به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، پس از گذشت بیش از دو ماه از آغاز به کار شورای شهر پنجم تهران تصمیم بر بررسی فرآیندها و سیاست‌هایی که این شورا از ابتدای آغاز به کار تا به حال اتخاذ کرده است و به اجرا درآورده، گرفته‌ایم. از حواشی تا متنی که همواره زیر سایه حاشیه‌های بسیار این شورا وجود داشته است و در کارنامه آنها ثبت و ضبط خواهد شد و چهارسال بعد در چنین روزهایی فارغ از تکرار لیست امید و تکرار حضور این افراد در ساختمان بهشت شورای شهر اسباب سنجش فعالیت‌ها و خدماتی که آنها مقدمات ارائه‌شان به مردم و شهروندان را فراهم کرده‌اند، خواهد شد. یعنی دقیقا همان اتفاقی که قبل از ایام انتخابات و درست در روزهایی که تهرانی‌ها باید بین اعضای گذشته و امیدی‌های جدید یکی را انتخاب می‌کردند رخ داد و لیست 21 نفره به سرلیستی محسن هاشمی مجوز ورود به شورای شهر تهران را کسب کرد تا اصلاحات و چاشنی اعتدالی آن علاوه‌بر مجلس 94 و ریاست‌جمهوری 96، شورای شهر تهران را نیز عرصه سیاستگذاری‌های خود در تمامی عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و... قرار دهد و مکلف به اجرای تمام شعارهایی باشد که در نفی اقدامات جریان مقابل سر داد.
پیشا‌انتخابات
شورای چهارم در نگاه نخست و براساس نام و نشان افراد حاضر در آن و فارغ از نوع نگاه‌های سیاسی موجود در آن، وزنه سنگین‌تری در قیاس با شورای شهر فعلی به حساب می‌آمد؛ افرادی که خیلی از صاحب‌نظران مدعی بودند بسیاری از آنها حتی از بسیاری از نمایندگان مجلس شورای اسلامی توانمندتر و دارای رزومه و سوابق درخشان‌تری هستند. با همه این تفاسیر شورای چهارم نیز به پایان راه رسید و با تمام فراز و نشیب‌ها به عمر خود پایان داد و افراد فعلی جایگزین آنها شدند. شورای جدید قبل از تصدی یک ردیف در لیست 21 نفره شورا کار خود را با حاشیه اجاره دو میلیاردی این مکان آغاز کرد؛ ادعایی که فاطمه دانشور عضو اصلاح‌طلب شورای شهر چهارم مطرح کرد و از همان ابتدای کار سنگ‌بنای آغاز حواشی را بنیان نهاد. پس از مشخص شدن نامزدهای انتخاباتی توسط شورای سیاستگذاری اصلاحات، کنار گذاشته شدن افرادی همچون حکیمی‌پور، حقانی، دانشور، تندگویان و... از لیست خبر وجود یک کشمکش سیاسی جهت تصاحب صندلی شورای شهری را که این‌بار کوچک‌تر از قبل و با 21 نفر به جای 31 نفر سودای اداره شهر را در سر داشت، می‌داد. ماجرایی که در آن برهه به اندازه مکفی به آن پرداخته و در ارتباط با آن تحلیل‌های بسیاری خوانده و شنیده شد.
پسا‌انتخابات
پس از ورود لیست امید به شورای شهر تهران امیدهای بسیاری می‌رفت تا سوای آنچه ادوار قبلی شورا به اجرا درآوردند، با هر نتیجه‌ای شورای پنجمی‌ها متخصصانه و دلسوزانه به رفع معضلات شهری بسیاری که تهران با آنها دست به گریبان است، بپردازند. بعد از انتخاب شهرداری با نگاه اصلاحاتی و اعتدالی نیز این امید‌ها و آرزوها بیشتر شد و انتظارات فراتر رفت چراکه هرچه داعیه فرار از طرح مسائل سیاسی در مدیریت شهری داشته باشیم، باز هم فرار ممکن نیست. اما به هرحال این انتخاب و انتصاب صورت گرفت و محمدعلی نجفی به سمت شهرداری تهران منصوب شد و مدیریت ملی و شهری در یک جهت قرار گرفتند. پای شهردار به جلسات دولت هم باز شد و این یعنی افزایش بیش از پیش انتظارات جهت رفع مشکلات گوناگون موجود در شهر از سوی شهروندان و زیر ذره‌بین قرار گرفتن بیشتر مدیریت شهری.
