صاحب‌خبر - به گزارش پانا از شهرستانهای استان تهران ،اساس بانكداری جهان امروز، بر ربا و بهره استوار است و در كشورهای سرمایه داری و غیر سرمایه داری، بانكداری، یكی از منابع سرشار حكومت‏ها و بخش خصوصی به شمار می‏رود. بدیهی است این نظام، كه در حقیقت شكل تكامل یافته و پرسودترِ نزول خواری است، با احكام عالیه اسلام در تضاد كامل قرار دارد و به همین سبب، فكر ایجاد نظام بانكی بر مبنای اسلام، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تبدیل به عمل گردید. در دی ماه سال 1358، با اعلام برقراری حداقل سود تضمین شده به جای بهره سپرده‏ها، و كارمزد به جای بهره وام‏ها و اعتبارات مورد مصرف بانك‏ها، عنوان شد كه بانك‏ها اسلامی شده‏اند، ولی با عنایت به فقه پربار اسلام و احكام مربوط به معاملات اسلامی، این تغییرات جزیی، نمی‏توانست به عنوان بانكداری اسلامی مورد قبول مردم باشد. سرانجام قانون مربوط به عملیات بانكی بدون ربا توسط متخصصان آگاه به مسائل شرعی تقدیم مجلس شد و در دهم شهریور سال 1362 به تصویب رسید. شایان ذکر است ،این قانون و دستورالعمل‏های اجرایی مربوط به آن پس از تصویب هیئت وزیران و شورای پول و اعتبار، به بانك‏های سراسر كشور ابلاغ شد و به این ترتیب، نظام بانكداری بدون ربا، از اول فروردین 1363، توسط بانك‏های كشور به اجرا گذاشته شد. همچنین این قانون، ضمن تاكید بر حذف ربا حداقل سود تضمین شده و كار مزد ثابت، نظر به حذف بهره از سپرده‏های قرض‏ الحسنه و جاری و اعطای جوایز غیرثابت نقدی یا جنسی برای این گونه سپرده ‏ها و همچنین مشاركت در سپرده‏ های مدت‏ دار، در اشكال مختلف مضاربه، اجاره به شرط تملیك، معاملات اقساطی، سرمایه‏گذاری مستقیم و جعاله و... دارد.∎​