به گزارش بولتن نیوز ، اولین لباس فشار در دهه 1960 برای خلبانان هواپیماهای بمب‌افکن بلندپرواز ساخته شد. نسل اول لباس فشار مشکلات بسیاری داشت و با پوشیدن آن حرکت کردن تقریبا غیرممکن بود.
∎
نسل اول لباس فشار فضایی برای نخستین ماموریت‌های مداری بدون تحرک فضانوردان آمریکایی کارایی قابل قبولی داشت، اما با پیشرفت ماموریت‌ها لازم بود که فضانوردان از سفینه خارج شوند و در فضا به فعالیت بپردازند.
پس از بازنشسته شدن نسل اول لباس فضایی، ناسا تصمیم گرفت تا از یک ربات پیشرفته به نام PDAD برای سنجش میزان فشار درون لباس و همچنین سنجش میزان راحتی مفاصل در نسل جدید استفاده کند.
ماموریت رباتی که اکنون ناسا به حراج گذشته از سال 1963 آغاز و در سال 65 میلادی پایان یافت. استفاده از این ربات با هدف جایگزینی نمونه‌های انسانی با ماشین مجهز به حسگرهای متعدد و قابلیت تحرک بود.
ربات قدیمی ناسا با 104 کیلوگرم وزن می‌تواند 35 حرکت اصلی مثل راه‌رفتن، چرخاندن دست‌ها، بلندکردن پاها و تکان دادن دست‌ها را تقلید کند.
