جهان نیوز - مهدی بختیاری: عملیات‌های نظامی وعده صادق ۱ و ۲، اگرچه هر دو در راستای حمله به مواضع رژیم صهیونیستی طراحی و اجرا شدند، در نوع تجهیزات و شیوه‌های تاکتیکی، تفاوت‌هایی برجسته داشتند که شایسته بررسی دقیق‌تر هستند. در این میان، زمزمه‌های عملیات وعده صادق۳، گستره‌ای از احتمالات و سناریوها را در برابر ناظران نظامی و سیاسی گشوده است.
نخستین عملیات وعده صادق، برای جمهوری اسلامی ایران حکم یک ارزیابی کلان نظامی را داشت. در این عملیات، ایران با بهره‌گیری همزمان از پهپادها، موشک‌های کروز و بالستیک، تلاش کرد سامانه‌های پیشرفته دفاعی اسرائیل ازجمله سیستم‌های پدافندی ساخت آمریکا و اروپا را در میدان واقعی آزمون کند. هدف از این اقدام، سنجش تاب‌آوری سامانه‌هایی بود که رژیم صهیونیستی پس از جنگ ۳۳روزه لبنان در سال۲۰۰۶، برای تقویت آنها هزینه‌های گزافی پرداخت کرده بود. در این عملیات، شاهد یک طراحی نظامی چندلایه بودیم که طی آن، کمک‌های خارجی آمریکا، انگلیس و حتی فرانسه نیز نتوانست مانع از نمایش توانمندی ایران در عبور از خطوط قرمز دفاعی صهیونیست‌ها شود.
در دومین عملیات، ایران با تغییر راهبرد، تنها از موشک‌های بالستیک پیشرفته استفاده کرد. این بار، موشک‌های هایپرسونیک «فتاح» به میدان آمدند و نتایج شگفت‌انگیزی به ثبت رسید. آمارها حاکی از آن است که از ۲۰۰موشک شلیک‌شده به اراضی اشغالی، ۱۸۰موشک به اهداف تعیین‌شده برخورد کردند. این میزان دقت و موفقیت در عملیات، سامانه‌های دفاعی اسرائیل مانند «پیکان» را به چالش جدی کشید و ناکارآمدی آنها را به‌وضوح آشکار ساخت. در پی این شکست، رژیم صهیونیستی ناچار شد برای جبران ناتوانی‌های پدافندی خود، به سامانه «تاد» آمریکایی متوسل شود؛ اقدامی که خود نشان‌دهنده عمق نگرانی و اضطراب از قدرت نظامی ایران است.
اکنون، در آستانه عملیات وعده صادق۳، تحلیل‌ها بر محور ۲تغییر عمده متمرکز است. در عملیات‌های پیشین، تمرکز ایران بیشتر بر مراکز نظامی رژیم صهیونیستی بود و از حمله به زیرساخت‌های شهری و اقتصادی اسرائیل خودداری شد، اما در عملیات پیش‌رو، احتمال هدف‌گیری تأسیسات حساس مانند میادین گازی، منابع نفتی و زیرساخت‌های آبی اسرائیل وجود دارد. چنین اقدامی می‌تواند خساراتی عمیق و جبران‌ناپذیر به اقتصاد رژیم صهیونیستی وارد کند.
اگرچه ایران تاکنون از موشک‌های بالستیک قدر، عماد و فتاح استفاده کرده، هنوز موشک‌های استراتژیک «خرمشهر» و «سجیل» را وارد میدان نکرده است. این موشک‌ها با برد و توان تخریبی بالا، برگ برنده ایران در برابر هرگونه ماجراجویی صهیونیست‌ها خواهند بود. حتی درصورت تکرار تجهیزات عملیات وعده صادق۲، تغییر در اهداف کافی است تا تأثیری چندبرابر ایجاد شود.
