«پس از آنکه بحث ملي داغي در سوئد درباره لزوم ورود اين کشور به شراکت نظامي با ائتلاف ناتو به جريان افتاد مقامات استکهلم به طور ناگهاني با مشکلي لاينحل مواجه شدند: اين مشکل چيزي نبود جز به راه افتادن سيلي از اطلاعات تحريف شده و آشکارا دروغين در شبکه‌هاي اجتماعي که هدفشان ايجاد سردرگمي در ميان مردم درباره اين مساله بود.»

به گزارش ايسنا، روزنامه نيويورک تايمز آمريکا در تحليلي درباره آنچه که «کمپين دروغ پراکني روسيه عليه جهان غرب» ناميده، مي‌نويسد:

«ادعاهايي که درباره ناتو در سوئد بالا گرفتند زنگ خطر را به صدا در آوردند. از جمله اين ادعاها اين بودند: «اگر سوئد به عنوان يک کشور غيرعضو در ناتو اين توافق را امضا کند ائتلاف ناتو به انبار کردن سلاح‌هاي هسته‌اي مخفي در خاک سوئد خواهد پرداخت؛ ناتو مي‌تواند بدون موافقت دولت سوئد از خاک اين کشور به روسيه حمله کند؛ سربازان ناتو در سوئد از تعقيب قضايي مصونيت داشته و مي‌توانند بدون نگراني از مجازات کيفري به زنان سوئدي تجاوز کنند.»

همه اين اطلاعات دروغين بودند اما دامنه اين دروغ پراکني‌ها حتي به رسانه‌هاي خبري سنتي نيز رسيد و پيتر هولتکويست، وزير دفاع سوئد تلاش کرد تا در جريان سخنراني‌هايي که براي دفاع از توافق کشورش با ناتو برگزار کرد به سوالاتي که درباره اين گزارش‌هاي دروغين مطرح مي‌شدند پاسخ دهد. مارينت نيه رادبو، سخنگوي هولتکويست گفت: مردم به چنين گزارش‌هايي عادت نداشتند و از شنيدن آنها ترسيده و سوال مي‌کردند کدام يک را مي‌توان باور کرد و کدام يک از آنها را نبايد باور کرد؟ مقامات سوئد همانطور که در چنين مواردي اغلب اتفاق افتاده نتوانستند هرگز سرچشمه اين گزارش‌هاي دروغين را مشخص کنند اما به گفته چندين تن از تحليل‌گران و کارشناسان در سازمان‌هاي اطلاعاتي اروپا و آمريکا، انگشت تقصير را بايد به سمت روسيه نشانه گرفت چرا که به گفته آنها جلوگيري از گسترش ناتو سنگ بناي سياست خارجي ولاديمير پوتين، رئيس جمهوري روسيه که در سال 2008 عمدتا براي خنثي کردن چنين امکاني به گرجستان حمله کرد، بوده است.