جلیل رسولی، استاد خوشنویس در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) درباره بحث ولنگاری فرهنگی در عرصه خوشنویسی اظهار کرد: ولنگاری فرهنگی در تمامی عرصه‌ها وجود دارد، برای همین خوشنویسی نیز ممکن است دستخوش چنین معضلاتی شود که من از آنها به عنوان میکروب یاد می‌کنم. این مطلب را گفتم تا تاکید کنم، خوشنویسی دارای حرمتی است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت، اتفاقی که در این دوران به نوعی رخ می‌دهد. 

وی افزود: به شخصه وقتی می‌خواهم خوشنویسی کنم، حتماً وضو می‌گیرم، چون کارم با کلام خدا پیوند خورده است؛ البته متاسفم که بگویم، برخی خوشنویسان از این هنر استفاده نامناسب و ابزاری می‌برند، تنها به این دلیل که پول بیشتری به جیب بزنند. من این اتفاق را گواه بارزی از ولنگاری فرهنگی در عرصه خوشنویسی می‌دانم. 

این خوشنویس اظهار کرد: افسوس بزرگتر آنجاست که برخی مواقع این تصویرگری تا به آنجا پیش رفته که گرایشات غیر اخلاقی نیز اختلاط پیدا کرده است، به نحوی که آسیب آن نه تنها به خوشنویسی، بلکه به کل عرصه هنر تعمیم پیدا می‌کند. مطلب دیگر که به نظر من بخشی از ولنگاری فرهنگی است به بحث خوشنویسی کامپیوتری مختص می‌شود؛ یعنی به واسطه خطوطی که نه روح دارد و نه ذوق، از ارزش‌های فنی خوشنویسی کاسته می‌شود. 

وی در پاسخ به این سوال که برای مقابله با ولنگاری فرهنگی چه کاری می‌توان انجام داد، گفت: به نظرم در این حوزه اقدامات قهری جوابگو نیست، بلکه باید با فرهنگسازی جریانی به وجود آورد که اتفاقات بی‌ارزش در هنر این مرز و بوم جایگاهی نداشته باشد. این اتفاق را می‌توان با برگزاری همایش‌ها به خوبی در بین جوانان تبیین کرد، چون معتقدم مرکز حملات در هجمه‌های اینچنینی (ولنگاری فرهنگی) جوانان هستند. 

این استاد خوشنویس در انتهای سخنانش تاکید کرد: معتقدم نقش حمایتی دولت از هنرمندان و جریان‌های متعهد در هنر به ویژه خوشنویسی این امکان را فراهم می‌آورد تا جریان‌های انحرافی فرصت رشد و نمو نداشته باشد، در صورتی که اگر هنر متعهد‌ با بی‌توجهی مواجه می‌شود، معمولاً جریان‌های انحرافی رشد می‌کنند.