به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ کتاب «الی بیت‌المقدس» با سخنرانی محسن مومنی‌شریف، رئیس سابق حوزه هنری، ناصر فیض، شاعر و طنزپرداز و سید محمدمهدی یزدان‌پرست، مولف کتاب دوشنبه نهم مهر ماه ۱۴۰۳ در سالن سرای اهل قلم رونمایی شد.

سید محمد مهدی یزدان‌پرست درباره این سفرنامه گفت: ما دهه شصتی‌ها نه آن‌قدر به انقلاب و سال‌های دفاع مقدس نزدیک بوده‌ایم که خودمان را از آنها بدانیم نه آن‌قدر از آن دور افتاده‌ایم که از آنها جدا باشیم؛ از این رو نقش‌آفرینان انقلاب و جنگ برایمان اسطوره‌هایی هستند که آرزو داریم همانند آنها شویم. چمران و همت و متوسلیان و اسلامی نسب همان کسانی بودند که آرمان‌های بلندشان در مبارزه با ظلم و دفاع از مظلوم، مرزی نمی‌شناخت و هر جا زمینه‌اش پیش آمد به لبنان و افغانستان و بوسنی رفتند و برای کمک به آنها جنگیدند تا یاور مظلوم باشند. شعار و آرزوی بزرگ همه‌شان هم آزادی قدس بود. شاید برای همین بود که نام عملیات آزادسازی خرمشهر را گذاشتند «الی بیت‌المقدس» یعنی آزادسازی سرزمین اشغالی فلسطین و بیت‌المقدس.

او افزود: یک گروه مردمی در ترکیه جمعی راه انداخت و با کمک تشکل‌های تازه تاسیس حامی فلسطین در کشورهای مختلف قاره آسیا کاروانی به مقصد غزه راه انداختند. این کاروان از هند شروع شد و با عبور از پاکستان و ایران و ترکیه و سوریه از طریق بندر لاذقیه سوریه با کشتی وارد بندر العریش مصر و از آنجا زمینی وارد غزه شد؛ البته دولت مصر اجازه نداد که ایرانی‌ها همراه این کاروان بروند. اولین بار اعضای کاروان با بهت و اشک از مرزها گذشتند و رفتند تا رسیدند به داخل غزه. طرح‌ریزی این کاروان معروف به کاروان آسیایی «شکست حصر غزه» طوری بود که اسرائیل هم نخواست در برابرش مقاومت کند؛ مخصوصاً بعد از افتضاحی که سر کشتی ترکیه‌ایی پیش آورده بود.

زبان ارتباط گرفتن با دیگران را بیاموزیم

محسن مومنی‌شریف گفت: شهادت سیدحسن نصرالله را تسلیت عرض می‌کنم در واقع شهادت سید هشداری برای همه است که فراموش نکنیم که ادامه دهنده راه چه کاروانی هستیم و در سمت درست تاریخ حرکت کنیم. هر چند شهادت‌ها و حوادث غمباری که در غزه روی داده، برای من و امثال ناصر فیض تازگی ندارد و در این چهل و چهار سال از این قضایا بسیار دیدیم هر چند شاید گاهی به دلایلی از راه‌مان دور شدیم اما خداوند باز ما را متوجه این کرده که رسالت و مسئولیت بزرگی داریم و قرار است اتفاق بزرگی بیفتد.

او ادامه داد: طبیعتاً اتفاقات بزرگ هزینه‌های بزرگی دارد، چون هرچه پیروزی‌های بزرگ راحت به دست بیاید، راحت هم از دست می‌رود. شهادت سیدحسن هزینه پیروزی بزرگی است که در آینده به دست خواهیم آورد. امیدوارم عمرمان کفاف بدهد و به زودی شاهد این پیروزی باشیم. به هر صورت فقدان عزیزی مثل شهید نصرالله عزیز حتماً سنگین است. او نابغه‌ای بود که کمتر انسانی مثل او به وجود می‌آید.

رئیس سابق حوزه هنری اظهار کرد: با وجود شهادت سید حسن نصرالله از خداوند شاکریم که از جنس شیعیان بزرگ انسانی چون او آفرید، به بهترین شکل او را معرفی کرد و رفتنش هم رفتن قهرمانانه‌ای بود. از این بایت شاکر خداوند هستیم. چون ما ارادتمند این نوع انسان‌ها هستیم و در این جبهه قرار داریم.

