به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، مشهد همواره میزبان زائران بسیاری است؛ به ویژه در ایام پیک که به دلیل تعطیلات حجم حضور زائران در این شهر افزایش می‌یابد.
بسیاری از این زائران از حمل و نقل درون‌شهری از جمله تاکسی، اتوبوس و قطار شهری استفاده می‌کنند اما آنچه که اهمیت دارد، توجه به نیازهای این زائران و البته مجاوران در مکان‌های مختلف شهر است.
یکی از مواردی که نه تنها در مشهد بلکه در کشوری اسلامی باید در اولویت ساخت و سازها قرار گیرد، نمازخانه است اما گاهی دیده می‌شود این موضوع یا در اولویت سازمان‌ها و نهادها نیست و یا اصلا به آن پرداخته نمی‌شود.
پنج‌شنبه،‌ 11 شهریورماه از ایستگاه قطار شهری در میدان شریعتی مشهد گذر می‌کردم؛ همزمان با وقت نماز به دنبال مکانی برای تجدید وضو و نمازخانه بودم اما در این ایستگاه نه خبری از سرویس بهداشتی بود و نه وضوخانه.

برای اینکه وقت را از دست ندهم و در زمان بعدی قطار در ایستگاه حاضر باشم، به دنبال نمازخانه رفتم، این بار با پاسخ مثبتی مواجه شدم و خود را برای اقامه نماز به نمازخانه رساندم.
اما وقتی نشانه‌هایی از نمازخانه را دیدم، گمان نمی‌کردم در پروژه‌ای که هزینه‌های میلیاردی برای آن صرف شده است، سهم نمازخانه از بودجه آن بسیار اندک باشد.

دو تکه فرش وسط اتاقکی چند متری خودنمایی می‌کرد و کف بقیه قسمت‌های این نمازخانه خالی از فرش و موکت بود؛ به دنبال مهر بودم که مهرها نیز بدون داشتن مکان مشخصی، در گوشه‌ای از نمازخانه رها شده بودند.
این ایستگاه در یکی از پرترددترین خیابان‌های مشهد واقع شده است که از یک طرف شاهد حضور زائران برای مراکز خرید، از طرفی برای بهره‌مندی از اماکن تفریحی و از سوی دیگر استفاده از مراکز درمانی است ولی نمازخانه آن گویا تنها برای چهار نفر راه‌اندازی شده است.

چندین سال از بهره‌برداری از خط یک قطار شهری مشهد می‌گذرد اما گویا توسط طراحان و مهندسان این طرح، مکانی برای نمازخانه در ایستگاه‌های آن دیده نشده است، حال این سؤال مطرح می‌شود که وقتی قرار است مشهد، در سال 2017 به عنوان پایتخت فرهنگ اسلامی میزبان شخصیت‌هایی از جهان اسلام باشد و گردشگری زیارت رونق بگیرد، آیا وجود چنین نمازخانه‌هایی زیبنده این عنوان است؟