
اما از طرفي نبايد زحمات فدراسيون را هم در دو دهه گذشته ناديده گرفت، در اين سالها با مديريت فدراسيون، قهرمانان زيادي مانند هادي ساعي، يوسف كرمي و مجيد افلاكي به جامعه ورزش معرفي شدهاند و افتخارات زيادي را براي كشورمان در المپيك و جهاني كسب كردهاند. به همين خاطر بايد همه اينها در كنار هم مورد بررسي قرار بگيرد تا به اين برسيم كه چرا براي تكواندو چنين نتايجي در المپيك ريو رقم خورد و از نقد تمام دلسوزان اين رشته كه بدون هيچگونه جبههگيري انتقادشان را مطرح ميكنند، استقبال كرد. بيان انتقادات بايد منصفانه و به دور از افراط و تفريط باشد اما متأسفانه درباره انتقادات و حملاتي كه اين روزها عليه فدراسيون تكواندو و آقاي پولادگر شكل گرفته، به نظر ميرسد نوعي انتقامگيري مستتر باشد و برخي در حال بيان صحبتهايي كينهجويانه عليه مديريت فدراسيون هستند.
بهطور قطع از رئيس فدراسيون گرفته تا همه مليپوشان بيشتر از بقيه از نتايجي كه رقم خورده، ناراحتند و زجر ميكشند و در اين شرايط اگر يك منتقد صحبتي را بر زبان ميآورد، خدا را هم در نظر بگيرد. همانطور كه سجادي، معاون وزارت ورزش عنوان كردند نتايج رشتههايي مانند تكواندو بايد موشكافي و ريشهيابي شود و اين تنها با يك نقد منصفانه و با در نظر گرفتن همه جوانب قابل بررسي است. فدراسيون تكواندوهم بايد ظرفيت نقدپذيرياش را بالا ببرد و قهرمانان و پيشكسوتان اين رشته هم با نقدهايي كه از جاده انصاف خارج نشود، كمك كنند، تكواندو افتخارات گذشته را تكرار كند.