مومنی شریف گفت: آنچه که شرح آن در کتاب «الی بیت‌المقدس» آمده نشان داد که ظرفیت‌های بین‌المللی به ویژه در موضوع فلسطین خیلی بالاست. در کاروانی که کمک‌هایی برای غزه حمل می‌کرد از سه قاره مختلف افرادی حضور داشتند که دغدغه مسئله فلسطین را داشتند. اغلب افرادی که آمده بودند با مشکلاتی در کاروان حاضر شدند.

او ادامه داد: حضور افراد مختلف در کاروان نشان داد که مسئله فلسطین، یک مسئله صرفاً عربی یا منطقه‌ای و اسلامی نیست. مسئله فلسطین یک مسئله کاملاً انسانی و بین‌المللی است که در یک سال اخیر ما شاهد وجوهی جهانی از ملت فلسطین بودیم.

این نویسنده عنوان کرد: نکته دیگر، مسئله ارتباط ما با دیگران است. ما در کاروان کمک‌های مردمی برای فلسطین متوجه شدیم اگر بخواهیم در دنیا حرف‌مان شنیده شود باید بتوانیم با دنیا حرف بزنیم با آدم‌هایی که حرف ما و آرمان‌های ما برای آنها مقدس است. ما باید با این افراد ارتباط پیدا کنیم در دنیایی که رسانه‌های بزرگ در سیطره کسانی هستند که به هر حال با ما دشمن‌اند. حالا راحت می‌توانیم بگوییم دشمن، هر چند برخی به واژه دشمن حساسیت داشتند، اما دشمن، دشمن است و شاخ و دم ندارد.

مومنی‌شریف گفت: برخی می‌توانند چشم‌ها و گوش‌هایشان را بر واقعیت‌ها ببندند. در چنین شرایطی باید آحاد انسان‌ها با هم ارتباط برقرار کنند و بتوانند با هم صحبت کنند. ما باید زبان ارتباط را یاد بگیریم.

او افزود: تشکل امت واحده که برگزارکننده ایرانی رویداد کاروان کمک به غزه بود، خوشبختانه تا اندازه‌ای توانست موفق شود و این ارتباط را برقرار کند و گسترش دهد.

دغدغه فلسطین افراد مختلفی را درگیر کرد

ناصر فیض در ادامه این رونمایی گفت: در این سفر از ملیت‌های مختلف حضور داشتند تا حس همراهی با مات فلسطین را منتقل کنند. از همان ابتدای سفر دغدغه جدی فلسطین در اذهان افراد بود و افراد این کاروان از جاهای مختلفی آمده بودند، درست است از کشورهای جهان سوم بودند، اما بخشی از کشورشان پیشرفت خوبی پیدا کرده بود.

او افزود: در این سفر افرادی از کشور خود آمده بودند در اتوبوسی به سمت غزه حرکت کنند که سفر راحتی نبود. سفری که فراز و فرود بسیاری داشت و باید دشواری زیادی متحمل می‌شدند. این نوع سفر و همراهی با موضوع فلسطین انسان را به تفکر جدی وامی‌داشت. من تصورم این بود که در حال طی مسیری هستم که بروم اسرائیل را محو کنم و برگردم. این حس وقتی بیشتر شد که در آنکارا مقابل محل زندگی سفیر اسرائیل ایستادیم و سربازان مقابل درب سفارت را نگاه می‌کردیم.

این شاعر و طنزپرداز بیان کرد: در آنجا واقعاً احساس می‌کردم چه چیزی ما را تا اینجا آورده است؟ آیا غیر از این است که یک هدف و موضوع مقدس باعث شد که افراد مختلفی مثل نویسنده، شاعر، مدیر و … کمکی برای مردم فلسطین باشد و از نزدیک دریابد که چه خبر است.

فیض با اشاره به ملاقاتش با مجروحان بمباران ضاحیه بیروت گفت: یک عده از مجروحانی که در بیروت پیجر دست‌شان بوده به بیمارستان بقیه‌الله منتقل کردند. یکی از آنها کودکی یازده ساله است که وقتی مادرش برای شهادت سید حسن نصرالله گریه می‌کرد، به او گفت: مگر تصوری غیر شهادت برای سیدحسن داشتی؟

او درباره کتاب «الی بیت‌المقدس» عنوان کرد: به هر حال سفر دشواری که برای کمک رساندن به مردم غزه انجام شد، در این کتاب ثبت شد و چه قدر خوب است که این اثر درباره این سفر نوشته شد و زبان آن هم به شکلی است که برای مخاطب خیلی خسته‌کننده نباشد. نوشتن درباره این سفر خوب است تا دیگران هم دریابند چه اتفاقی افتاد و چرا این سفر شکل گرفت. سفری که برای ما آموزنده بود و حضور در مسیر غزه حس و حال خاصی داشت.