
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری میزان، فدراسیونهای ورزشی پایه و اساس ورزش حرفهای هستند به گونهای که پسرفت و پیشرفت رشتههای ورزشی در گروه عملکرد این فدراسیونها است.
در حال حاضر 50 فدراسیون ورزشی در کشورمان وجود دارد و با این که روسای این فدراسیونها توسط اعضای مجمع انتخاب می شوند اما بدون شک موفقیت یا عدم موفقیت آنها ارتباط مستقیمی با عملکرد وزیر ورزش دارد. در این گزارش به بررسی عملکرد وزیر ورزش و جوانان در حوزه فدراسیونها پرداخته ایم که در ادامه میخوانید.
سیر صعودی تعداد فدراسیونهای ناکام
از آن روزی که گودرزی هدایت وزارت ورزش و جوانان را بر عهده گرفت تعداد فدراسیونهایی که زمانی جزو فدراسیونهای موفق بودند اما به سمت ناکامی پیش رفتند بیشتر شده است. اگر بخواهیم از فدراسیونهای ناموفق یاد کنیم میتوان به فداراسیونهای بسکتبال، بوکس، هندبال و تکواندو اشاره کرد که به هر یک از آنها نگاهی گذرا داشتهایم.
فدراسیون بسکتبال که زمانی یکی از فدراسیونهای موفق محسوب میشد در حال حاضر با انبوهی از ناکامیها باعث یاس و ناامیدی اهالی بسکتبال شده است. در این میان مشکلاتی که باعث زمینگیر شدن بسکتبال ایران شده است را میتوان در عدم وجود زیرساختهای مناسب برای این رشته ورزشی و همچنین حضور مدیری که چندان مقبولیتی نزد اهالی بسکتبال ندارد را دانست. مشحون که یکی از باسابقهترین روسای فدراسیونهای ورزشی است 14 سال است که این پست را بر عهده دارد. تیم ملی بسکتبال نه تنها نتوانست قهرمانی بازیهای آسیا و جام ملتهای آسیا را کسب کند که در کسب سهمیه المپیک هم ناکام ماند. هر چند قهرمانی تیم بسکتبال جوانان ایران در مسابقات قهرمانی آسیا نقطه امیدی را در بسکتبال کشورمان به وجود آورد.
فدراسیون بوکس هم شرایطی شبیه فدراسیون بسکتبال دارد. رئیس فدراسیون بوکس در حالی تصمیمی برای کنارهگیری از مسئولیتش ندارد که از سال 1368 رئیس فدراسیون بوکس بوده و خودش را به نوعی ناجی و مالک بوکس ایران میداند. در حالی که حضور بوکس کشورمان در المپیک ریو تنها در یک مسابقه خلاصه شد که آن هم حاشیههای زیادی را به دنبال داشت.
چندی پیش رئیس فدراسیون هندبال به بهانه بیماری از سمتش استعفا داد تا اوضاع این فدراسیون بغرنجتر شود. زیرا هندبال در طول چند سال اخیر در بیشتر رویدادهای این رشته ناموفق بوده که آخرین مورد آن تیم هندبال جوانان ایران است در مسابقات قهرمانی آسیا عملکرد بسیار ضعیفی داشت و حذف شد. با توجه به استعفای مهدوی و حضور نیروهای ناکارآمد در فدراسیون هندبال انتظار میرود اوضاع این فدراسیون بغرنجتر شود.
یکی از رشتههای ورزشی که در طول چند دوره اخیر المپیک توانسته برای ورزش ایران آبروداری کند تکواندو بوده است. اما این رشته ورزشی هم به دلیل تصمیمات اشتباه رئیسش دچا افت شده و نتایجی که تکواندوکاران کشورمان در المپیک ریو کسب کردند مصداق همین مطلب است. با این حال وزیر ورزش چندی پیش اعلام کرد که واکنشی در این باره نخواهد داشت و اعضای مجمع فدراسیون تکواندو باید در این باره تصمیمگیری کنند.
همانطور که عنوان شد این چهار فدراسیون تنها نمونههایی از فدراسیونهای ناموفق ورزش کشورمان هستند و تعداد این فدراسیونها بسیار بیشتر است. آنچه مسلم است در سوءمدیریت این فدراسیونها ردپای وزارت ورزش دیده می شود که در ابعاد مختلف باعث عملکرد ضعیف آنها شده است.
فدراسیونهای موفق کدامند؟
در این بین فدراسیونهایی بودند که توانستند عملکرد نسبتا موفقی داشته باشند. فدراسیون تیراندازی با کمترین امکانات در المپیک ریو عملکرد نسبتا خوبی داشت و حضور دو تیرانداز در مرحله فینال این رقابتها می تواند مهر تاییدی بر عملکرد موفق این فدراسیون باشد. فدراسیون والیبال هم در طول چند سال اخیر موفقیتهای زیادی را برای ورزش کشورمان کسب کرده است و در میادین بینالمللی درخشان ظاهر شده است. بین فدراسیونها رزمی هم موفقیتهایی کسب شده که دلیل این موفقیتها بیشتر از هر چیز به دلیل استقبال مردم از رشتههای ورزشی بوده است.
