معصومه ظهیری روز پنجشنبه همزمان با سالروز شهادت امام حسن عسکری(ع) در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا، افزود: دوران امامین عسکریین (امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع)) دوران ویژه ای است و خفقان، حصر و اختناق در این دوران بسیار افزایش یافت.
وی اضافه کرد: حکومت بنی عباس به دلیل این که محبوبیت خود را از دست داده و اقبال مردم نسبت به امام رضا(ع)، امام جواد(ع) و هادی(ع) بیشتر می‌شود، حکومت دایره حصر را بیشتر می‌کند، به نحوی که امام دهم و یازدهم را عسکریین نامیدند، زیرا در یک پایگاه و در شرایط حصر و قطع ارتباط با مردم زندانی بودند.
افزایش اقبال مردم به امام حسن عسکری(ع)
وی ادامه داد: برای این‌که مردم سوالات، شبهات و مباحث خودشان را از زبان امام بشوند، اقبال به امام بیشتر شده بود؛ به نحوی که حضرت عبدالعظیم حسنی مسافتی را سفر می‌کند و نزد امام هادی می‌رود و ایمان و اعتقادات را عرضه می‌کند و سپس سوال می‌کند که آیا همین روش صراط مستقمیم است که امام تایید می‌کند.
ظهیری بیان کرد: در زمان امام حسن عسکری مردم از طریق رابط‌هایی که حتی آنها هم تحت نظر بودند و به سختی به امام دسترسی داشتند، سوالات را می‌نوشتند و امام در نی پاسخ‌ها را می‌نوشت و از طریق کاروان‌هایی که از آن مسیر عبور می‌کردند، برای مردم ارسال می‌کرد.
وی با بیان این‌که مردم تلاش می‌کردند مباحث اعتقادی خودشان را از زبان امام معصوم بشنوند، ادامه داد: رقبت به امام و دسترسی پیدا کردن به امام در عصر امام حسن عسکری(ع) بیشتر شده بود.
فراوانی شبهات در زمان امام حسن عسکری(ع)
وی با اشاره به این‌که زمان امام حسن عسکری(ع) شبهات اعتقادی بسیار فراوان بود، تصریح کرد: تمام تلاش امام حسن عسکری(ع) بر این است که حقایق را از آبشخور زلال وحی به مردم برساند تا مردم در این اختلال ایجاد شده اعتقادی در جامعه درگیر شبهات نشوند و بتوانند به سوالات پاسخ دهند؛ در عین حال حمایت از شیعیان هم می شد.
استاد حوزه علمیه قم تاکید کرد: یکی از دلایلی که حضرت سوالات را از طریق رابط های مخفی می‌رساند این بود که شیعیان در امان بمانند؛ چون شیعیان و به ویژه رابط‌های حضرت به شدت دستگیر و شهید می‌شدند.
امام حسن عسکری(ع) شیعه بودن و علوی بودن را بین مردم رواج داد
وی بیان کرد: امام حسن عسکری(ع) آخرین امام حاضر از نسل اوصیاست که در بین مردم عصر خود امامت کرد.
وی افزود: کسانی که امام حسن عسکری(ع) را به عنوان امام قبول دارند، شیعیان دوازده امامی هستند؛ پس از این امام، دوران آخرالزمان فرارسید.
ظهیری اضافه کرد: امام رواج مشی و شیوه شیعه بودن، دوازده امامی بودن و پیرو امام علی بودن را در همین ظواهر و مشی و روش رواج دادند.
به گفته وی، امام حسن عسکری(ع) سبک زندگی شیعه بودن و علوی بودن را بین مردم رواج دادند و خلق حسن ایشان باعث شد رقبت بسیار زیادی بین اطرافیان ایجاد شود و بر محبوبیت ایشان افزوده شود.
وی ادامه داد: این مسائل باعث شد به رغم محصور بودن حکومت تاب نیاورد و ایشان را به شهادت رساند.
سیری در زندگی امام حسن عسکری(ع)
امام حسن عسکری(ع) در سال ۲۳۲ هجری قمری در شهر مدینه دیده به جهان گشود و در محضر امام هادی(ع) پدر بزرگوار خویش با بهترین صفت‌های انسانی و سیره ائمه معصومین(ع) آشنا شد و اینگونه در سال‌های بعد پیشوایی شیعیان را برعهده گرفت. «هادی، خالص، زکی، سراج، تقی و عسکری» از جمله لقب‌های امام یازدهم شیعیان(ع) و «ابومحمد» کنیه ایشان است.
این امام همام، رسالت سنگین امامت را با شهادت امام دهم شیعیان(ع) در سال ۲۵۴ هجری بر عهده گرفت. امام هادی(ع) درباره پیشوایی امام حسن عسکری(ع) می‌فرماید: «فرزندم ابو محمد، اصیل ترین چهره خاندان نبوت و استوارترین حجت(خدا) است. او بزرگِ فرزندانم و جانشین من است و امامت و احکام به سوی او بازمی‌گردد.»
امام حسن عسکری(ع) با بهره‌گیری از آموزه‌های اسلامی به تبیین آخرین دین الهی پرداخت و با فرقه‌های مذهبی دروغین به مبارزه برخاست و به شیعیان درس انتظار و تقوا داد تا آماده پذیرش دوران غیبت شوند.
خلیفه‌های بنی عباس که همواره امامان معصوم(ع) را مانعی برای دستیابی به خواسته های نادرست خود می دانستند، از هیچ تلاشی برای ایجاد فشار و اختناق بر آنان دریغ نمی‌کردند و پیروان و اطرافیان آنان را نیز زیر نظر می‌گرفتند. این سخت‌گیری‌ها در دوره امام حسن عسکری(ع) بیش از پیش افزایش یافت به گونه‌ای که این امام معصوم(ع) در دوره امامت ۶ ساله خویش متحمل رنج بسیاری از حکومت عباسیان شد.
روشنگری‌های امام یازدهم(ع) در میان مسلمانان و کوشش‌های ایشان برای گسترش دین اسلام و برقراری عدالت؛ کینه خلفای بنی عباس را بیشتر کرد و به همین دلیل چندین بار امام(ع) را زندانی کردند، اما با وجود این اعمال دستگاه حکومت، امام حسن عسکری(ع) همواره با تدبیر و درایت در برابر حاکمان ظالم و مستبد می ایستاد و در آن شرایط سخت، وظیفه روشنگرانه خویش در بیداری مردم و آشنایی آنها با اسلام حقیقی را انجام می‌داد.
نظارت شدید حکومت بنی عباس بر ارتباط‌های امام حسن عسکری(ع) سبب شد تا دوستداران و پیروان ایشان به سختی بتوانند با امام(ع) ارتباط برقرار کنند. به همین منظور یازدهمین پیشوای شیعیان علاوه بر ارتباط پنهانی با شاگردان خویش، نمایندگانی را از شخصیت‌های برجسته جهان اسلام در شهرهای مختلف بر می‌گزید تا ارتباط خود را با پیروان و مسلمانان از این راه ادامه دهد.
سرانجام معتمد عباسی روشنگری‌های آن امام والامقام را برای اعتلای دین اسلام برنتافت و تصمیم به قتل ایشان گرفت و سرانجام امام حسن عسکری(ع) را در هشتم ربیع الاول ۲۶۰ هجری مسموم کرد و به شهادت رساند.