ایسنا- اگرچه حداقل در ایران آمار دقیقی از میزان تولید زباله های الکترونیکی وجود ندارد، اما این گونه زباله ها از منابع مختلف خانگی، اداری، مجتمع های تجاری و کارخانه ها به وجود آمده و در دفع آنها با مشکل و عقب ماندگی هایی مواجه هستیم.

زباله های الکترونیک که در کشورهای مختلف تبدیل به نوعی دغدغه شده اند، علاوه بر تجهیزات از رده خارج الکترونیکی شامل تجهیزات و وسایل حرارتی، نوری، وسایل الکتریکی که در حمل و نقل به کار می روند، لامپ های برق و همچنین لامپ های کم مصرف و LED و وسایلی مانند تلفن همراه و تلویزیون می شوند. در این میان با توجه به اینکه در ساختار این گونه وسایل الکترونیکی فلزات سنگینی مانند آهن و قلع، نیکل و حتی طلا به کار رفته، پسماند و زباله این وسایل می تواند برای خاک، آب و همچنین سلامتی انسان مشکلات و مخاطرات متعددی را به همراه داشته باشد. گزارش های تحلیلی و پایش شاخص های مربوط به این بخش نشان می دهد که در سال گذشته میلادی (۲۰۱۴)، بالغ بر 41/8 میلیون تن پسماند الکترونیکی تولید شده است در حالی که تنها چهار میلیارد نفر از مردم جهان تحت پوشش قوانین ملی مرتبط با پسماند الکترونیکی هستند. آسیا بزرگ ترین قاره در تولید پسماند الکترونیکی در گروه های مختلف (لامپ، قطعات کوچک IT، صفحه تصویر، تجهیزات تبادل حرارتی، تجهیزات بزرگ و تجهیزات کوچک) به ازای هر نفر جمعیت است و آمارها نشان می دهد این قاره به طور میانگین به ازای هر نفر 3/7 کیلوگرم و در کل ۱۶ میلیون تن پسماند تولید کرده است. آمریکا و اروپا پا به پای هم پسماندسازی کرده و هر کدام به ترتیب 11/7 و 11/6 میلیون تن پسماند در سال ۲۰۱۴ تولید کرده اند. آفریقا هم با تولید میانگین 1/7 کیلوگرم پسماند به ازای هر نفر جمعیت، مجموعا 1/9 میلیون تن پسماند را تحویل داده است.