آغاز حاشیه‌ها
ماشین فول‌امکانات، تبلت‌های گران‌قیمت، نوشیدن چای و قهوه در جلسات، تاخیر و غیبت در جلسات، مشاور رسانه‌ای و... موضوعاتی بوده که تا این جای فعالیت شورای شهر حاشیه‌ساز شده و واکنش‌هایی را به دنبال داشته است.
ارائه توضیحی مبنی‌بر فرسوده شدن و عدم کارایی ماشین‌های قبلی جهت حملونقل اعضای جدید شورای شهر از طرف شورای پنجمی‌ها استدلالی بود که در پاسخ به چرایی هزینه‌کرد مدیریت شهری در تهیه اتومبیل‌ها شنیده شد و کاملا ضد و نقیض و به قول معروف زیرسبیلی از اذهان و رسانه‌ها گذشت، بی‌آنکه کاملا مشخص شود آیا واقعا خودروهای قبلی کارایی لازم را نداشتند و...
خرید تبلت‌های میلیونی برای گذران چند ساعت حضور در جلسات شورا و رصد اخبار و اطلاعات نیز موضوع قابل توجهی بود که هیچ تفکری از آن حمایت نکرد و ادعای شورایی‌ها هم در قبال این موضوع عدم تحویل تبلت‌های قبلی توسط اعضای شورای گذشته بود.
نوشیدن چای و قهوه در جریان جلسات و در صحن مجلس شورای شهر نیز موضوع ساده و پیش‌پاافتاده‌ای بود که به دلیل عدم کنترل رسانه‌ای و بازتاب نا‌صحیح آن خود پایه‌گذار طنازی‌ها و واکنش‌های سخیفی شد که درنهایت با توضیحات اعضای شورای شهر حل و فصل و به فراموشی سپرده شد، چراکه نوشیدن یک فنجان چای یا قهوه بر مبنای نگاهی منصفانه نمی‌تواند خلاف هیچ عرف و قانونی باشد.
اما دو موضوع دیگری که یکی از آنها همواره از معضلات و آسیب‌های گریبانگیر اعضا بوده است و توجهات بسیاری را در ادوار مختلف به خود جلب کرده است و همچنان نیز می‌کند، مبحث غیبت و تاخیر در جلسات است. موضوعی که در دوره قبلی شورا با رکوردداری تندگویان و دانشور مورد توجه بسیاری از شورایی‌ها و رسانه‌های گوناگون قرار گرفت. هم از منظر مسئولیتی و حقوقی و هم از منظر انسانی و دلسوزانه، کمترین انتظاری که می‌توان از اعضای شورای شهر داشت، حضور در جلسات شورا و بررسی و دیده شدن مشکلات و معضلات اجتماعی بوده است. حضوری که فارغ از تمام دلمشغولی‌ها و دغدغه‌های گوناگون خارج از این موضوع صورت پذیرد و نهایتا منجر به سیاستگذاری‌ها و تصمیماتی شود که گره از کار و مشکلات شهر و شهروندان بگشاید.
عدم حضور متعدد در جلسات کمترین آسیبی که می‌تواند داشته باشد، عدم اعتماد مردم به صداقت و کارایی اعضا در تحقق اهداف و شعارهای مطرح‌شده از سوی آنان و از دیگرسو نیز کاهش وزن اهمیت و جدیت جلسات ماحصل سهل‌گیری و سهل‌اندیشی در برگزاری و حضور در جلسات است. باید یادآوری کرد آنچه بیش از اقدامات طبیعی و مورد انتظار از شورای شهر به‌عنوان یک نهاد سیاستگذار و ناظر دیده می‌شود، حتی با در نظر گرفتن مدت کوتاهی که از دوران مسئولیت‌شان می‌گذرد، حواشی گاه جدی و گاه ساده‌انگارانه‌ای است که به واقع در بین این حجم بالا از معضلات و آسیب‌های گوناگون موجود در شهر تهران نباید رزومه بیش از دو ماه فعالیت شورای پنجم باشد.
