به گزارش قدس آنلاین، شاهدان همیشگی مستطیل سبز مشتاق بودند پرواز بی‌توقف شاهین‌های بی‌رحم رئالی‌ها و به خصوص همراه تازه واردشان، یعنی کیلیان امباپه فرانسوی را ببینند اما درنهایت اتفاق دیگری افتاد. در این تقابل، مردان مایورکا سرسختی بسیاری از خود نشان دادند و نه تنها نگذاشتند میراثداران سانتیاگو برنابئو بیش از یک بار به قلعه آن‌ها نفوذ کنند، بلکه یک مرتبه نیز سنگر مستحکم رئال را فرو ریختند تا سرانجام این نبرد به نتیجه یک – یک ختم شود و پایتخت‌نشینان ماتادور، جزایر بالئاری در شرق اسپانیا را با ناکامی ترک کنند.

البته این ناکامی بی دلیل نبود. در این بازی خلاقیت و بلندپروازی مسبوق به سابقه لوس بلانکوس در ساق پاهای شاگردان کارلو آنچلوتی دیده نشد و مثلث آتشین وینیسیوس، رودریگو و امباپه در کنار جود بلینگام، نتوانست زخم‌های کاری‌ای بر دژ دفاعی یاران مایورکا وارد کند. کارلتو ایتالیایی هم به عنوان مرد اول نیمکت رئالی‌ها آنچنان از عملکرد سربازان خود دفاع نکرد. «ما خوب شروع کردیم، اما در نیمه دوم تعادل نداشتیم. این بازی‌ای بود که می‌شد ببازیم. اگر در عقب زمین تعادل نداشته باشید، باید ضدحملات و ارسال‌های متوالی رقیب را تحمل کنید. اصلاً بازی خوبی نبود. در واقع کاملاً واضح بود که ما باید بهتر دفاع کنیم».

یک چیز مشخص است : اینکه سرمربی کهنه‌کار اهلِ رجیولو از جمع گله دارد، نه از فرد. «وقتی در مورد جنبه دفاعی صحبت می‌کنم، بیش از همه اشاره‌ام به تعهد جمعی  است. ریکاوری توپ برای ما سخت بود، پس از اینکه توپ را از دست می‌دادیم، پرس و فشار آوردن برای ما سخت می‌شد. همه این‌ها باید بهبود یابد. تیم بیش از حد باز بازی می‌کرد و ما باید متمرکزتر باشیم».

علاوه بر این‌ها، به نظر می‌رسد سوپرمن سابق پاریس و پی اس جی، در جای خود قرار ندارد و کارایی او و وینی برزیلی همراه با یکدیگر به حداقل رسیده است. شاید در آینده، حضور امباپه و وینیسیوس در یک قاب مشترک و درنتیجه دو نفره شدن نوک پیکان خط یورش قوهای سپید، کلاف‌های گره خورده بازی رئال‌مادرید را راحت تر باز کند.

*متین نجفی