوري رأي دادند... آن دوره بسيار امنيتي بود. آن دوران شاهد توسعه سياسي نبوديم. من با افراط‌هايي كه نسبت به آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني بود موافق نيستم، ولي نمي‌شد نقد آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني در آن شرايط وجود نداشته باشد، چراكه ايشان هيچ زماني در مقام حمايت از اصلاحات ديده نشده بودند و مشخصاً بايد نقدها را هم مي‌شنيدند. » جمله پاياني ابطحي يعني اينكه هاشمي به اين دليل از سوي جريان اصلاحات نقد مي‌شد كه آنها را مورد حمايت قرار نداده بود. او در ادامه در مورد علت پيروزي روحاني در انتخابات 96 هم مي‌گويد: «انتخاب آقاي روحاني انتخاب مهمي بود. حتي در يك نگاه از انتخابات خرداد 76 هم مهم‌تر بود. به اين علت كه يك اجماع كم‌نظير از مجموعه جريانات قدرت عليه آقاي روحاني شكل گرفته بود كه اجماع جدي‌تري از دوم خرداد بود. چهار سال امنيتي شديدي را كشور پشت سر گذاشته بود. » بعد خبرنگار از او مي‌پرسد كه «دوران چهار سال اول آقاي روحاني هم امنيتي بود؟» و او مي‌گويد: «هنوز نگاه‌هاي امنيتي وجود دارد. »

بهار مدعي كاهش محبوبيت روحاني شد
روزنامه بهار در فرداي گزارش 100 روزه رئيس‌جمهور به مردم،  با تيتر «۱۰۰ روزِ خنثي» و با روتيتر «دلايل اصلي بروز نارضايتي از روحاني در ميان مردم» به بررسي عملكرد دولت مي‌پردازد. اين روزنامه مدعي شده محبوبيت روحاني سير نزولي دارد: «با نگاهي به نظرسنجي‌ها شاهد آن هستيم كه محبوبيت روحاني به همان ميزان كه در همين چند ماه پيش و روزهاي انتخابات۹۶ اندك اندك افزايش مي‌يافت حالا رو به افول مي‌رود و نشانه‌هايي از نارضايتي در جامعه نمود پيدا مي‌كند. » بهار در ادامه با مثال موضوعاتي همچون وزير زن و رفع حصر مي‌نويسد: «آقاي روحاني در هنگام انتخابات يا به طور عمدي يا  سهواً وعده‌هايي را به مردم داده است كه تنها نتيجه آن جلب توجه رأي دهندگان بوده است و ظاهرا هنوز فشارهاي خارج از دولت اجازه اجرايي شدنش را نمي‌دهد. » گزارش بهار اينگونه به پايان مي‌رسد: «صد روز اول دولت اعتدال در دور تازه فعاليت‌هايش كاملا خنثي گذشت و به جز چند اقدام جزيي اثر ملموسي از تلاش براي اجرايي شدن وعده‌هاي رئيس‌جمهور روحاني به مردم مشاهده نمي‌شود. اين اتفاق كه سبب افزايش نارضايتي‌ها خواهد شد مي‌تواند در آينده دولت را دچار مشكلاتي كند. »

نظر شما