شناسهٔ خبر: 15101351 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه تعادل | لینک خبر

نگاهي به نرخ ماليات بر درآمد در كشورهاي جهان

امريكا و فرانسه، جهنم مالياتي شركت‌ها

صاحب‌خبر -

گروه گوناگون| كشورها، براي تامين بودجه و هزينه‌هاي خود، راهكارهاي مختلفي دارند تا از آن طريق، گردش مالي را كنترل كرده و بتوانند در پروژه‌ها و خدمات‌رساني‌ها نقش بهتري ايفا كنند. ماليات و عوارض، يكي از پرداخت‌هاي الزامي و بلاعوض براي شهروندان است. در اين ميان محاسبه ماليات شركت‌ها، به صورت‌هاي مختلف انجام مي‌گيرد و شايد در هر كشوري رويه و رويكرد مختلفي را شاهد باشيم. در اين ميان، برخي گزارش‌هاي تازه به بررسي مقايسه نرخ ماليات بر درآمد شركت‌ها در كشورهاي مختلف پرداخته‌اند. براساس اين گزارش كه آخرين آمار به دست آمده از سال جاري ميلادي، يعني 2016 است، نرخ ماليات بر درآمد برخي شركت‌‌هاي OECD اعلام شده است.
همان‌طور كه اشاره شد، شرايط و ميزان تعيين نرخ ماليات بر درآمد شركت‌ها در كشورهاي مختلف متفاوت است. در كشورهاي معرفي شده در اين گزارش، ايالات‌متحده امريكا با 35درصد نرخ ماليات بر درآمد شركت‌ها، بالاترين رتبه را بين ساير كشورها دارد. طبق برخي گزارش‌هاي رسيده، ماليات بر درآمد شركت‌ها، يكي از روش‌هاي اصلي كسب درآمد براي دولت امريكاست. پس از آن، فرانسه با 34.4درصد و با كمي اختلاف با ايالات‌متحده، در رتبه دوم اين جدول قرار دارد. طبق آمارهاي رسيده، اين‌طور به‌نظر مي‌رسد كه در فرانسه، اين نرخ در سال‌هاي گذشته نوسان چنداني نداشته است. بعد از فرانسه، استراليا با 30درصد نرخ ماليات بر درآمد شركت‌ها، رتبه سوم را در اين آمار به خود اختصاص مي‌دهد. ايتاليا نيز با 27درصد نرخ ماليات بر درآمد شركت‌ها، چهارمين رتبه را در جدول دارد.
اسپانيا در سال2016، با 25درصد نرخ ماليات بر درآمد كشورها، به‌عنوان پنجمين كشور در اين آمار ارائه شده، قرار دارد. اين درحالي است كه پيش از اين، در گزارش‌هايي اعلام شده بود كه وزير دارايي اسپانيا، خواستار افزايش ميزان ماليات بر درآمد شركت‌هاي فعال اسپانيايي شده بود. به نظر او، در مقايسه با ديگر كشورهاي اروپايي، مالياتي كه شركت‌ها در اسپانيا پرداخت مي‌كنند بسيار اندك بوده و لازم است از طريق بازنگري در اعطاي برخي معافيت‌هاي مالياتي، اين وضعيت بهبود يابد. قرار بوده اين برنامه در نيمه اول سال2014 ميلادي اجرا شود. نرخ ماليات بر درآمد كشورها تا قبل از سال2014، رقم پايين‌تري نسبت به سال2016 بود كه شايد به‌ علت اجرايي شدن اصلاحات در نظام مالياتي اسپانيا باشد.
ايتاليا نيز در اين رده‌بندي با اختلاف كمي از اسپانيا، قرار دارد. نرخ ماليات در اين كشور، چيزي در حدود 27.5درصد است. اما ششمين كشور در اين رتبه‌بندي، ژاپن است كه با 24.3درصد، در ميانه اين جدول قرار گرفته است. بعد از آن كره‌شمالي با 22درصد نرخ ماليات، در رتبه ششم و تركيه با 20درصد نرخ ماليات بر درآمد شركت‌ها، در رتبه هفتم بين كشورها قرار دارد. هرچند كه گفته مي‌شود محدوده نرخ ماليات بر درآمد در تركيه، بين 15 تا 40درصد در نوسان است. در حقيقت اين نرخ به ميزان درآمد سالانه اين كشور بستگي دارد.
انگليس هم، با 20درصد نرخ ماليات بر درآمد شركت‌ها، در رتبه هشتم اين رده‌بندي قرار دارد. براساس گزارش‌هاي به دست آمده جرج آزبورن وزير دارايي سابق بريتانيا، كاهش نرخ ماليات شركت‌ها به 15درصد را در دستور كار اين كشور قرار داده بود. وي اين امر را به‌دليل حفظ سرمايه‌گذاري كسب‌وكارها در بريتانيا مي‌دانست. طبق پيش‌بيني‌هاي صورت‌ گرفته، ممكن است بعد از برگزيت، در اين كشور، نرخ ماليات بر درآمد كشورها، در سال2017، به 19درصد و در سال2020 به 17درصد كاهش يابد.
آلمان با 15.8درصد و كانادا با 15درصد نرخ ماليات بر درآمد شركت‌ها، به ترتيب در رتبه‌هاي نهم و دهم اين جدول قرار دارند.
در بين اين كشورها، ايرلند يكي از پايين‌ترين نرخ ماليات بر درآمد شركت‌ها را در سراسر جهان دارد. باتوجه به اعلام سازمان توسعه و همكاري‌هاي اقتصادي (OECD)، نرخ ماليات بر درآمد شركت‌ها در ايرلند 12.5درصد است و اين در مقايسه با ساير كشورها، نرخ بسيار كمي است.
اخد ماليات، نه تنها در اين كشورهاي معرفي شده، بلكه در بسياري از كشورهاي جهان امري قابل‌قبول است، همان‌طور كه پرداخت ماليات از سال‌ها پيش، با شيوه‌هايي متفاوت بين مردم سابقه داشته است. از آنجا كه شهروندان در كشورهاي مختلف، بر اثر افزايش آگاهي به اين نتيجه رسيده‌اند كه بخشي از درآمدشان، به‌دليل خدمات دولت به دولت تعلق دارد تا براي حفظ خود و آرامش مردم از آن بهره ببرد، قسمتي از درآمدشان، صرف مالياتي مي‌شود كه براي عمران و آبادي كشور هزينه مي‌شود و فرار از پرداخت آن جايز نيست. بر همين اساس هم بسياري از كشورهاي توسعه‌يافته بخش اعظم بودجه خود را با تكيه بر همين ماليات‌ها مي‌بندند؛ نكته‌يي كه بسياري كارشناسان درمورد كشورهاي نفت‌خيز نيز لازم و حياتي مي‌دانند چراكه اين كشورها بخش مهمي از بودجه خود را با اتكا به درآمدهاي نفتي درنظر مي‌گيرند.