هادي عسگري
سخنگوي شوراي صنفي نمايش از تعيين‌تكليف دو فيلم رفع توقيف‌شده در هفته آينده خبر داده است. در روزهاي اخير اما و اگرها درباره عدم نمايش فيلم‌هاي «عصباني نيستم» و «آشغال‌هاي دوست‌داشتني» به گوش مي‌رسيد و احتمال اينكه اين دو فيلم كه هر دو به خاطر حمايت از فتنه توقيف شده بودند، امكان اكران پيدا نكنند. در شرايطي كه سينما در‌گير مسائل مهمي مانند آمادگي براي برگزاري دوره جديد جشنواره فيلم فجر است، مباحث حاشيه‌اي مانند اكران فيلم‌هاي تاريخ مصرف گذشته هنوز به لطف برخي حاشيه‌سازي‌ها ادامه دارد. سازمان سينمايي و معاونت نظارت و ارزشيابي اين سازمان، بعد از مدت‌ها مانور دادند روي اينكه فيلم‌هاي توقيفي تعيين‌تكليف شوند، اين‌بار گويا با عقب‌نشيني از دستور رفع توقيف «آشغال‌هاي دوست‌داشتني» و «عصباني نيستم» تعيين‌تكليف اين دو فيلم را منوط به برگزاري جلسه شوراي صنفي نمايش كرده‌اند.
هزينه كردن بيش از حد براي فيلم‌هايي كه خاستگاه سياسي آنها با گفتمان سياسي كشور در تعارض است و در شرايطي توليد شده‌اند كه اكران آنها مي‌تواند حاشيه‌هاي زيادي را به وجود آورد، يكي از اشتباهات مهم سازمان سينمايي است. هنوز مشخص نيست چرا سازمان سينمايي پرونده اين دو فيلم فراموش شده را بار ديگر در اذهان عمومي زنده كرد و به دنبال رفع توقيف آنها رفت و اكنون براي اكران آنها اين دست و آن دست مي‌كند. فيلم‌هاي «آشغال‌هاي دوست‌داشتني» و «عصباني نيستم» هر دو به خاطر مواضع سياسي‌شان مطرح شدند و آن هم روايت مغرضانه آن دو فيلم از حوادث سال 88 بود كه در همان ابتداي مطرح شدن ساخت آنها تا انتهاي كار و رونمايي از اين دو فيلم، همه مي‌دانستند كه به دليل فحواي مورد‌دار و غير‌قابل دفاع اين دو اثر، نمايش آنها حداقل براي عموم سخت و شايد غير ممكن باشد.
حتي حضور «عصباني نيستم» در جشنواره فيلم فجر نيز اعتراضات متعددي را در پي داشت و منتقدان سينمايي نسبت به فيلم موضع تندي گرفتند، اما در روزهايي كه ترافيك سنگين اكران باعث مي‌شود بسياري از فيلم‌هاي بي‌حاشيه سينما امكان ديده‌شدن و نمايش پيدا نكنند و اكران‌هاي فشرده فرصت رسيدن آثار سينمايي را به فروش مطلوب كم مي‌كند، مطرح كردن اكران فيلم‌هايي كه از زمان توليدشان چند سال مي‌گذرد، اين شائبه را به وجود آورده كه سازمان سينمايي اولويت خود را از كمك به چرخش چرخ سينما به كمك بستن دهان برخي از سينماگران و افراد حامي جريان فتنه در سينما تغيير داده است.
اين روزها بسياري از تهيه‌كنندگان سينما از سياست‌هاي شوراي صنفي نمايش به خاطر خورده شدن حق فيلمشان و كاهش زمان اكران فيلم گلايه دارند. به نظر آنها با كاهش سينما‌ها و پايين آوردن روزهاي اكران، سينما با فيلم‌سوزي مواجه است. در اين حال، هنوز عده‌اي اعتقاد دارند كه بايد حتماً براي فيلم‌هايي از جنس«آشغال‌هاي دوست‌داشتني»و «عصباني نيستم» فرصت اكران در نظر گرفته شود. كاري كه نتيجه آن فشار مضاعف بر پيكره سينما و تأثير سوء بر روند اكران فيلم‌ها پيش از آغاز جشنواره فيلم فجر است. از يازدهم بهمن ماه به بعد، براي ديده‌شدن آثاري كه از جشنواره سال گذشته باقي مانده‌اند يا فيلم‌هايي كه در سال گذشته توليد‌شده و هنوز اكران نشده‌اند، فرصت اكران يا هرگز به وجود نخواهد آمد يا اگر پيش بيايد در رقابت با فيلم‌هاي سال جديد به سختي امكان به دست آوردن اكران مناسب پيدا خواهند كرد.
در اين روزهاي باقي مانده يعني حدود دو ماه پيش رو، فهرست فشرده‌اي از فيلم‌هاي متقاضي اكران وجود خواهد داشت. آيا بهتر نيست سازمان سينمايي و شوراي صنفي نمايش، به جاي اينكه صف اكران را بيش از اين فشرده كنند، فكري براي سامان دادن به درخواست اكران‌ها كنند تا فيلمسازان بخش خصوصي از اين بيشتر از سياست‌هاي اشتباه اكران سال 96 متضرر نشوند؟ اين سؤالي است كه نتيجه جلسه هفته آينده شوراي صنفي نمايش مي‌تواند به آن پاسخ دهد.