ضمن اینکه موفقیت این فدراسیونها از سالیان گذشته و پیش از حضور گودرزی در وزارت ورزش شکل گرفته و نمیتوان تمام این موفقیتها را به دلیل عملکرد وزیر ورزش دانست.
از روسای دوشغله و بازنشسته تا مدیران دوتابعیتی و دارای گرینکارت
درصد قابل توجهی از روسای فدراسیونهای ورزشی دوشغله یا بازنشسته هستند و فعالیت آنها به عنوان رئیس فدراسیون خلاف قانون است. هرچند در ابتدای حضور گودرزی در وزارت ورزش، تلاش کرد تعدادی از روسای فدراسیونهایی که با او همراه نبودند را به بهانه دوشغله بودن و بازنشستگی کنار بگذارد و تا حدودی هم در این زمینه موفق شد اما هنوز تعداد زیادی از روسای فدراسیونها چنین مشکلی را دارند.
به طور مثال محمود مشحون بازنشسته آموزش و پرورش، بهرام شفیع بازنشسته صداوسیما و ابوالحسن مهدوی بازنشسته تربیت بدنی هستند. البته تعداد این فدراسیونها بسیار بیشتر است.
کنار این مسئله باید به حضور دوملیتیها و افرادی که دارای گرین کارت هستند و در فدراسیونهای ورزشی حضور دارند هم اشاره کرد. مشحون یکی از کسانی بود که گرینکارتش رسانهای شد و نایبرئیس فدراسیون هندبال هم دوتابعیتی بود که به دلیل فشار رسانهها برکنار شد. مشخص نیست چرا وزارت ورزش و جوانان مقابل دوشغلهها، بازنشستهها، دوتابعیتیها و افراد دارای گرینکارت هیچ برخوردی نمیکند چرا که این مسئله در دراز مدت میتواند باعث لطمه خوردن ورزش کشور شود هر چند تا الان هم ضررهای جبرانناپذیری متوجه ورزش کشور شده است.
وزیری که با فساد مبارزه کرد
البته نباید از این مسئله ساده گذشت که گودرزی از زمان حضورش در وزارت ورزش تمام تلاش خود را انجام داده که به صورت جدی با فساد در ورزش ایران مبارزه کند و در خیلی از موارد هم موفق بوده است. البته انتظار میرفت که وزیر ورزش و جوانان به تشکیل دادسرای ورزش کمک کند که هنوز این کار را انجام نداده است.
انتهای پیام/
در حال حاضر 50 فدراسیون ورزشی در کشورمان وجود دارد و با این که روسای این فدراسیونها توسط اعضای مجمع انتخاب می شوند اما بدون شک موفقیت یا عدم موفقیت آنها ارتباط مستقیمی با عملکرد وزیر ورزش دارد. در این گزارش به بررسی عملکرد وزیر ورزش و جوانان در حوزه فدراسیونها پرداخته ایم که در ادامه میخوانید.
سیر صعودی تعداد فدراسیونهای ناکام
از آن روزی که گودرزی هدایت وزارت ورزش و جوانان را بر عهده گرفت تعداد فدراسیونهایی که زمانی جزو فدراسیونهای موفق بودند اما به سمت ناکامی پیش رفتند بیشتر شده است. اگر بخواهیم از فدراسیونهای ناموفق یاد کنیم میتوان به فداراسیونهای بسکتبال، بوکس، هندبال و تکواندو اشاره کرد که به هر یک از آنها نگاهی گذرا داشتهایم.
فدراسیون بسکتبال که زمانی یکی از فدراسیونهای موفق محسوب میشد در حال حاضر با انبوهی از ناکامیها باعث یاس و ناامیدی اهالی بسکتبال شده است. در این میان مشکلاتی که باعث زمینگیر شدن بسکتبال ایران شده است را میتوان در عدم وجود زیرساختهای مناسب برای این رشته ورزشی و همچنین حضور مدیری که چندان مقبولیتی نزد اهالی بسکتبال ندارد را دانست. مشحون که یکی از باسابقهترین روسای فدراسیونهای ورزشی است 14 سال است که این پست را بر عهده دارد. تیم ملی بسکتبال نه تنها نتوانست قهرمانی بازیهای آسیا و جام ملتهای آسیا را کسب کند که در کسب سهمیه المپیک هم ناکام ماند. هر چند قهرمانی تیم بسکتبال جوانان ایران در مسابقات قهرمانی آسیا نقطه امیدی را در بسکتبال کشورمان به وجود آورد.
فدراسیون بوکس هم شرایطی شبیه فدراسیون بسکتبال دارد. رئیس فدراسیون بوکس در حالی تصمیمی برای کنارهگیری از مسئولیتش ندارد که از سال 1368 رئیس فدراسیون بوکس بوده و خودش را به نوعی ناجی و مالک بوکس ایران میداند. در حالی که حضور بوکس کشورمان در المپیک ریو تنها در یک مسابقه خلاصه شد که آن هم حاشیههای زیادی را به دنبال داشت.
