به گزارش سینماپرس، آرش شریف زاده نویسنده، کارگردان در پاسخ به این سوال که موافق جداسازی آثار کودک و نوجوان هستید که برای کودکان تئاترهای جدا داشته باشیم برای نوجوان‌ها تئاتر جداگانه؟ گفت: زیاد معتقد به این قضیه نیستم چون قبلا کودک با نوجوان فرق خیلی زیادی داشت، یعنی فاصله زیادی میان آن‌ها بود. اما الان آناطلاعاتی که نوجوان دارد خب خیلی راحت هم کودک امروزی همان اطلاعات را دارد، مخصوا در بحث تکنولوژی.
وی ادامه داد: به هر حال دغدغه‌هایی که کودکان نوجوانان دارند را می‌شود در قالبی جدا کرد؛ منتهی الان یک جوری شده است که کار نوجوان را بیشتر یک کار حسی است و مثلاً در تئاترها معمولا در حال ای کاش کردن جوون‌ها هستند. چنین چیزی درست نیست و جوان باید بگوید، بخندد و انرژی و پتانسیل داشته باشد، زیرا فقط به این نیستش که حتماً یک نوجوان باید در گوشه خانه نشسته باشد و فکر کند، نه من اصلا به چنین قضیه! ای اعتقاد ندارم و می‌گویم نوجوان باید شور و نشاط داشته باشد و در این شور و نشاط یک تلنگری هم به آن‌ها زد.
در ادامه شریف زاده که داور بخش کودک و نوجوان بیست و نهمین جشنواره تئاتر استان تهران بود از کیفیت آثار کودک نوجوان این جشنواره گفت: باتوجه به اینکه اولین دوره‌ای بود که بخش کودک و نوجوان را در تئاتر استان تهران داشتیم، آثار می‌توانست خیلی بهتر از این ها باشد؛ امیدوارم در دوره‌های بعد همین قضیه تکرار شود و جشنواره یک مقدار جدی‌تر به حوزه کودک و نوجوان نگاه کند.
وی ادامه داد: تئاتر کودک و نوجوان پایه تئاتر مملکت است؛ یعنی هر کدام از این بزرگانی که دارند در عرصه هنر کار می‌کنند ابتدا کار خود را با کودک و نوجوان شروع کردند، از این رو باید در این حوزه خیلی قوی کار شود. شرایط خیلی از اجراها به گونه ای است که با خیلی از مسائل همراه است که خب درک می‌کنم اما وقتی فردی پا به این عرصه می‌گذارد باید حرفه‌ای عمل کند، نباید احساساتی باشد و بگذارند تا چند نفر دورهم جمع شوند و با یکدیگر کار تئاتر انجام دهند اما باید حرفه‌ای کار کرد، حرفه‌ای دید، حرفه‌ای یاد گرفت تا بتونیم حرفه ای برای تماشاگران اجرا داشت. چون تماشاگران کودک و نوجاون فوق العاده حرفه‌ای و باهوش هستند.
این کارگردان بیان کرد: کودک و نوجوان امروزی مثل کودک و نوجوان‌های دهه ۶۰ یا ۵۰ نیستند که یه سری اطلاعاتشان محدود باشد، الان کودکان و نوجوانان اطلاعات فوق العاده خوبی دارند و نمی‌شود بچه‌ها را با یک پیام، ۴۵ دقیقه یا ۵۰ دقیقه در یک جا نشاند. لذا باید نور، رنگ، کنتراست و بازیگری مکمل هم باشند تا بتوانند یک نمایش خوب روی صحنه ببرند. من فکر می‌کنم اگر افراد یک مقدار اهمت کنند کارها خیلی بهتر از این به نظر خواه آمد. همچنین معتقدم حوزه هنری و مرکز امید در بخش کودک و نوجوان خیلی کمک و تلاش کرده است و فکر می‌کنم در عرصه کودک و نوجوان فعالیت‌های خیلی خوبی انجام می‌دهد، برای مثال همانطور که در عرصه انیمیشن خیلی خوب خود را نشان داده است، در زمینه تئاتر هم خیلی خوب رفتار و عمل می‌کند که فکر می‌کنم خیلی موفق است.