صاحب‌خبر - نوید مؤمن: پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۵ آبان، منجر به آرامش موقت طرفداران خشن و مسلح وی در ایالات گوناگون آمریکا شده است. برخی تحلیلگران مسائل اجتماعی و داخلی آمریکا می‌گویند با توجه به رضایت گروه‌هایی مانند «پسران مغرور» و دیگر گروه‌های طرفدار رئیس‌جمهور منتخب آمریکا، حداقل تا آینده نزدیک خبری از منازعات داخلی در این کشور نخواهد بود. با این حال، چنین ادعایی از سوی بسیاری از صاحبنظران عرصه امنیت داخلی و روانشناسان اجتماعی قویا رد شده است. به عبارت بهتر، عدم وقوع منازعات انتخاباتی در آمریکا به معنای از بین رفتن زمینه‌های بحران نبوده است. خشم نهفته اجتماعی، کلید‌واژه‌ای گویا در تفسیر شرایط کنونی جامعه آمریکا محسوب می‌شود. اکنون ده‌ها میلیون نفر از شهروندان آمریکایی نه‌تنها نسبت به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری و بازگشت ترامپ به قدرت ناراضی هستند، بلکه این نارضایتی را در قالب خشم و اعتراض بیان می‌کنند. به عبارت دقیق‌تر، ما با لشکری از افراد ناراضی و خشمگین در آمریکا مواجهیم که اساسا تحمل حضور ۴ ساله ترامپ و همراهانش در کاخ سفید را ندارند. آیا عدم تبلور این خشم در برهه کنونی را می‌توان مصداق فقدان یا از بین رفتن آن دانست؟! این گمانه‌زنی واقعا کودکانه است! خشم اجتماعی ـ سیاسی تبلوریافته در جامعه آمریکا، قطعا در یک نقطه عطف ظهور و بروز خواهد یافت. این نقطه عطف می‌تواند حادثه‌ای مانند قتل فجیع «جرج فلوید» توسط پلیس فدرال یا حتی اعلام رسمی مختومه شدن پرونده‌های قضایی رئیس‌جمهور آینده آمریکا باشد. ترامپ اکنون با 5 پرونده مفتوح در دادگاه‌های آمریکا و 30 عنوان اتهامی مواجه است که اتهامات وی در برخی از این پرونده‌ها به اثبات رسیده و تبدیل به «جرم» شده اما دیگر خبری از مجازات وی نخواهد بود! طبق قانون اساسی آمریکا، ترامپ می‌تواند با در نظر گرفتن اینکه شخص اول آمریکاست، خود را در این پرونده‌های جنجالی عفو کرده و دستور مختومه شدن آنها را صادر کند. عفو یک رئیس‌جمهور توسط خود وی، برای نخستین‌بار در تاریخ آمریکا رخ خواهد داد و قطعا مخالفان ترامپ از این موضوع بسادگی عبور نخواهند کرد. یکدست شدن قدرت در مجلس نمایندگان، مجلس سنا و کاخ سفید بر ضریب و شدت نارضایتی عمومی مخالفان وی در سراسر آمریکا خواهد افزود. در این صورت، شاهد ترسیم نقاط آشکارساز خشم اجتماعی و عمومی در ایالات گوناگون؛ از نیویورک تا میشیگان و حتی فلوریدا خواهیم بود. نکته دیگری که طی روزهای اخیر مورد توجه رصدگران مسائل آمریکا قرار گرفته، معطوف به عملکرد اف‌بی‌آی (پلیس فدرال آمریکا) در قبال انتخابات ریاست جمهوری 2024 است. در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2020 میلادی، اف‌بی‌آی مخالف تمدید دوره ۴ ساله نخست ترامپ در کاخ سفید بود و پس از وقوع شورش ۶ ژانویه ۲۰۲۱ نیز موفق به سرکوب طرفداران ترامپ شد. اما اکنون معادله با قبل متفاوت است! مقامات ارشد اف‌بی‌آی، پس از ترور مشکوک ترامپ در پنسیلوانیا ـ که هنوز ابعاد پشت پرده و واقعی یا نمایشی بودن آن مبهم است ـ چندین بیانیه را با هدف مظلوم‌نمایی ترامپ و تبدیل وی به یک نماد قدرتمند در معادلات سیاسی و اجتماعی آمریکا منتشر کردند. در اکثر این بیانیه‌ها، از ترامپ به عنوان فردی یاد می‌شد که از سوی همه دشمنان بین‌المللی آمریکا مورد تهدید جانی و فیزیکی قرار گرفته و حتی کنشگری‌های صورت گرفته در فضای مجازی (حملات هکری خارجی) بیشتر علیه وی و کمپین انتخاباتی‌اش نمود پیدا کرده است. دلیل حمایت مستقیم اف‌بی‌آی از پیروزی ترامپ نیز جلوگیری از خیزش طرفداران خشمگین وی در صورت شکست در انتخابات بود. اف‌بی‌آی در محاسبات اولیه خود دریافته بود گزینه مطلوب برای این نهاد امنیتی - پلیسی، شکست گروه و حزبی است که قدرت تخریبگری عمیق و مستمر کمتری داشته باشد. انتشار اخباری مبنی بر مسلح شدن بیشتر طرفداران ترامپ در ویسکانزین، اوهایو و حتی نیویورک و کالیفرنیا بر شدت وحشت اف‌بی‌آی از پیروزی دموکرات‌ها افزود. از این رو، سیگنال‌های مخابره شده از سوی پلیس فدرال آمریکا اکثرا با هدف تقویت موقعیت سیاسی ـ انتخاباتی ترامپ نزد رای‌دهندگان مستقل و مردد طراحی شد. اکنون مقامات ارشد اف‌بی‌آی نگران هستند هزینه/ فایده امنیتی آنها در قبال ترامپ و دولت جدیدش، در آینده تبدیل به پاشنه آشیل آنها شود. اف‌بی‌آی نهایت تلاش غیردموکراتیک خود را جهت هدایت آرای دقیقه نودی و مردد به سبد رای جمهوری‌خواهان و ترامپ صورت داد اما ممکن است در آینده نه چندان دور، با دغدغه‌های مهار همزمان طرفداران و مخالفان ترامپ در ایالات گوناگون مواجه شود. نقاط آشکارساز بحران‌های جدید در آمریکا، معمولا کاملا غافلگیرکننده ظهور پیدا می‌کند.∎​