شورایی بدون گرایش و اغراض سیاسی
اقبال شاکری، عضو شورای شهر چهارم با شنیدن این حواشی و سوالاتی که در این رابطه از وی صورت گرفت در گفت‌وگو با «فرهیختگان» گفت: «به‌عنوان شخصی که این مقام و مسئولیت را تجربه کرده‌ام و در این جایگاه قرار داشته‌ام باید بگویم اولین و مهم‌ترین موضوعی که شورای شهر فعلی باید به آن توجه داشته باشد، این است که فضای سیاسی و گرایش‌ها و اغراض سیاسی را از شهر و شهروندان دور کند. انتخابات تمام شده است و نتایج حاصل شده، الان فقط زمان خدمت است و نباید نگاه‌های سیاسی را در مدیریت شهری طوری دخیل کنیم که درنهایت دودش به چشم مردم برود. موضوع دیگری که لازم می‌بینم به شورای شهر پنجم متذکر شوم این است که آنها برای تصدی این جایگاه وعده‌ها و شعارهایی داده‌اند و مردم نیز بسته به همین وعده‌ها و شعارها و به‌منظور بهتر شدن اوضاع شهری و زندگی خود به آنها رای داده‌اند و به‌عنوان نماینده خود انتخاب کرده‌اند. بازگشت به گذشته و ایراد گرفتن از گذشتگان موضوعی است که دیگر کاربردی ندارد و جز اینکه وقت آنها را در خدمت به مردم تلف می‌کند، کارایی دیگری نخواهد داشت. مردم نمی‌پذیرند که آنها بدون آگاهی نسبت به مشکلات موجود مسئولیت نمایندگی مردم را قبول کرده باشند و حالا معضلات جدید را به گردن قبلی‌ها بیندازند.
نمایندگان شورای شهر باید بدانند که روزی خودشان هم در جایگاه فعلی ما قرار می‌گیرند و باید پاسخگو باشند، پس بهتر این است که به امور خود توجه و به مردم خدمت‌رسانی کنند تا در آینده سرافکنده نباشند. در یک مثال هم می‌توان این موضوع را به دانش‌آموزی تشبیه کرد که خودش درس نمی‌خواند و فقط به دنبال خط زدن دیکته دیگران است تا خودش را موفق نشان دهد.» وی در ارتباط با حجم کاری شورای شهر ادامه داد: «اخیرا شنیده شده که برخی اعضای شورای شهر پنجم خواستار کاهش تعداد جلسات شورا در ماه هستند که این موضوع تعجب‌بر‌انگیز است. اگر هدف ما خدمت به شهر و شهروندان است، به نظر من حداقل 50 نماینده برای شورای شهر و مدیریت شهری تهران نیاز داریم. این موضوع در شورای قبلی نیز مطرح شد اما متاسفانه 31 نفر قبلی هم در شورای فعلی به 21 نفر تقلیل پیدا کرد و این طبیعتا به معنی افزایش حجم کاری شورای شهر و کنار زدن سایر مشاغل و دغدغه‌های بی‌ارتباط با مدیریت شهری از سوی نمایندگان است. در این ارتباط البته می‌توان به گذشته‌های خیلی دور هم اشاره کرد که انجمن شهر تهران 70 نماینده داشت و حالا با این حجم از جمعیت و موضوعات گوناگون موجود در شهر ما همواره درصدد کاهش تعداد نمایندگان برآمده‌ایم و به نظر من اتفاق مثبتی هم نیست.»
شاکری در ارتباط با تصمیمات کلانی که در مدیریت شهری و توسط نمایندگان شورا اتخاذ می‌شود نیز این‌گونه ادامه داد: «هرگز نمی‌شود یک تصمیم‌گیری کلان را بدون هزینه وقت و زمان زیاد و هنگفت به سرانجام مطلوب رساند و انتظار نتایج مثبت داشت.»
مشاور من‌درآوردی رسانه‌ای!
عضو سابق شورای شهر تهران با اشاره به حواشی دیگری که شورای پنجمی‌ها تا به این جای کار با آن درگیر بوده‌اند، خاطرنشان کرد: «در ارتباط با انتصاب و به‌کارگیری مشاور توسط اعضای شورای شهر این را باید بدانیم که هریک از اعضا حق استفاده از یک نفر به‌عنوان مسئول دفتر، یک نفر مشاور و یک نفر برای حملونقل را دارد. عنوانی هم که به مشاوران اعطا می‌شود برعهده شخص نماینده شوراست و او تصمیم می‌گیرد چه مشاوری را در کنار خود به همراه داشته باشد. تا جایی که من اطلاع دارم در دوره قبل سمتی تحت عنوان مشاور رسانه‌ای وجود نداشت و اعضا از چنین مشاوری استفاده نمی‌کردند. اما به شخصه حضور مشاور را به شرط اینکه موازی‌کاری صورت نگیرد و نماینده بتواند تفکیک بین وظایف ایجاد کند، خوب ارزیابی می‌کنم، چراکه انجام یک کار حرفه‌ای و تخصصی به تنهایی از عهده نماینده و عضو شورا برنمی‌آید و الزاما نیاز به حضور افرادی تحت عنوان مشاور در کنار خود دارد.»
