فدراسیون تکواندو با چهار ورزشکار در المپیک هدف بیشتر حملات منتقدان است یا کشتی فرنگی که نتوانست نتایج دوره گذشته را تکرار کند؟ با توجه به انتظاراتی که از این رشتهها در ادوار المپیک وجود دارد طبیعی است بیشتر در چشم باشند، اما آیا عملکرد ناموفق تیروکمان باید در رگبار حملات به تکواندو و کشتی فرنگی فراموش شود؟
فدراسیون تیروکمان با ریاست شجاعی با افت فاحش به نسبت چهار سال پیش از تجربیات قبلی چه بهرهای برد و چرا اصلا در ریو نماینده نداشت؟ چرا تنها نماینده این فدراسیون، از فدراسیون ورزش جانبازان و معلولان بود؟ نعمتی در پارالمپیک لندن هم حضور داشت و توانست نخستین مدال خوشرنگ تاریخ این بازیها را برای زنان ایران کسب کند. نمیتوان گفت پرچمدار کاروان ورزشی ایران نیز محصول فدراسیون محمدعلی شجاعی است.
چرا بوکس با ناطق نوری که 26 سال در فدراسیون سابقه ریاست دارد تنها یک سهمیه داشت و آن هم در مبارزه نخست حذف شد؟ کاروان ورزش ایران به این دو رشته امید داشت، اما هیچ کدام نتوانستند انتظارات را برآورده کنند. اگر تکواندو و کشتی با ورزشکاران خود غیر از المپیک در مسابقههای جهانی و آسیایی موفقیتهایی را به دست آورده بودند بوکس در یک سال گذشته در هیچ مسابقهای موفق نبود.
ناکامان پیش از المپیک
یکی از فدراسیونهای دیگر که در راه رسیدن به المپیک ناکام ماندند، فدراسیون بسکتبال است. این فدراسیون، المپیک 2012 لندن را نیز از دست داده بود در صورتی که بعد از المپیک 2008 که محمود مشحون رئیس فدراسیون نسل باتجربهای در اختیار داشت، خیلیها بسکتبال ایران را مستحق حضور در بازیهای لندن و ریو میدانستند.
بسکتبال در بازیهای گزینشی المپیک سال 94 فرصت بسیار خوبی را در رده آسیایی از دست داد. تیم ملی هندبال ایران در فینال انتخابی المپیک مقابل تیم چند ملیتی قطر شکست خورد تا بخت حضور در ریو را به صورت مستقیم از دست بدهد. هندبال ایران در رقابتهای انتخابی المپیک هم موفق به کسب سهمیه نشد و مقابل تیمهایی مثل اسلوونی، اسپانیا و سوئد شکست خورد و از صعود به المپیک ناکام ماند. هندبال در رقابتهای قهرمانی آسیا هم نتوانست سهمیه جهانی بگیرد. شاید حضور فوتبال در المپیک یکی از بزرگترین آرزوهای ورزش ایران باشد، که در این دوره هم محقق نشد و تیم زیر 23 سال ایران در انتخابی المپیک 2016 ریو سهمیه المپیک نگرفت.
این رشتههای ورزشی پشت نقدهای این روزهای ورزش ایران سنگر گرفته و پنهان شدهاند در صورتی که باید کارنامه چهار ساله ورزش ایران با حضور همه فدراسیونهای المپیکی و غیرالمپیکی نقد شود تا شناخت ضعفها و کاستیها به برنامهریزی آینده ورزش ایران کمک کند.
محمد رضاپور
ورزش