و بالاخره اینکه عملیات‌های وعده صادق، نمادی از قدرت‌نمایی جمهوری اسلامی ایران در برابر رژیمی است که همواره با تهدید و تجاوز، امنیت منطقه را به مخاطره افکنده است. اگرچه مسیر دقیق وعده صادق۳ همچنان در پرده ابهام است، یک نکته قطعی به‌نظر می‌رسد: این عملیات، با استراتژی و ابزارهایی جدید، پاسخی قاطع به بلندپروازی‌های پوشالی رژیم صهیونیستی خواهد بود.
نخستین عملیات وعده صادق، برای جمهوری اسلامی ایران حکم یک ارزیابی کلان نظامی را داشت. در این عملیات، ایران با بهره‌گیری همزمان از پهپادها، موشک‌های کروز و بالستیک، تلاش کرد سامانه‌های پیشرفته دفاعی اسرائیل ازجمله سیستم‌های پدافندی ساخت آمریکا و اروپا را در میدان واقعی آزمون کند. هدف از این اقدام، سنجش تاب‌آوری سامانه‌هایی بود که رژیم صهیونیستی پس از جنگ ۳۳روزه لبنان در سال۲۰۰۶، برای تقویت آنها هزینه‌های گزافی پرداخت کرده بود. در این عملیات، شاهد یک طراحی نظامی چندلایه بودیم که طی آن، کمک‌های خارجی آمریکا، انگلیس و حتی فرانسه نیز نتوانست مانع از نمایش توانمندی ایران در عبور از خطوط قرمز دفاعی صهیونیست‌ها شود.
در دومین عملیات، ایران با تغییر راهبرد، تنها از موشک‌های بالستیک پیشرفته استفاده کرد. این بار، موشک‌های هایپرسونیک «فتاح» به میدان آمدند و نتایج شگفت‌انگیزی به ثبت رسید. آمارها حاکی از آن است که از ۲۰۰موشک شلیک‌شده به اراضی اشغالی، ۱۸۰موشک به اهداف تعیین‌شده برخورد کردند. این میزان دقت و موفقیت در عملیات، سامانه‌های دفاعی اسرائیل مانند «پیکان» را به چالش جدی کشید و ناکارآمدی آنها را به‌وضوح آشکار ساخت. در پی این شکست، رژیم صهیونیستی ناچار شد برای جبران ناتوانی‌های پدافندی خود، به سامانه «تاد» آمریکایی متوسل شود؛ اقدامی که خود نشان‌دهنده عمق نگرانی و اضطراب از قدرت نظامی ایران است.
اکنون، در آستانه عملیات وعده صادق۳، تحلیل‌ها بر محور ۲تغییر عمده متمرکز است. در عملیات‌های پیشین، تمرکز ایران بیشتر بر مراکز نظامی رژیم صهیونیستی بود و از حمله به زیرساخت‌های شهری و اقتصادی اسرائیل خودداری شد، اما در عملیات پیش‌رو، احتمال هدف‌گیری تأسیسات حساس مانند میادین گازی، منابع نفتی و زیرساخت‌های آبی اسرائیل وجود دارد. چنین اقدامی می‌تواند خساراتی عمیق و جبران‌ناپذیر به اقتصاد رژیم صهیونیستی وارد کند.
اگرچه ایران تاکنون از موشک‌های بالستیک قدر، عماد و فتاح استفاده کرده، هنوز موشک‌های استراتژیک «خرمشهر» و «سجیل» را وارد میدان نکرده است. این موشک‌ها با برد و توان تخریبی بالا، برگ برنده ایران در برابر هرگونه ماجراجویی صهیونیست‌ها خواهند بود. حتی درصورت تکرار تجهیزات عملیات وعده صادق۲، تغییر در اهداف کافی است تا تأثیری چندبرابر ایجاد شود.
و بالاخره اینکه عملیات‌های وعده صادق، نمادی از قدرت‌نمایی جمهوری اسلامی ایران در برابر رژیمی است که همواره با تهدید و تجاوز، امنیت منطقه را به مخاطره افکنده است. اگرچه مسیر دقیق وعده صادق۳ همچنان در پرده ابهام است، یک نکته قطعی به‌نظر می‌رسد: این عملیات، با استراتژی و ابزارهایی جدید، پاسخی قاطع به بلندپروازی‌های پوشالی رژیم صهیونیستی خواهد بود.