چندی پیش رئیس فدراسیون هندبال به بهانه بیماری از سمتش استعفا داد تا اوضاع این فدراسیون بغرنجتر شود. زیرا هندبال در طول چند سال اخیر در بیشتر رویدادهای این رشته ناموفق بوده که آخرین مورد آن تیم هندبال جوانان ایران است در مسابقات قهرمانی آسیا عملکرد بسیار ضعیفی داشت و حذف شد. با توجه به استعفای مهدوی و حضور نیروهای ناکارآمد در فدراسیون هندبال انتظار میرود اوضاع این فدراسیون بغرنجتر شود.
یکی از رشتههای ورزشی که در طول چند دوره اخیر المپیک توانسته برای ورزش ایران آبروداری کند تکواندو بوده است. اما این رشته ورزشی هم به دلیل تصمیمات اشتباه رئیسش دچا افت شده و نتایجی که تکواندوکاران کشورمان در المپیک ریو کسب کردند مصداق همین مطلب است. با این حال وزیر ورزش چندی پیش اعلام کرد که واکنشی در این باره نخواهد داشت و اعضای مجمع فدراسیون تکواندو باید در این باره تصمیمگیری کنند.
همانطور که عنوان شد این چهار فدراسیون تنها نمونههایی از فدراسیونهای ناموفق ورزش کشورمان هستند و تعداد این فدراسیونها بسیار بیشتر است. آنچه مسلم است در سوءمدیریت این فدراسیونها ردپای وزارت ورزش دیده می شود که در ابعاد مختلف باعث عملکرد ضعیف آنها شده است.
فدراسیونهای موفق کدامند؟
در این بین فدراسیونهایی بودند که توانستند عملکرد نسبتا موفقی داشته باشند. فدراسیون تیراندازی با کمترین امکانات در المپیک ریو عملکرد نسبتا خوبی داشت و حضور دو تیرانداز در مرحله فینال این رقابتها می تواند مهر تاییدی بر عملکرد موفق این فدراسیون باشد. فدراسیون والیبال هم در طول چند سال اخیر موفقیتهای زیادی را برای ورزش کشورمان کسب کرده است و در میادین بینالمللی درخشان ظاهر شده است. بین فدراسیونها رزمی هم موفقیتهایی کسب شده که دلیل این موفقیتها بیشتر از هر چیز به دلیل استقبال مردم از رشتههای ورزشی بوده است.
ضمن اینکه موفقیت این فدراسیونها از سالیان گذشته و پیش از حضور گودرزی در وزارت ورزش شکل گرفته و نمیتوان تمام این موفقیتها را به دلیل عملکرد وزیر ورزش دانست.
از روسای دوشغله و بازنشسته تا مدیران دوتابعیتی و دارای گرینکارت
درصد قابل توجهی از روسای فدراسیونهای ورزشی دوشغله یا بازنشسته هستند و فعالیت آنها به عنوان رئیس فدراسیون خلاف قانون است. هرچند در ابتدای حضور گودرزی در وزارت ورزش، تلاش کرد تعدادی از روسای فدراسیونهایی که با او همراه نبودند را به بهانه دوشغله بودن و بازنشستگی کنار بگذارد و تا حدودی هم در این زمینه موفق شد اما هنوز تعداد زیادی از روسای فدراسیونها چنین مشکلی را دارند.
به طور مثال محمود مشحون بازنشسته آموزش و پرورش، بهرام شفیع بازنشسته صداوسیما و ابوالحسن مهدوی بازنشسته تربیت بدنی هستند. البته تعداد این فدراسیونها بسیار بیشتر است.
کنار این مسئله باید به حضور دوملیتیها و افرادی که دارای گرین کارت هستند و در فدراسیونهای ورزشی حضور دارند هم اشاره کرد. مشحون یکی از کسانی بود که گرینکارتش رسانهای شد و نایبرئیس فدراسیون هندبال هم دوتابعیتی بود که به دلیل فشار رسانهها برکنار شد. مشخص نیست چرا وزارت ورزش و جوانان مقابل دوشغلهها، بازنشستهها، دوتابعیتیها و افراد دارای گرینکارت هیچ برخوردی نمیکند چرا که این مسئله در دراز مدت میتواند باعث لطمه خوردن ورزش کشور شود هر چند تا الان هم ضررهای جبرانناپذیری متوجه ورزش کشور شده است.
وزیری که با فساد مبارزه کرد
البته نباید از این مسئله ساده گذشت که گودرزی از زمان حضورش در وزارت ورزش تمام تلاش خود را انجام داده که به صورت جدی با فساد در ورزش ایران مبارزه کند و در خیلی از موارد هم موفق بوده است. البته انتظار میرفت که وزیر ورزش و جوانان به تشکیل دادسرای ورزش کمک کند که هنوز این کار را انجام نداده است.
انتهای پیام/