به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ جشنواره بین‌المللی فیلم «مقاومت» در سه دوره اخیر با درک نیازهای منطقه‌ای و بین‌المللی و با توجه به ظرفیت‌ها و کارکردهای بی‌بدیل سینما در تبادلات فرهنگی و اجتماعی دنیای معاصر حرکتی را آغاز کرد که اگرچه قدری مغفول مانده و در دید رسانه‌ها قرار نگرفته است ولی نمی‌توان ارزش، اهمیت، هدف گذاری درست، آینده ‌نگری و دوراندیشی نهفته در این اقدام را نادیده گرفت.

انقلاب اسلامی به رغم اینکه انقلابی گفتمان‌ساز و جریان‌ساز در حوزه فرهنگ بوده است و مدل جدیدی از الگوی تمدنی و پیشرفت مبتنی بر معنویت و انسانیت و عدالت را در جهان نابرابر و مملو از ظلم، زیاده‌خواهی و استکبار بنا گذاشت ولی متاسفانه این ویژگی جوهری و هویتی انقلاب کمتر مورد توجه قرار گرفته است. اگرچه فضاسازی‌های گسترده و مسموم و بمباران‌های خبری و تشویش افکار عمومی جهانی در تعریف مخدوش چهره انقلاب اسلامی بی‌اثر نبوده است با این حال گفتمان انقلاب اسلامی و نگاه فرهنگی و اجتماعی آن بر سپهر سیاسی دنیای امروز، تاثیرش را گذاشته است. جنبش نوینی که امروزه در جای جای منطقه روییده‌اند و حرکت‌های چالشی و اعتراضی ملت‌ها در برابر قدرت‌های جهانی و نظام سلطه و دیکتاتوری‌های منطقه و جهان گویای این تاثیرگذاری و الهام گیری از انقلابی است که به اذعان همگان ادبیات و قاموس جدیدی را در عرصه سیاست رقم زد و تاریخ تازه‌ای را ورق زد.

اما کارشناسان، صاحب نظران و تحلیل‌گران بر این اعتقاد هستند که جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی به موازات جبهه‌های سیاسی و نظامی رشد پیدا نکرده و نگاهی به عملکرد سیاستگذاران فرهنگی و مدیران دولت‌ها نشان می‌دهد متاسفانه اساسا در این عرصه دیپلماسی روشن و هدفمندی برای کوتاه مدت یا بلندمدت طراحی و تدوین نشده است تا جایی که به رغم برخورداری کشور از ظرفیت‌های عظیم فرهنگی و هنری، غنا و قدرت سینما با توجه به مشترکات فرهنگی، تاریخی، آیینی و آرمانی درصد کوچکی از این حجم عظیم محصولات تولیدی در سه و چهار دهه اخیر حتی در نزدیکترین کشورهای همجوار و همسایه که اشتراکات گوناگون با آنها داریم هم عرضه درستی نشده است.

بی تردید، یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها و خلاءها در این حوزه فقدان دیپلماسی فرهنگی و نگاه استراتژیک است. جشنواره بین المللی فیلم «مقاومت» در این زمینه با اینکه حرکتی را خیلی دیر آغاز کرده اما کارنامه نسبتا قابل ملاحظه‌ای را فراهم ساخته است که باید به فال نیک گرفت. این جشنواره با همه محدودیت‌های منابع و امکانات توانسته آثاری از سینمای دفاع مقدس و مقاومت ایران را در ۴۷ کشور دنیا به نمایش درآورد.

شکی نیست که باید به موازات گسترش جبهه سیاسی، جبهه فرهنگی و سینمایی مقاومت نیز گسترش پیدا کند. متاسفانه تاکنون در این زمینه کارهای زیربنایی و راهبردی صورت نگرفته است. امروز سینما به دلیل ماهیت تاثیرگذار و جریان‌سازش، ابزار مهمی برای انتقال پیام انقلاب اسلامی و مظلومیت ملت ایران در دوران دفاع مقدس است و لازم است با برنامه‌ریزی و بهره‌گیری از این ابزار نسبت به شناسایی این مقطع از تاریخ معاصر و پیام و محتوای انقلاب و اساسا فرهنگ مقاومت تلاش کرد. نکته جالب اینجاست که نمایش فیلم‌های مقاومت در کشورهای مختلف از جمله در روسیه، قزاقستان، هند، ترکیه، لبنان، سوریه، کنیا مورد استقبال مردم این کشورها قرار گرفت.

طبیعی است که نمایش این فیلم‌ها در واقع دارای کارکرد دوگانه است؛ نخست اینکه ظرفیتی را فراهم می‌کند تا سینمای ایران بیشتر شناحته شود و دیگر اینکه نمایش این آثار به نوعی روشنگری در زمینه دفاع مقدس و مقاومت است تا آنان بدانند که در هشت سال دفاع مقدس و متن جبهه‌های مقاومت در سوریه، عراق، فلسطین، یمن و ...  چه می‌گذرد. بسیاری از مردم این کشورها به دلیل اخبار غلط و تبلیغات دروغینی که رسانه‌های نظام سلطه در مورد جنگ ایران و عراق یا واقعیت‌های منطقه منتشر می‌کنند از حقیقت بی‌خبرند.

هفته‌های فیلم «مقاومت» در دیگر کشورها فضای مناسبی را برای اطلاع رسانی درست و واقعی از انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی و مفهوم واقعی مقاومت فراهم می‌سازد و حرکتی راهبردی تلقی می‌شود. در دنیای پرترافیک رسانه‌ای که کمپانی‌های عظیم و غول‌های رسانه‌ای رقابت سخت و فشرده‌ای دارند نباید دست روی دست گذاشت. متأسفانه احساس می‌شود تاکنون در این حوزه به ویژه در عرصه سینمای بین‌الملل کم‌کاری صورت گرفته است.

مسلما، برگزاری هفته‌های فیلم «مقاومت» در دیگر کشورها همراه با فرصت‌های مکمل است. نشست‌های نقد، جلسات پرسش و پاسخ و میزگردهای تحلیلی و هم‌نشینی با اساتید، هنرمندان و دانشجویان و همه این ها، ظرفیت بالفعلی را شکل می‌دهند که به نفع فرهنگ و سینمای ایران است. ایجاد هرگونه فرصتی برای گسترش و انعکاس فرهنگ و گفتمان انقلاب اسلامی در دیگر کشورها بدون تردید می‌تواند یکی از ظرفیت‌های مناسب برای گسترش و انعکاس پیام انقلاب اسلامی از یکسو و معرفی ارزش‌ها و زیبایی‌های سینمای ایران از سوی دیگر باشد و هفته‌های فیلم ایران در خارج از کشور، می‌تواند فرصت و ابزار مناسبی برای معرفی و تبلیغ فرهنگ و هویت ایرانی و همچنین گفتمان و آرمان‌های انقلاب باشد.