وی با اشاره به موضوع مربوط به خرید و به‌کارگیری تبلت‌های میلیونی و ماشین‌های فول‌امکانات در شورای شهر نیز افزود: «در دوره قبلی و بنابر تجربه شخصی خودم عرض می‌کنم که استفاده از تبلت و لپ‌تاپ و به صورت کلی ابزار الکترونیکی برای کسانی موضوعیت داشته است که قبلا هم از آن به صورت تخصصی استفاده می‌کردند، در غیر این صورت مرور ساده اخبار و حضور در فضای مجازی نیازی به هزینه زیاد ندارد. در ارتباط با اتومبیل‌ها هم باید یک کارشناس نظر بدهد که آیا واقعا آن ماشین‌های قبلی کارایی نداشته‌اند یا خیر.»
شاکری در انتها با اشاره به این موضوع که باید بین شعار و عمل همخوانی وجود داشته باشد، گفت: «بهترین کارنامه و عملی که شورای پنجم می‌تواند از خود به منصه ظهور بگذارد و در آینده نیز از آن به‌عنوان سند افتخار یاد کند، به کار بستن و اجرا کردن شعارهایی است که وعده تحقق آنها را در جهت بهبود اوضاع زندگی مردم داده بود.»
منتظر خبرهای خوب باشید!
الهام فخاری، عضو شورای پنجم شهر تهران هم در ادامه و در گفت‌وگو با «فرهیختگان» در ارتباط با سمت مشاور رسانه‌ای ضمن تصدیق نظرات اقبال شاکری گفت: «موضوع انتصاب مشاور کاملا مقوله‌ای شخصی و براساس احتیاجات نماینده است و مصوبه‌ای هم وجود ندارد که عنوان مشاوران چه باشد یا چه نباشد. از همین منظر هر نماینده و عضو شورا اختیار دارد که بنا بر مشغولیت‌ها و دغدغه‌های نمایندگی خود مشاوری را منصوب کند.»
وی در ارتباط با اظهارات الویری مبنی‌بر کاهش تعداد جلسات ماهیانه شورای شهر نیز ادامه داد: «آقای الویری شخص و مدیر باسابقه‌ای هستند و قطعا نیت منفی در بیان این موضوع نداشته‌اند اما با این حساب آنچه مورد توجه است این است که اولا باید از خودشان در این رابطه و نیت‌شان سوال کرد و ثانیا من گمان می‌کنم منظورشان این است که کمیسیون‌ها جلسات بیشتر و تخصصی‌تری داشته باشند و صحن علنی کمتر بشود. ضمن اینکه در حوزه شهری اصلا کمبود کاری وجود ندارد، کارهای بسیاری بر زمین مانده است که باید به آنها توجه شود و بر همین اساس نمی‌توان مدعی شد که چون موضوعات کم است جلسات هم کمتر بشود.»
فخاری در ارتباط با تصمیمات و کارکردهای شورای شهر پنجم تا به اینجا خاطرنشان کرد: «اینکه بعد از دو ماه انتظار ارائه گزارش کاری داشته باشیم کمی دور از انتظار و زودهنگام است، دانش‌آموز هم که به مدرسه می‌رود هر سه ماه نمراتش را اعلام می‌کنند! اما به صورت کلی برگزاری مرتب جلسات کمیسیون‌ها، شکل گرفتن کمیته‌ها و... اقدامات مثبتی است که تا به اینجا شورای پنجم به اجرا درآورده است. از نظر من شورای پنجم شورای فعال و پرکاری است و در 6 ماه آینده خبرهای بهتر و خوش‌تری از این شورا به گوش خواهد رسید.»
عضو شورای شهر تهران در انتها با اشاره به تعامل میان شورای شهر و شهرداری نیز افزود: «تعامل خوبی بین این دو نهاد در جریان است و تنش‌ها و کشمکش‌های موجود هم کاملا طبیعی است و در هر امر گروهی و جمعی قابل پیش‌بینی است و همه آنها هم در جهت بهبود شرایط زندگی شهروندان و افزایش رفاه حال آنان است.»
* نویسنده : ابوالقاسم رحمانی روزنامه‌نگار